meestal maakt het niet uit of de patiënt een cidaal of statisch antibioticum krijgt, omdat het immuunsysteem de infectie kan behandelen als het voldoende tijd en ondersteuning krijgt. Dus waarom een blog over cidal of static…waarom zou je verder lezen…”Ik moet het vandaag doen!?!”Ik hoor je huilen. Er zijn een aantal ernstige infecties waar dit niet het geval is en cidal antibiotica moeten altijd worden gebruikt. Oh en ja, die zijn typisch enge klinische aandoeningen die je nodig hebt om goed te krijgen…dus lees verder!
in deze specifieke scenario ‘ s is er ofwel onvoldoende tijd om een statisch antibioticum te laten werken voordat er blijvende schade optreedt of de patiënt overlijdt, ofwel heeft de patiënt geen goed functionerend immuunsysteem om met een statisch antibioticum te werken. Deze scenario ‘ s omvatten:
- Sepsis – de infectie is ondanks een functionerend immuunsysteem ernstig geworden en is zo agressief dat de patiënt zal sterven voordat een statisch antibioticum kan helpen
- Meningitis en encefalitis – de infectie zal overlijden of onomkeerbare hersenbeschadiging veroorzaken voordat een statisch antibioticum helpt
- Endocarditis – de infectie bevindt zich op een plaats waar het eigen immuunsysteem van de patiënt niet in staat is om met de bacteriën om te gaan en daarom zal een statisch antibioticum de bacteriën niet elimineren omdat het alleen werkt
- primaire en secundaire immunodeficiëntie – de patiënt heeft geen goed functionerend immuunsysteem om met een statisch antibioticum te werken, bijv. febriele neutropenie
u dient nooit een statisch antibioticum te gebruiken in deze klinische scenario ‘ s, U dient altijd ciidale antibiotica te gebruiken.
Cidale antibiotica zijn:
- Bètalactams bijv. penicillinen, cefalosporinen en carbapenems
- Trimethoprim
- macroliden bijv. erytromycine, claritromycine
- lincosamiden bijv. clindamycine
- aminoglycosiden bijv. gentamicine
- chinolonen bijv. Ciprofloxacine
- glycopeptiden bijv. Teicoplanine, Vancomycine
- Daptomycine
- Metronidazol
- rifampicine
- colistine
- nitrofurantoïne
- fidaxomicine
- fosfomycine
deze antibiotica zijn de steunpilaar voor de behandeling van de meeste infecties in ziekenhuizen. Ze werken bij ernstige infecties en immunodeficiëntie. Ziekenhuispatiënten met infecties zijn er meestal omdat hun infectie ernstig is of hun eigen immuunsysteem niet in staat is om de infectie zonder hulp aan te pakken, dus cidale antibiotica zijn het meest geschikt.
waarom dan statisch?
statische antibiotica hebben nog steeds een waarde, ze behandelen nog steeds infecties en soms is er niet altijd iets beters; ze kunnen de beste beschikbare behandeling zijn. Waarom is dit? Omdat ze zich kunnen richten op een specifieke bacterie of op zijn minst enige dekking bieden wanneer geen ander antibioticum zal werken.
als een patiënt in de gemeenschap MRSA heeft, kan Doxycycline worden voorgeschreven, ook al is dit statisch. Aangezien de patiënt niet te ziek is kan hun immuunsysteem de bacteriën helpen uitroeien. Hieraan wordt toegevoegd dat het een oraal preparaat is; als een cidaal antibioticum werd gebruikt, bijv. Teicoplanine, de patiënt zou moeten worden opgenomen in het ziekenhuis voor IV ‘ s. Dit stelt de patiënt bloot aan extra risico van ziekenhuis verworven infectie en slechtere bijwerkingen laat staan een verhoogde kosten. Is er geen andere orale cidale antibiotica in deze situatie? Goed…niet precies…u kunt de vreemde MRSA tegenkomen die gevoelig is voor erytromycine of ciprofloxacine, maar de meerderheid is resistent tegen deze cidale antibiotica en het zou onverstandig zijn om ze empirisch te kiezen.
hoewel statische antibiotica bacteriën niet doden, zijn ze nog steeds bruikbaar. Doxycycline is echt nuttig voor de behandeling van huid-en weke delen infecties en longontsteking, vooral in de eerstelijnszorg, en Tigecycline is een goed antibioticum voor resistente Gram-positieve bacteriën zoals Glycopeptide resistente enterococcen (GRE). Het belangrijkste klinische nadeel van het gebruik van statische antibiotica in ziekenhuizen is dat ze niet zo effectief zijn bij zeer onwel patiënten, ze kunnen echter worden gebruikt in combinatie met cidale antibiotica wanneer er geen andere keuze is.
statische antibiotica zijn:
- Tetracyclines bijv. Doxycycline
- Glycylcyclines bijv. Tigecycline
- sulfonamiden, bv. sulfamethoxazol
- fusidinezuur
laten we het vermengen…en zie hoe verwarring ontstaat:
- wat wij gewoonlijk beschouwen als cidale antibiotica zijn in feite statisch bij lagere concentraties
- een klein aantal antibiotica zijn cidaal tegen sommige bacteriën, maar statisch tegen andere!
Ciaalantibiotica zijn alleen ciaalantibiotica als er voldoende van het antibioticum wordt toegediend; bij lage concentraties of doses zijn ze feitelijk statisch. Zo kunnen er onbedoeld lage concentraties optreden als onvoldoende doses worden gebruikt voor de behandeling van patiënten (bijvoorbeeld een onjuiste lage dosis of ontbrekende doses, enz.). Ik ben ook steeds meer bezorgd over de impact van obesitas op ons vermogen om cidale antibioticaniveaus te bereiken bij deze patiënten en ik vraag me af of normale dosering in deze grote lichaamsmassa ‘ s eigenlijk lage niveaus veroorzaakt en daarom alleen bacteriostatische therapie biedt.
voor de cidale antibiotica meten we soms hun werkzaamheid in het laboratorium met behulp van minimale remmende concentratie (mic) en minimale bactericide concentratie (MBC). Als de MIC of MBC altijd hetzelfde was voor een bepaalde combinatie en bacteriën, zouden we het niet hoeven te meten. Echter “Joe Blogg ‘s” en “Paul Smith’ S “S. aureus zullen verschillende microfoons en MBC’ s met flucloxacilline hebben. De MIC en MBC zijn specifiek voor elk antibioticum en de bacterie waartegen het wordt getest. Voor meer informatie over het verschil tussen MIC en MBC, zie de website Microbiology Nuts & bouten die antibioticaresistentie testen. Traditioneel hebben we ons niet te veel zorgen gemaakt over MIC en MBC omdat het oorspronkelijke werk in de jaren 1940-1960 op deze antibiotica aantoonde dat we gemakkelijk cidale niveaus konden bereiken met normale doseringsschema ‘ s. Echter, obesitas kan dit veranderen.
we hebben dus vastgesteld dat sommige antibiotica statisch of cidaal kunnen zijn, afhankelijk van de concentratie van antibiotica, maar hieraan wordt toegevoegd dat sommige antibiotica cidaal of statisch kunnen zijn, afhankelijk van welke bacterie u behandelt. Verward? Deze gemengde cidale en statische antibiotica zijn ongebruikelijk omdat ze cidaal zijn tegen bepaalde bacteriesoorten, maar statisch tegen andere bacteriesoorten. Het is de combinatie van antibioticum en bacteriën die belangrijk is (b. v. antibioticum + bacteriën A = antibioticum is cidaal, antibioticum + bacteriën B = antibioticum is statisch, antibioticum + bacteriën C = antibioticum is cidaal etc).
de groep van antibiotica die cidaal zijn tegen sommige bacteriën, maar statisch zijn tegen andere omvatten:
- chlooramfenicol
- Linezolide
laten we twee situaties bekijken:
- chlooramfenicol is tweedelijnstherapie voor meningitis bij patiënten met een voorgeschiedenis van ernstige allergie voor bètalactams. Het is cidaal tegen de veelvoorkomende oorzaken van meningitis, Streptococcus pneumoniae, Neisseria meningitidis en Haemophilus influenzae; het is echter statisch tegen alle andere bacteriesoorten. Het is een goede keuze voor de ernstige infectie meningitis omdat we de bacteriën snel en zonder de noodzaak van de immuunrespons van de patiënt om te handelen willen doden. Het kan worden gebruikt als statisch middel bij niet-ernstige pneumonie waarbij de patiënt tijd heeft om zijn eigen reactie te starten.
- Linezolid wordt gewoonlijk gebruikt als statisch antibioticum tegen infecties veroorzaakt door Grampositieve bacteriën zoals MRSA en GRE. Het is echter eigenlijk cidaal tegen streptokokken b. v.Streptococcus pneumoniae. NB het heeft geen activiteit tegen gramnegatieve bacteriën.Terug naar Mohamed ‘ s oorspronkelijke vraag: Wat is het klinische voordeel van cidale Versus statische antibiotica? Het simpele antwoord is dat cidale antibiotica nuttig zijn bij de behandeling van ernstige infecties of infecties bij patiënten met immunodeficiëntie, maar zoals Ik heb uitgelegd is het niet altijd zo eenvoudig als we zouden willen.