Inleiding: Clopidogrel (clopi) is een prodrug op grote schaal voorgeschreven bij het beheer van coronaire hartziekte en vereist de tussenkomst van hepatische cytochroom P450 2C19 (CYP2C19) voor de activering. Er is echter interindividuele variabiliteit in respons op clopi ondanks het gebruik van de aanbevolen doses. Daarom hebben de studies het effect van het CYP2C19-genpolymorfisme of het Cyp2C19-gen op de respons op clopi en in het bijzonder Cyp2C19 * 2 aan het licht gebracht, wat geassocieerd kan zijn met een verhoogd risico op ernstige cardiovasculaire voorvallen of MACE.
doelstelling: evalueren van het effect van Cyp2C19 * 2 polymorfisme op het optreden van MACE en hemorragische complicaties bij patiënten behandeld met clopi.
methoden: we hebben een beschrijvend longitudinaal onderzoek uitgevoerd met 71 patiënten die gedurende minimaal één maand onder clopi werden geplaatst. Genotypering van het Cyp2C19-allel werd uitgevoerd door conventionele polymerasekettingreactie (PCR). Na een follow-up periode van 495 ± 183 dagen, hebben we een statistische analyse uitgevoerd om het verband tussen het Cyp2C19 * 2 polymorfisme en het optreden van MACE of hemorragische complicaties te evalueren.
resultaten: van onze patiënten onderging 51% een angioplastie, 42% een medische behandeling en 7% Een coronaire bypassoperatie. In onze studiepopulatie was 52% heterozygote (HTZ), 28% homozygote (HMZ) gezond * 1 / * 1 en 20% HMZ had het verlies van functie allel * 2 / * 2. De allelische frequentie van Cyp2C19 * 2 was 46%. De gemiddelde duur van de Follow-up was 495 ± 183 dagen. Gedurende deze periode was de prevalentie van MACE 11% en die van hemorragische complicaties 13%. In onze studie hebben we geen significant verband waargenomen tussen het optreden van MACE of hemorragische complicaties met het genotype dat het Cyp2C19 * 2-allel draagt.
conclusie: bij patiënten die werden behandeld met clopi leek het dragen van een Cyp2C19 * 2-functieverlies-allel niet in verband te worden gebracht met een significant hoger risico op MACE, noch met een significant lager risico op hemorragische complicaties. Dit wijst op de noodzaak van grotere studies.