de Omzetting van cholesterol naar pregnenolone wordt gemedieerd door de cholesterol side-chain cleavage (SCC) enzym, P450scc. Deficiënte SCC-activiteit veroorzaakt congenitale lipoïde bijnierhyperplasie (ook bekend als 20,22 desmolasedeficiëntie), een potentieel dodelijk defect in de synthese van alle steroïde hormonen. Om mogelijke genetische defecten te onderzoeken die deze ziekte veroorzaken, hebben wij vier oligodeoxyribonucleotiden samengesteld die 63 tot 72 basissen bevatten die aan delen van de opeenvolging van boviene complementaire DNA (cDNA) voor P450scc beantwoorden. De runderoligonucleotiden werden geëtiketteerd en direct gebruikt om Zuidelijke vlekken van normaal menselijk genomic DNA te onderzoeken, die een patroon openbaren die erop wijzen dat er één enkel p450scc-gen in het menselijke genoom is. De kruising aan Noordelijke vlekken van normaal humaan en bovien bijnierrna van de boodschapper wijst erop dat p450scc boodschappersRNA ongeveer 2,0 kilobases lang in beide species is. Hybridizaties van oligonucleotiden aan genomisch DNA van drie niet-gerelateerde patiënten met SCC-deficiëntie detecteerden geen deletie in het menselijke p450scc-gen. De runderopeenvolgorde oligonucleotides werden toen gebruikt om een menselijke p450scc cDNA kloon te isoleren. Het geïsoleerde fragment van p450scc cDNA bevat 818 basissen die 239 aminozuren van de proteã ne, het signaal van de vertaalbeëindiging, en 98 basissen van het onvertaalde gebied 3 coderen. De sequentie van deze carboxy-terminale helft van het menselijke p450scc-eiwit is 72% homologe met de rundersequentie en bevat een extra aminozuur dat niet in boviene P450scc wordt gevonden; de menselijke en boviene nucleotidesequenties zijn 81% homologe. De herhaling van de genomic het bevlekken studies van DNA met de cDNA-sonde gaf dezelfde resultaten die met de bovine-opeenvolgingsoligonucleotidesondes worden verkregen, bevestigend dat de tekortkoming van SCC niet aan een schrapping in de gebieden van het kruisen P450scc met de sondes wordt toe te schrijven is. Lange, chemisch gesynthetiseerde heterologe opeenvolgingsoligonucleotiden die onbekende aantallen basismismatches met menselijke opeenvolgingen bevatten kunnen aldus aan studie menselijke genen worden gebruikt zodat de toegang tot cDNA voor dergelijke studies niet noodzakelijk is.