Płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF): skład, krążenie i funkcja

w tym artykule omówimy na temat: – 1. Skład CSF 2. Krążenie płynu mózgowo-rdzeniowego 3. Funkcje.

1. Przezroczysty, bezbarwny, przezroczysty płyn

2. Alkaliczne w przyrodzie

3. Wytwarza się około 0,3 ml płynu mózgowo-rdzeniowego / min

4. Ciężar właściwy 1,005

5. Woda—99.13%

6. Bryły—0.87 %

7. K + = 3.00 mEq, podczas gdy plazma ma 5,0 mEq

8. CI – = 114, 0 mEq, podczas gdy osocze ma 100 mEq

9. Glukoza: 60 mg%, podczas gdy osocze ma 60-90 mg %

10. Białka: 20 mg% podczas gdy osocze ma 6-8 gm %

w mózgu, istnieją cztery komory. Są to dwie komory boczne (po jednej na półkuli mózgowej) oraz trzecia i czwarta komora. Sploty naczyniówkowe występują obficiej w komorach bocznych niż w trzeciej lub czwartej komorze. Te sploty naczyniówki (sieć kapilarna) są głównym źródłem powstawania płynu mózgowo-rdzeniowego.

CSF powstaje w wyniku dwóch różnych procesów, a mianowicie aktywnej sekrecji i ultrafiltracji:

a. aktywna sekrecja jest wywoływana przez splot naczyniówkowy.

b. ultrafiltracja lub dializa jest spowodowana przez naczynia krwionośne obecne w regionach komorowych

krążenie CSF:

i. z bocznych komór CSF dociera do trzeciej komory przez foraminę Monroe.

ii. od trzeciej komory do czwartej komory dochodzi do akweduktu mózgowego lub akweduktu Sylwiusza.

iii. Z 4 komory dochodzi do kanału podpajęczynówkowego przez otwór Magendiego i do przestrzeni podpajęczynówkowych przez otwór Luschki.

powstały CSF zostaje wchłonięty po zakończeniu jego funkcji. Większość płynu mózgowo-rdzeniowego zostaje wchłonięta do kosmków pajęczynówki i granulatów, które zanurzają się w podtwardówkowych zatokach żylnych.

przestrzenie podpajęczynówkowe można osiągnąć przez nakłucie lędźwiowe lub cysternowe. Zaleca się nakłucie lędźwiowe, ponieważ nakłucie cysternowe wymaga wprowadzenia igły do przestrzeni podpajęczynówkowych w okolicy pnia mózgu. W tym procesie istnieją szanse na uszkodzenie neuronów pnia mózgu. O wiele łatwiej jest wykonać nakłucie lędźwiowe, aby uzyskać próbkę płynu mózgowo-rdzeniowego do celów diagnostycznych.

nakłucie lędźwiowe:

specjalną igłę wprowadza się od strony tylnej do przestrzeni podpajęczynówkowych rdzenia kręgowego między kręgami L3 i L4. Między kręgami L1 i L2 kończy się rdzeń kręgowy, a zatem, gdy igła jest wprowadzana między kręgami L3 i L4 zapobiega się uszkodzeniu nerwów rdzeniowych (rys. 9.50).

Znaczenie:

i. uzyskanie próbki płynu mózgowo-rdzeniowego do badania chemicznego, fizycznego i histologicznego.

ii. zmierzyć napięcie wewnątrzczaszkowe i jeśli napięcie wewnątrzczaszkowe wzrosło, można usunąć pewną ilość płynu mózgowo-rdzeniowego w celu zmniejszenia napięcia. Jednakże, podczas łagodzenia podwyższonego napięcia wewnątrzczaszkowego przez nakłucie lędźwiowe; istnieją szanse na przepuklinę mózgu. Należy o tym pamiętać przed nakłuciem lędźwiowym, aby złagodzić podniesione napięcie wewnątrzczaszkowe.

iii. wstrzykiwanie antybiotyków, które nie mogą przejść przez barierę krew-mózg.

iv. w celu wywołania znieczulenia rdzeniowego.

funkcje CSF:

1. CSF zapewnia efekt pływalności mózgu. Prawidłowa masa mózgu wynosi około 1500 gm. Ze względu na efekt pływalności dostarczany przez CSF, efektywna masa mózgu jest zmniejszona do około 50 gm. Ułatwia to manewrowość regionu głowy nad szyją.

masa mózgu działa na okolicę lędźwiową, ponieważ CSF rozciąga się do rdzenia kręgowego wzdłuż przebiegu kręgosłupa. Od kręgosłupa wypromieniowuje się do podłoża wzdłuż nóg podporowych do ciała. Więc osoba czuje 50 gm z całkowitej masy 1500 gm. Całkowita waga nie zmniejsza się tylko efektywna waga ponoszona przez głowę zmniejsza się prawie 30 razy.

2. Działa jako skuteczny płyn śródmiąższowy, dzięki czemu wymiana substancji może odbywać się między krwią a tkankami mózgu.

3. Interstitium mózgu (mikrośrodowisko w mózgu) jest utrzymywane tak, że pobudliwość tkanki neuronalnej jest osiągnięta i prawidłowo utrzymana.

4. Działa jako amortyzator: Zapobiegaj uszkodzeniu neuronów w OUN, ponieważ wszelkie uszkodzenia neuronów w OUN są prawie nieodwracalne. Gdy istnieje jakikolwiek wpływ na czaszkę, ponieważ mózg jest zawieszony w płynnym środowisku płynu mózgowo-rdzeniowego, CSF działa jako poduszka wodna. Wpływ na głowę jest rozpraszany na szerszy obszar, a tym samym bezpośredni wpływ na tkankę mózgową jest zminimalizowany.

5. Stara się utrzymać zawartość jamy wewnątrzczaszkowej jako stałą (względna objętość krwi, tkanki neuronalnej i płynu mózgowo-rdzeniowego). Sklepienie czaszkowe zbudowane jest z kościstych struktur, a zatem objętość jamy czaszki jest stała. W tej stałej objętości obecne są tkanki neuronalne, krew i CSF. W przypadku zwiększenia lub zmniejszenia objętości tkanki neuronalnej lub krwi dochodzi do odpowiednich zmian objętości zajmowanej przez CSF.

bariera krew-mózg:

gdy trephan blue (kwaśny barwnik) jest wstrzykiwany do krwi, wszystkie tkanki ciała zostają poplamione, z wyjątkiem niektórych obszarów w tkance mózgowej. Istnieje bariera zapobiegająca dyfuzji barwnika z krwi do tkanek mózgu i ta bariera jest znana jako bariera krew-mózg.

a. obecny w CNS.

B. zapewnia ochronę w celu utrzymania stałego środowiska wewnętrznego w OUN.

C. Ciasne połączenia w sąsiednich komórkach śródbłonka naczyń włosowatych mózgu przyczyniają się do tworzenia bariery krew-mózg.

d. oprócz tego, stopowy proces astrocytów wzmacnia tę barierę.

e. niektóre regiony OUN pozbawione tej bariery to (region podwzgórza):

i. tylny płat przysadki

ii. obszar postrema

iii. Organum vasculosum lamina terminalis

iv. narząd Podżebrowy

Area postrema, organum vasculosum lamina terminalis i narząd podżebrowy są razem nazywane organami obwodowymi.

u noworodków bariera krew-mózg nie jest w pełni rozwinięta. Rozwija się całkowicie dopiero po urodzeniu. W ciągu około 1 ½ do 2 lat życia rozwija się całkowicie.

dlatego podczas żółtaczki poporodowej (noworodka), bilirubina może odkładać się na neuronach w zwojach podstawnych, powodując jądro jądra.

Wiedza o barierze krew-mózg jest ważna dla lekarzy, ponieważ podczas podawania niektórych leków powinni wiedzieć, czy lek ma zdolność do przekraczania bariery, aby dotrzeć do neuronów w OUN w celu wywołania działań.

wodogłowie jest stanem, w którym dochodzi do nieprawidłowego gromadzenia się płynu mózgowo-rdzeniowego w czaszce, co prowadzi do powiększenia głowy.

wodogłowie wewnętrzne/niekomunikacyjne jest miejscem, w którym zablokowana jest jedna z foraminy do przechodzenia płynu mózgowo-rdzeniowego do komór. Prowadzi to do rozszerzenia Komory.

gdy kosmki podpajęczynówkowe są zablokowane, jest to znane jako komunikowanie się lub zewnętrzne wodogłowie. Może to prowadzić do zaniku mózgu, osłabienia psychicznego i drgawek.