zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego nie pamiętasz bycia dzieckiem? Albo dlaczego można łatwo zapamiętać wszystkie słowa do piosenki, której nauczyłeś się jako nastolatek – nawet jeśli to było 20 (lub więcej) lat temu?
odpowiedzi na te pytania mogą leżeć w sposobie, w jaki rozwija się nasz system pamięci, gdy dorastamy od dziecka do nastolatka i we wczesnej dorosłości. Nasz mózg nie jest w pełni rozwinięty, gdy się rodzimy-nadal rośnie i zmienia się w tym ważnym okresie naszego życia. Wraz z rozwojem mózgu rozwija się pamięć. Przejdźmy się pamięcią i zobaczmy.
wspomnienia: od narodzin do dojrzewania
czy pamiętasz swoje pierwsze urodziny? Twój drugi? Dorośli rzadko pamiętają wydarzenia sprzed trzech lat i mają niejednoznaczne wspomnienia, jeśli chodzi o rzeczy, które przydarzyły się im w wieku od trzech do siedmiu lat. To zjawisko znane jako „dziecięca amnezja”.
dlaczego tak trudno zapamiętać bycie dzieckiem czy maluchem? Czy to dlatego, że nasze pierwsze, trzecie, a nawet siódme urodziny miały miejsce dawno temu, a nasze wspomnienia naturalnie wyblakły? Niekoniecznie. W rzeczywistości 40-letni dorosły zwykle ma bardzo silne wspomnienia Okresu Dojrzewania (więcej o tym później), które dla nich miały miejsce ponad 20 lat temu. Z drugiej strony, 15-latek raczej nie będzie pamiętał czegoś, co wydarzyło się w wieku dwóch lat, mimo że wydarzyło się to zaledwie 13 lat temu.
co pamiętają dzieci?
kiedyś uważano, że powodem, dla którego nie pamiętamy zbyt wiele z naszego wczesnego dzieciństwa jest to, że jako małe dzieci nie jesteśmy w stanie stworzyć stabilnych wspomnień z wydarzeń. Nie możesz uzyskać dostępu do pamięci, Logika idzie, jeśli jej tam nie ma!
ale okazuje się, że niemowlęta i małe dzieci mogą i tworzą wspomnienia. Obejmuje to zarówno wspomnienia niejawne (takie jak wspomnienia proceduralne, które pozwalają nam wykonywać zadania bez myślenia o nich), jak i wspomnienia jawne (jak wtedy, gdy świadomie pamiętamy zdarzenie, które nas spotkało).
nasza zdolność do zapamiętywania rzeczy przez długi czas jednak stopniowo poprawia się przez całe dzieciństwo. W eksperymentach, w których uczono małych dzieci naśladowania działania, na przykład sześciomiesięczne dzieci mogły pamiętać, co robić przez 24 (ale nie 48) godzin, podczas gdy dziewięciomiesięczne dzieci mogły pamiętać, co robić miesiąc (ale nie trzy miesiące) później. W wieku 20 miesięcy niemowlęta mogły jeszcze pamiętać, jak wykonać zadanie, które pokazano im cały rok wcześniej.
co ciekawe, ostatnie badania na szczurach wykazały, że pomimo pozornej utraty wczesnych epizodycznych wspomnień, utajony ślad pamięci wczesnego doświadczenia pozostaje przez długi okres czasu—i może być wywołany przez późniejsze przypomnienie. Może to wyjaśniać, dlaczego wczesna trauma może wpływać na zachowanie dorosłych i zwiększać ryzyko przyszłych zaburzeń psychicznych.
nasz zmieniający się mózg
neurolodzy badający pamięć u zwierząt (takich jak szczury i małpy) odkryli, że nie tylko ludzie doświadczają dziecięcej amnezji. Wydaje się to powszechne u zwierząt, których mózgi, takie jak nasz, rozwijają się po urodzeniu.
po urodzeniu mózg ludzkiego dziecka jest tylko jedną czwartą jego dorosłego rozmiaru. W wieku dwóch lat będzie to 3/4 wielkości dorosłego mózgu. Ta zmiana wielkości koreluje ze wzrostem neuronów oraz testowaniem i przycinaniem połączeń (więcej o tym później). Co więc oznacza fakt, że nasze mózgi wciąż rozwijają się w niemowlęctwie i wczesnym dzieciństwie dla naszej pamięci?
przyjrzyjmy się hipokampowi—tej części mózgu, która jest szczególnie ważna w tworzeniu epizodycznych wspomnień (wspomnień wydarzeń, które nas spotkały). Podczas gdy wiele części mózgu rozwija się i zmienia po urodzeniu, jest to jeden z niewielu regionów, który produkuje nowe neurony w wieku dorosłym. Na przykład, gdy jesteśmy mali, część hipokampu zwana zakrętem zębatym jest w nadbieg, tworząc neurony w bardzo szybkim tempie. Te nowe neurony są następnie zintegrowane z obwodami hipokampu. Chociaż produkcja nowych neuronów trwa w wieku dorosłym, Tempo aktywności spowalnia.
naukowcy uważają, że ten szybki wzrost produkcji neuronów w dzieciństwie może przyczynić się do naszego wyższego tempa zapominania, gdy jesteśmy młodzi. Jak? Tworząc nowe połączenia z obwodami pamięci, masy nowych neuronów mogą zakłócić istniejące sieci już uformowanych wspomnień.
pamięć w latach nastoletnich
chociaż wczesne dzieciństwo od dawna uznawane jest za ważny czas rozwoju mózgu, kiedyś uważano, że to wszystko się skończyło na długo przed osiągnięciem dojrzewania. Ale teraz wiadomo, że nasz mózg rozwija się i zmienia w okresie dojrzewania i dojrzewania. W szczególności, nasza kora przedczołowa, która jest ważna dla funkcji wykonawczych, takich jak kontrolowanie naszego zachowania, wykazuje ważne zmiany w tym czasie. I w miarę jak te obszary naszego mózgu wciąż się zmieniają i rozwijają, tak samo jak nasza pamięć.
the reminiscence bump
the words to a corny love song, the moves to the Macarena, even the boring, daily stuff—if it was part of our adolescence, we ’ re more likely to remember it 20, 30 or even 40 years later. Wiele badań wykazało, że dorośli w wieku powyżej 30 lat mają więcej wspomnień z okresu dojrzewania i wczesnej dorosłości niż z jakiegokolwiek innego okresu ich życia, przed lub po-zjawisko znane jako „guz wspomnień”.
uważa się, że dzieje się tak dlatego, że kiedy tworzymy nowy obraz siebie, kodujemy solidne i trwałe wspomnienia, które są istotne dla tej jaźni. Innymi słowy, najprawdopodobniej faworyzujemy wspomnienia, które wzmacniają nasze wyobrażenia o tym, kim jesteśmy. Ponieważ okres dojrzewania jest kluczowym czasem dla pojawienia się stabilnego i trwałego ja, jest to również okres, który najczęściej pamiętamy.
więcej mieliny w nastoletnich latach
prawdopodobnie słyszałeś o „szarej materii”. Często używany jako rodzaj skrótu dla komórek mózgu, szara materia składa się w dużej mierze z gęsto upakowanych neuronów.
ale idź pod tą „wierzchnią warstwę” mózgu, a odkryjesz, wypełniając prawie połowę, masę kabli komunikacyjnych (aksonów), które łączą neurony w różnych częściach mózgu. To jest biała Materia. Kable są pokryte tłuszczową substancją zwaną mieliną, która nadaje im biały kolor, który pojawia się na rezonansie magnetycznym. Mielina działa jak izolacja wokół aksonów, umożliwiając szybsze przenoszenie wiadomości (w postaci sygnałów elektrycznych) między obszarami mózgu. Im więcej mieliny, tym szybciej wiadomości będą podróżować.
dzięki technologii MRI naukowcy byli w stanie zaobserwować, co dzieje się z mieliną w naszych mózgach w dzieciństwie i okresie dojrzewania. Odkryli, że podczas gdy zmysłowe i motoryczne obszary mózgu stają się w pełni mielinizowane (pokryte mieliną) w pierwszych latach życia, mielinizacja w korze czołowej trwa również w okresie dojrzewania.
wzrost i przycinanie synaps w okresie dojrzewania
W pierwszych miesiącach naszego życia nasze mózgi są zajęte tworzeniem wielu synaps (połączeń między neuronami), dopóki nie uzyskamy o wiele więcej niż w końcu będziemy mieli jako dorośli. W ciągu następnych kilku lat połączenia te są stopniowo przycinane. W zależności od naszych doświadczeń, niektóre połączenia są wzmacniane, podczas gdy inne znikają, aż w końcu gęstość naszych synaps osiągnie poziom dorosłych.
ale w naszej korze przedczołowej wydaje się, że dzieje się to po raz drugi. Gdy osiągamy okres dojrzewania, odpowiadający burzliwemu czasowi wzrostu i uczenia się w pozostałej części ciała, pojawia się kolejna fala proliferacji synaptycznej w mózgu. Następnie, gdy przechodzimy przez okres dojrzewania, te połączenia są ponownie przycinane i reorganizowane. To przycinanie sprawia, że istniejące połączenia są bardziej wydajne, więc jest niezbędne dla procesów poznawczych, takich jak pamięć.
ponieważ nasza kora czołowa i przedczołowa nadal rozwijają się w ten sposób w okresie dojrzewania i dojrzewania, możemy spodziewać się odpowiedniej poprawy funkcji wykonawczych związanych z pamięcią, które są związane z tymi czołowymi obszarami naszego mózgu. I rzeczywiście, okazało się, że tak jest: eksperymenty wykazały, że nasza wydajność w złożonych zadaniach pamięci roboczej nadal poprawia się w okresie dojrzewania, podobnie jak nasza pamięć perspektywiczna (nasza zdolność do pamiętania o robieniu rzeczy w przyszłości).
kamienie milowe pamięci od urodzenia do dorosłości
narodziny-1
- zdolność do zapamiętywania zdarzeń przez krótki czas (czas stopniowo zwiększa się)
1 – 2
- zdolność do zapamiętywania zdarzeń przez dłuższy i dłuższy czas
2 – 3 lata
- poprawia się pamięć deklaratywna (pamięć faktów i zdarzeń)
4 – 7 lat
- zaczyna pojawiać się pamięć prospektywna (pamiętająca o robieniu rzeczy w przyszłości)
8 – 10 lat
- ulepszone przypominanie faktów
- poprawione przywoływanie relacji przestrzennych
10 – 12 lat
- poprawia pamięć długotrwałą
- zwiększenie zdolności do świadomego tłumienia pamięci
13-21 lat
- poprawia pamięć perspektywiczną
- poprawia pamięć roboczą