Citalopram

działania niepożądane

citalopram – jak każdy inny lek – może powodować różne działania niepożądane. Rodzaj działań niepożądanych i intensywność, z jaką pojawiają się różnią się między pacjentem i w inny sposób w zależności od indywidualnej wrażliwości na lek.
poniżej przedstawiono główne działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas leczenia cytalopramem.

patologie układu hemolimfopoetycznego

leczenie cytalopramem może wpływać na układ hemolimfopoetyczny (układ odpowiedzialny za syntezę komórek krwi). W szczególności cytalopram może indukować małopłytkowość, to znaczy może prowadzić do zmniejszenia liczby płytek krwi w Kole krwi, co prowadzi do zwiększonej podatności na nieprawidłowe krwawienie i/lub krwawienie.

choroby endokrynologiczne

citalopram może powodować zespół niewłaściwej produkcji hormonu antydiuretycznego (SIADH). Zespół ten może być przypisany do początku hiponatremii, czyli obniżenia poziomu sodu we krwi.

zaburzenia metaboliczne i żywieniowe

bardzo często zmniejszenie apetytu i masy ciała po leczeniu cytalopramem. Jednak-choć rzadziej-citalopram może również przyczyniać się do zwiększenia apetytu i masy ciała.
lek może również powodować hipokaliemię, czyli obniżenie poziomu potasu we krwi. Ten spadek może prowadzić do problemów z sercem.

zaburzenia psychiczne

leczenie z citalopram, może powodować różne działania niepożądane typu, psychiatryczne, w tym:

• pobudzenie;
• lęk;
• strach;
• zmniejszenie libido;
• odrętwienie;
• zaburzenia snu;
• agresywność;
• depersonalizacja;
• halucynacje;
• Mania;
• ataki paniki;
• lęk;
• pomysłów i zachowań samobójczych.

choroby układu nerwowego

terapia cytalopramem może powodować senność, ból głowy, bezsenność, drżenie, parestezję, zawroty głowy i zaburzenia uwagi. Lek może również powodować drgawki, zaburzenia pozapiramidowe (tj.

choroby oczu

po przyjęciu cytalopramu mogą wystąpić rozszerzenie źrenicy (rozszerzenie źrenicy) i zaburzenia widzenia.

patologie ucha

stosowanie cytalopramu może powodować dzwonienie w uszach, tj. zaburzenie charakteryzujące się postrzeganiem dźwięków, takich jak hałas, szum, gwizd itp.

choroby sercowo-naczyniowe

terapia cytalopramem może powodować bradykardię, tachykardię, arytmie komorowe i wydłużenie odstępu QT.
na poziomie naczyniowym jednak cytalopram może powodować niedociśnienie ortostatyczne, to znaczy gwałtowny spadek ciśnienia krwi po przejściu z pozycji siedzącej lub leżącej do pozycji stojącej.

choroby żołądkowo-jelitowe

citalopram może powodować nudności, wymioty, biegunkę lub zaparcia, suchość w ustach, a nawet krwawienie z przewodu pokarmowego i odbytu.

choroby wątroby i dróg żółciowych

leczenie cytalopramem może prowadzić do zmiany czynności wątroby i przyczyniać się do zapalenia wątroby.

choroby skóry i tkanki podskórnej

citalopram może powodować reakcje skórne, pokrzywkę, swędzenie, nadmierne pocenie się, łysienie, siniaki (siniaki) i obrzęk naczynioruchowy. Lek może również powodować reakcje światłoczułości i plamicy (pojawienie się plam na skórze, narządach i błonach śluzowych z powodu pęknięcia naczyń włosowatych).

patologie piersi i układu rozrodczego

u mężczyzn leczenie cytalopramem może powodować impotencję, zaburzenia wytrysku, brak wytrysku, priapizm (przedłużona i bolesna erekcja, której nie towarzyszy podniecenie seksualne) i mlekotok (wydzielanie mleka z sutków).
u kobiet jednak terapia cytalopramem może prowadzić do krwotoku miesiączkowego (nadmierna utrata krwi podczas cyklu miesiączkowego) i krwotoku miesiączkowego (nieprawidłowe krwawienie z macicy – obfite i długotrwałe – które występuje między dwoma kolejnymi cyklami miesiączkowymi).

zespół serotoninergiczny

leczenie cytalopramem może powodować zespół serotoninergiczny, szczególnie gdy jest stosowany w połączeniu z innymi lekami, które mogą zwiększać sygnał serotoniny.
zespół ten charakteryzuje się nadmiarem aktywności serotoninergicznej w ośrodkowym układzie nerwowym. Można go również zdefiniować jako zatrucie serotoniną. Zespół może objawiać się w postaci łagodnej, umiarkowanej lub ciężkiej.
główne objawy, które mogą wystąpić to:

• tachykardia;
• dreszcze;
• zwiększone pocenie się;
• ból głowy;
• rozszerzenie źrenic;
• drżenie;
• mioklonie (krótki i mimowolny skurcz mięśni lub grupy mięśni);
• spazmów;
• odruchy accenture;
• zwiększone szumy jelitowe (- wiesz o czym);
• biegunka;
• nadciśnienie tętnicze;
• gorączka;
• rabdomioliza (zniszczenie komórek mięśni szkieletowych i w wyniku uwolnienia do krwi substancji znajdujących się wewnątrz mięśni);
• drgawki;
• niewydolność nerek.

jeśli zespół przejawia się w ciężkiej postaci, obserwuje się znaczny wzrost częstości akcji serca i ciśnienia krwi, a pacjent może przejść w stan wstrząsu.

złamania

stwierdzono zwiększone ryzyko złamań kości podczas leczenia cytalopramem, głównie u pacjentów w wieku powyżej 50 lat.

objawy odstawienia

po nagłym zaprzestaniu leczenia cytalopramem mogą wystąpić tak zwane objawy odstawienia. Takimi objawami są zawroty głowy, zaburzenia czucia, pobudzenie, lęk, nudności, wymioty, drżenie, splątanie, kołatanie serca, ból głowy, biegunka, niestabilność emocjonalna i zaburzenia widzenia.

inne działania niepożądane

inne działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas leczenia citalopram:

• reakcje alergiczne u osób wrażliwych;
• zmęczenie;
• bóle mięśni;
• bóle stawów;
• zatrzymanie moczu;
• obrzęk;
• gorączka.

przedawkowanie

nie ma antidotum w przypadku przedawkowania cytalopramu, więc terapia jest tylko objawowa i podtrzymująca. Objawy, które mogą wystąpić, to zmęczenie, osłabienie, uspokojenie, nudności, drżenie i tachykardia. W cięższych przypadkach przedawkowania mogą również wystąpić drgawki i rabdomioliza.
w przypadku hiperdozowania pomocne może być stosowanie węgla aktywowanego, osmotycznych środków przeczyszczających i płukania żołądka. W każdym razie, jeśli podejrzewasz, że przyjmujesz przedawkowanie leku, powinieneś natychmiast skontaktować się z lekarzem i/lub udać się do najbliższego ośrodka szpitalnego.