hoewel een groot deel van het gesprek over hedendaagse kunst in de VS rond grote metropolitane steden als New York, Chicago en Los Angeles zweeft, bouwt galerist Chandra Johnson een spannende niche uit in de onverwachte Stad Charlotte, North Carolina. In haar heldere SOCO Gallery space and bookstore heeft Johnson tentoonstellingen opgezet van Shara Hughes, Guy Yanai en Clare Rojas. Momenteel zijn de levendige “beesten” van de Haas Brothers te zien in de tongue-in-cheek show “I Saw Design, and Art Opened up My Eyes, I Saw Design.”( De titel is een riff op de ’90s Ace Of Base earworm,” The Sign.”)
” I didn ’t have a significant art background, and I didn ’t grow up around art”, zegt Johnson, een inwoner van Oklahoma, die tijdens haar studiejaren een passie voor het onderwerp ontdekte, en toen een netwerk van kunstenaars en galeristen bouwde terwijl ze in New York woonde voor een carrière in de mode. “Toen ik naar North Carolina verhuisde, wilde ik echt dat creatieve gesprek naar Charlotte brengen.”
na het opzetten van een reeks pop-up shows, lanceerde Johnson Soco Gallery vijf jaar geleden in een gerenoveerde bungalow die ook de thuisbasis is van een herenmode Boetiek, Tabor, en niet alleen koffie café. Buiten de galerie verzamelt ze moderne en hedendaagse kunst met haar man, NASCAR superster Jimmie Johnson, die de impulsieve verzamelaar yin is voor haar contemplatieve yang.
hier vertelt Johnson meer over haar passie voor verzamelen en persoonlijke smaak.
een van de meest bijzondere stukken die we bezitten is een Cy Twombly tekening die we vrij vroeg in onze collected days verworven hebben. Het is een untitled 1972 werk op papier dat ik denk dat we nooit, nooit zullen verkopen.
mijn grootste vondst is een kroonluchter van Murano-glas die ik vond op de vloer van een Parijse vlooienmarkt. Het moest alleen een beetje schoongemaakt worden. Mijn interieurontwerper, Barrie Benson, bood zelfs aan om het van me te kopen. Het is verplaatst rond een paar plekken, maar nu verblijft in mijn meester bad dus ik zie het elke ochtend en elke avond.
het einde van de geschiedenis in New York ’s West Village is zo’ n droom. Ze hebben tonnen keramiek die ze categoriseren op kleur. U vindt er Duitse gerechten, Murano glas en Chinees porselein.
mijn favoriete ruimte in ons huis is een roodgelakte studie met boeken. Het is een knusse juwelendoos waar ik de krant lees. We hebben daar een platenspeler, dus we spelen The War on Drugs, Willie Nelson, Nina Simone en Wilco op vinyl terwijl mijn kinderen dansen.
I love to travel, and Paris is a city I continue to return to. Natuurlijk ben ik dol op het Centre Pompidou en het Musée Picasso, maar een paar jaar geleden zag ik een Sophie Calle tentoonstelling in het Musée de la Chasse et de la Nature (Museum van jacht en natuur) die mijn perceptie van deze Parijse schat volledig veranderde.Het kunstwerk van Summer Wheat heeft zulke expressieve kleuren en een ongelooflijke textuur. Ik volg haar al een paar jaar, en nu heeft ze een solo show opening in de Kemper volgend jaar in Kansas City, Missouri, evenals een aantal andere binnenkort aangekondigde projecten.
mijn galerie heeft een paar keer vertoond in Untitled in Miami, maar ik ga al tien jaar elk jaar voor Art Bazel. De Surf Club is een van de beste hotels, een combinatie van het oude Miami met een Europese sfeer. De Joseph Dirand interieurs zijn erg chic, het zwembad is geweldig, en het restaurant Le Sirenuse is heerlijk.
aanbevolen: waar de legendarische Gallerist Jeanne Greenberg Rohatyn niet zonder kan
in Miami, ben ik altijd van plan om een paar uur door te brengen in de Webster shopping zijn geweldige mix van nieuwe merken en go-to labels. Mijn andere mode-favoriet is 45.10. Ik hou ook van Capitol in Charlotte.
ik heb geen kunstuniform, maar draag altijd comfortabele schoenen. Je doet zoveel lopen en staan, dus ik draag meestal witte Gemeenschappelijke Projecten. Ik heb mijn lesje geleerd.
er zijn veel vrouwen in de kunstgemeenschap die ik als mentoren beschouw. Mijn vriendin María Brito is slim en blaast haar eigen spoor op. Ze heeft zoveel talenten op de kaart gezet dat ik haar vertel dat ze de peettante is van opkomende kunstenaars.
een versie van dit artikel verscheen voor het eerst in onze Winteruitgave 2019 onder de kop “Fast Track.”Abonneer je op het tijdschrift.
foto: Sophie Lloyd, met dank aan Musée de la Chasse et de la Nature