Charley Yanofsky w swoim laboratorium w Stanford w 1985 roku. (Zdjęcie: Chuck Painter)
Charles „Charley” Yanofsky, Doktor Morris Herzstein, Emerytowany profesor biologii na Uniwersytecie Stanforda, był jednym z najbardziej wpływowych genetyków na świecie. Mówiąc prościej, wszystko, co naukowcy wiedzą o genetyce, opiera się na jego początkowych odkryciach na temat związku między DNA a białkami. Pamiętany ze swojej błyskotliwości, hojności i miłości do sportu, Yanofsky zmarł 16 marca w wieku 92 lat.
„Charley był dla mnie drogim przyjacielem i wspierającym kolegą przez całą moją karierę w Stanford”, powiedział Philip Hanawalt, Emerytowany profesor biologii. „Podziwiałem jego skromność, podczas gdy on i jego niesamowicie dobrze mentorowani uczniowie przyczyniali się do światowej klasy nauki przez ponad pół wieku.”
najbardziej znany i wczesny wkład Yanofsky ’ ego w dziedzinę genetyki, obecnie znany jako „centralny dogmat” biologii molekularnej, potwierdził, że liniowa sekwencja aminokwasów w białku odpowiada liniowej sekwencji substancji chemicznych tworzących DNA.
„mój ojciec był jednym z największych naukowców ubiegłego wieku”, powiedział Martin Yanofsky. „Był również wspaniałym ojcem i wzorem do naśladowania, nie tylko dla mnie i moich dwóch braci, ale dla wszystkich, którzy go znali.”
ustalenia fundamentalne
Charley Yanofsky urodził się 17 kwietnia 1925 roku w Nowym Jorku. Uczęszczał do City College of New York, ale jego studia licencjackie zostały przerwane przez służbę w armii podczas II Wojny Światowej, w tym aktywną walkę w bitwie pod Bulge. Następnie ukończył studia licencjackie z Biochemii i w 1948 r.udał się na Uniwersytet Yale’ a, aby zdobyć tytuły magistra i doktora mikrobiologii.
Yanofsky dołączył do Wydziału Case Western Reserve University w 1954 roku, gdzie po raz pierwszy spotkał się z Paulem Bergiem, który był tam wtedy studentem.
„ponieważ studiowałem te same rzeczy, nad którymi pracował Charley, byłem świadomy jego osiągnięć, które powiedziałbym, że były głębokie, nawet na najwcześniejszym etapie jego kariery” – powiedział Berg, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1980 roku i emerytowany profesor biochemii w Stanford, który zaczął uważać yanofskys za rodzinę. „On, dla mnie, był naukowym idolem.”
w 1958 roku Yanofsky dołączył do Wydziału Stanford jako profesor nadzwyczajny nauk biologicznych, szybko awansując do pełnego profesora w 1961 roku.
w tym czasie wielu naukowców faworyzowało hipotezę” jeden gen, jedno białko „byłych biologów ze Stanford George’ a Beadle ’ a i Edwarda Tatuma, którzy twierdzili, że każdy gen zawiera kod konkretnego białka, ale nie zostało to jeszcze udowodnione.
po przeprowadzce do Stanford, Yanofsky odziedziczył Laboratorium Tatuma i w 1965 roku wraz z kolegami opublikował pracę potwierdzającą związek między genami a białkami, dla których kodują. Ich eksperymenty dostarczyły szczegółowej genetycznej mapy mutacji w genie, pokazały, w jaki sposób mutacje te zmieniły aminokwasy w odpowiednim białku i szczegółowo opisały, w jaki sposób Mapa mutacji odpowiadała mapie zmian aminokwasowych.
po tym triumfie, Yanofsky kontynuował badania genów bakterii Escherichia coli i Bacillus subtilis oraz pleśni, Neurospora crassa, szukając podstawowych informacji niezbędnych do zrozumienia ekspresji genów we wszystkich żywych istotach. Jego prace doprowadziły do odkrycia tłumienia transkrypcyjnego-procesu, w którym ekspresja genów zmienia się w odpowiedzi na subtelne wskazówki środowiskowe – i ujawniły, w jaki sposób zmiany w strukturze RNA pozwalają RNA służyć jako cząsteczka regulatorowa w komórkach bakteryjnych i zwierzęcych.
zaciekły konkurent, przenikliwy mentor
Yanofsky i jego rodzina mieszkali na kampusie Stanford od czasu, gdy po raz pierwszy dołączył do wydziału. Oddany fan sportu, przez wiele lat uczestniczył w każdym meczu koszykówki w Stanford i większości meczów piłki nożnej.
„na korcie tenisowym Charley był zagorzałym leworęcznym zawodnikiem”-powiedział Marcus Feldman, profesor biologii w Stanford, który uczestniczył w cotygodniowych meczach tenisowych z Yanofsky i Bergiem. „Ja i inni gracze zawsze cieszyliśmy się dobrym humorem Charleya, nawet w „upale” rywalizacji.”
jako mentor i nauczyciel, Yanofsky zniechęcał do fanaberii i sztuczek w artykułach i prezentacjach – zachęcając swoich uczniów do skupienia się na prawdziwym potencjale ich nauki. Jego hojne kierownictwo stworzyło coś, co Feldman scharakteryzował jako ” dużą kadrę lojalnych i podziwiających zwolenników.”W każdą sobotę można było spotkać Yanofsky’ ego w lokalnych nowojorskich delikatesach, witając członków swojego laboratorium, aby dołączyli do niego na lunch, przypomniał Donald Heliński, były student podoktorski w laboratorium Yanofsky.
„był wybitnym mentorem młodych naukowców, z których wielu kontynuowało wybitne kariery naukowe” – powiedział Heliński, Emerytowany profesor biologii na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego.
wspominając swój czas jako student kursu Gene Action Course Yanofsky ’ ego, Feldman powiedział: „To były pierwsze zajęcia z biologii, jakie kiedykolwiek brałem. Do dziś uważam, że była to najlepsza klasa, jaką kiedykolwiek miałem w jakimkolwiek temacie.”
Paul Ehrlich, Emerytowany profesor biologii, pracował z Yanofsky ’ m w różnych dyscyplinach, aby wprowadzić biologię molekularną i biologię populacji do podstawy programowej biologii. „Stanford traci nie tylko jednego z wielkich naukowców wszech czasów, ale wspaniałego człowieka i wielkiego przyjaciela” – powiedział Ehrlich.
pełne i pełne życia
Charley Yanofsky i jego żona, Edna. (Kredyt wizerunkowy: Martin Yanofsky)
Yanofsky był członkiem American Academy of Arts and Sciences, National Academy of Sciences i Royal Society of London, a także otrzymał Albert Lasker Award in Basic Medical Research i The Genetics Society of America Medal, wśród wielu innych nagród. Był prezesem American Society of Biological Chemists i Genetics Society of America, a także zawodowym badaczem American Heart Association.
w wieku 79 lat Yanofsky został odznaczony National Medal of Science w 2003 roku. O tym zaszczycie powiedział: „Zawsze jest cudownie być docenianym. Nie chodzi o to, dla czego prowadzimy badania, ale mimo to, jest miło, kiedy to się dzieje, i wszyscy inni mogą się z tego cieszyć-moi przyjaciele, rodzina i koledzy.”
Yanofsky przeżył swoją żonę, Ednę; jego trzech synów, Stephena, Roberta i Martina; siedmiu wnuków i czterech prawnuków. Jego pierwsza żona, Carol, zmarła na raka piersi w 1990 roku. Zamiast kwiatów, prosimy o wpłaty na Fundusz Stypendialny im. Karola Yanofsky ’ ego.