the Circuit Splits Project (z Deborah Beim, University of Michigan) jest pierwszym kompleksowym badaniem podziału między obwodami w amerykańskich sądach apelacyjnych, w ramach Politologii lub stypendium prawnego. Obwody „split” gdy dwa lub więcej obwodów rozwiązać ten sam problem prawny inaczej, powodując podobnie usytuowanych stron w różnych jurysdykcjach być traktowane inaczej w ramach tego samego prawa federalnego (czy ustawowe, Konstytucyjny, lub precedensowy). Sprawy związane z podziałem są powszechnie uważane za główne sprawy docelowe dla kontroli Sądu Najwyższego. Sprawy te są okazją do zbadania relacji między Sądem Najwyższym a sądami okręgowymi, kształtowania się doku Sądu Najwyższego, istotnych zmian na drodze prawa oraz roli ideologii w kształtowaniu tej drogi. Pozwalają również na badanie strategii grup interesu realizujących programy polityczne w drodze sporów sądowych.
zebraliśmy oryginalny zestaw danych o podziałach obwodów, organizując i nadzorując zespół asystentów badawczych Yale Law School, którzy przeczytali i zakodowali ponad 21 000 opinii w ciągu 2,5 roku. Zbiór danych obejmuje zarówno rozłamy, które zostały już rozwiązane przez Sąd Najwyższy, jak i te, które są w toku. W unikalny sposób rejestrujemy każdą sprawę w każdym układzie zaangażowanym w każdy podział.
istniejące prace empiryczne badały tylko te rozłamy, które Sąd Najwyższy postanowił rozwiązać, lub tylko te sprawy, w których petycje wyraźnie zarzucały podział obwodu. Pierwsza z nich uniemożliwia wnioskowanie o tym, dlaczego sąd rozstrzyga niektóre podziały, pozwalając innym na przetrwanie. Ten ostatni nie widzi kontekstu, w jakim Trybunał rozpatruje petycję; na przykład, czy Sąd rozważał zajęcie się wcześniej tą kwestią prawną, dlaczego odmówił, dlaczego mógłby podjąć decyzję teraz? A jednak są to dokładnie te pytania, które zadają sami sędziowie, decydując, czy udzielić konkretnej petycji.
nasze dane przezwyciężają te ograniczenia, zbierając wszystkie sprawy, które wiążą się z dokładną kwestią prawną, w której występuje podział. W ten sposób nasza teoria i analiza mogą wykraczać poza to, które sprawy są rozstrzygane, do których kwestii prawnych Sąd Najwyższy decyduje się zająć i kiedy. Oznacza to, że rozwijamy literaturę na temat certiorari, modelując to, co Sąd Najwyższy faktycznie rozważa przy sporządzaniu dokumentu.
dokładamy wszelkich starań, aby rozpoznać te i inne strategiczne kwestie w naszej analizie. Wypłata polega na tym, że nauczyliśmy się uderzających nowych wzorców na tej ścieżce rozwoju prawa, z których niektóre rzucają wyzwanie rdzennym stylizowanym „faktom”, które stały się ludową mądrością podziałów obwodów.
na przykład w pierwszym artykule wykorzystującym te dane, „legal Uniformity in American Courts” (Journal of Empirical Legal Studies), stwierdzamy, że w przeciwieństwie do konwencjonalnej mądrości, Większość podziałów obwodów nie jest rozwiązywana przez Sąd Najwyższy. Jak stawiamy hipotezy w naszych teoretyzacjach na temat polityki takich podziałów, aktywne i ważne podziały są bardziej prawdopodobne do rozwiązania—ale wiele aktywnych i ważnych podziałów utrzymuje się w nieskończoność i nadal generuje znaczące spory sądowe. Istnieje debata naukowa, czy podziały powinny być rozwiązane natychmiast, aby wyjaśnić prawo, czy też sąd może dowiedzieć się o najlepszej doktrynie, pozwalając, aby podziały trwały przez jakiś czas. Ta debata jest jednak nieistotna w świetle naszych ustaleń. Jeśli nigdy nie zostanie rozwiązany, podziały po prostu podważają jednolitą interpretację prawa federalnego, wartości tak starej jak federalista 80.
w drugim artykule „ideologia, Certiorari i rozwój doktryny” (w toku) zwracamy się do partyzanckiej polityki podziału obwodu. Argumentujemy, że podziały dają Sądowi Najwyższemu możliwość tanio przyjąć jedną doktrynę, jednocześnie obalając drugą. W związku z tym, motywowany ideologicznie sąd powinien najbardziej chcieć zrewidować spolaryzowany rozłam, z ideologicznie sprzymierzoną i przeciwną stroną. Kluczowym i charakterystycznym elementem tej teorii jest to, że Sąd Najwyższy nie monitoruje poszczególnych orzeczeń sądów niższych instancji, ale monitoruje sformułowaną w nich doktrynę, przy czym ta ostatnia ma znacznie większe znaczenie ze względu na wiele przyszłych decyzji i utajonych decyzji, których dotyczy. Ponieważ rejestrujemy wszystkie przypadki wiążące się z danym pytaniem prawnym, nasz zbiór danych o podziałach pozwala nam po raz pierwszy scharakteryzować ideologiczną wartość samej doktryny. Aby przetestować naszą teorię, opracowujemy miarę spolaryzacji spolaryzowanej i znajdujemy poparcie dla naszej prognozy, że spolaryzowane sploty są bardziej prawdopodobne do rozwiązania. Implikacje tego odkrycia dla rozwoju prawa są głębokie. W miarę jak sądy niższe stają się coraz bardziej polityczne dzięki nowym powołaniom, tak samo będzie sprawa sądu, proces decyzyjny sądu i sama Doktryna prawna.
w trzecim dokumencie (planowanym), zbadamy, w jaki sposób motywowane Polityką strony procesowe manipulują wzrostem podziału, aby osiągnąć pożądane rezultaty w kraju. Zrozumienie strategii procesowej jest samo w sobie ważne, ponieważ kształtuje rozwój prawa. Ale nie biorąc pod uwagę motywacji procesowych, nie można w pełni zrozumieć podziały obwodu, które są tworzone i rozprzestrzeniają się w wyniku strategicznych interakcji między sędziami i procesowymi, a zatem bardziej ogólnie przeglądu hierarchicznego.
w czwartym referacie (planowanym) wracamy do roli ideologii w hierarchii sądowniczej. To, w jaki sposób ideologia kształtuje proces decyzyjny, jest podstawową kwestią polityki sądowniczej. Powszechnym stwierdzeniem jest to, że Sąd Najwyższy, pełniący rolę nadzorczą nad sądami niższymi, jest bardziej skłonny do kontroli decyzji podejmowanych przez sądy niższe. Jednak w literaturze tej uczeni nie byli w stanie odróżnić wyboru sądu do rozpatrzenia konkretnej decyzji w konkretnej sprawie od wyboru rozstrzygnięcia konkretnej kwestii prawnej. Tak więc wnioski na temat ideologicznie motywowanego zachowania monitorującego Sądu mogą być mylone z rodzajami problemów prawnych, które pojawiają się w „wrogich” sądach niższych. Nasz zbiór danych o konfliktach pozwala nam utrzymać stałą kwestię prawną w wielu sprawach, „zmieniając” ideologię sądu niższej instancji wydającego orzeczenie. Co więcej, możemy utrzymać stałą odpowiedź na samo pytanie prawne (tj. faktyczną doktrynę) w sprawach po tej samej stronie konfliktu i zobaczyć, w tych warunkach ceteris paribus, czy znane wyniki dotyczące ideologii nadal istnieją.