powrót do listy cywilizacji
Hunnicowie (lub Hunowie) reprezentują cywilizację w Civilization V: Gods & Kings.
- Symbol: stylizowane słońce podobne do tego na fladze Kirgistanu (prawdopodobnie związane z Tengri)
- temat muzyczny: Li Ling Si Han (skomponowany przez Geoffa Knorra)
- zestaw muzyczny: Europejski
- Architektura: Azjatycka
- : Balamber, Uldin, Donatus, Charato, Octar, Bleda, Ellac, Dengizik, Hildico, Gudrun
- preferowana Religia: tengryzm
- preferowana ideologia: autokracja
Strategia
Hunowie są oczywiście najbardziej ofensywną cywilizacją w grze, zawsze szukają zwycięstwa dominacji, a nie innych warunków zwycięstwa. Są jedyną cywilizacją, która ma broń oblężniczą w starożytnej erze, a zatem są w stanie połączyć dwie Broń oblężniczą w jednej erze (Taran i Katapulta), co pozwala im zdobyć miasta wcześnie i z absurdalną łatwością. Dodaj do tego potężnego konnego Łucznika, dostępnego również w czasach starożytnych, a otrzymasz ofensywnego juggernauta. Rozpocznij ofensywę wcześnie, a niewielu będzie w stanie cię powstrzymać.
mniej oczywiste wydaje się to, że Hunowie mają unikalną zdolność, która czyni ich nie tylko doskonałą cywilizacją ofensywną, ale także przyzwoitą cywilizacją obronną. „Plaga Boga „można równie dokładnie nazwać” spaloną ziemią”, ponieważ jedna z cech zdolności pozwala na niszczenie miast dwa razy szybciej. Ta umiejętność jest przydatna do udaremnienia każdej próby odbicia zdobytego terytorium przez wroga: po zdobyciu wrogiego miasta sprzedaj wszystkie znajdujące się w nim budynki, a następnie podpal je. Jeśli przeciwnikowi uda się odzyskać miasto, zanim zostanie zniszczone, zostanie wyludnione i niezabudowane, a oni będą musieli poświęcić czas i 
złoto, aby je odbudować.
inną przydatną funkcją jest dodatkowa produkcja 
Dla każdego kontrolowanego pastwiska, pomagając zwiększyć produkcję w celu przyspieszenia tworzenia jednostek wojskowych. Dzięki opracowanej już technologii hodowli zwierząt będziesz miał szansę na wyprodukowanie jednostek konnych wcześniej (i szybciej) niż inne cywilizacje, pod warunkiem, że masz dostęp do źródła 
koni.
Civilopedia entry
Historia
wędrując po Europie w IV i V wieku naszej ery, koczowniczy Hunowie byli ludem plemiennym pierwotnie uważanym za wywodzący się ze stepów Azji Środkowej. Zjednoczona pod dowództwem ich najbardziej pamiętnego przywódcy, Attyli, Armia Hunników splądrowała i splądrowała Europę, stając się notoryczną plagą dla Rzymian i ich sojuszników.
klimat i ukształtowanie terenu
uważa się, że Hunowie wyemigrowali z Mongolii i Azji Środkowej, po raz pierwszy przekroczyli Wołgę pod koniec IV wieku. Region o wielkiej różnorodności geograficznej, wysoko wyniesione, surowe równiny Mongolii są otoczone górzystymi lasami, murawami, pustyniami i setkami małych jezior i bagien. Okolica jest domem dla różnych gatunków dzikich koni, które z pewnością przyczyniły się do mistrzostwa jeździeckiego Hunów.
na swoim szczycie Hunowie kontrolowali szeroki zakres terytorium w Europie Środkowej, od stepów Azji Środkowej po współczesne Niemcy. Wydaje się, że ten szeroki wachlarz różnic geograficznych i klimatycznych miał niewielki wpływ na zdolność Hunów do rządzenia tak rozległym obszarem terytorium.
pochodzenie Hunów
gorący temat, prawdziwe pochodzenie Hunów umyka nam nawet dzisiaj. Według większości relacji Hunowie „pojawili się znikąd” i siali spustoszenie na każdym, kogo napotkali. Hunowie byli prawdopodobnie potomkami Xiongnu, plemiennej Konfederacji jeździeckich koczowników występujących w północnych regionach Chin. Xiongnu często podejmowali najazdy przeciwko chińskiej dynastii Qin w III wieku p. n. e.i, wraz z różnymi innymi plemionami koczowniczymi, byli jednym z powodów, dla których Chińczycy zbudowali Wielki Mur Chiński. Hunowie pojawili się w niektórych częściach Europy mniej więcej w czasie, gdy Xiongnu zniknął z widoku, to tajemnicze przybycie nowego społeczeństwa na zachodzie, zbiegające się z zniknięciem innego na Wschodzie, jest jednym z niewielu powiązań między Hunami a Xiongnu.
przemieszczanie się do Europy
wczesne zapisy Hunów były dalekie od bezstronności, zostały napisane z perspektywy ich licznych wrogów i pozostawiły po sobie plamistą historię początkowych podbojów Hunów. W IV wieku Hunowie podporządkowali sobie kilka rywalizujących ze sobą plemion, w tym Alanów, Ostrogotów i Wizygotów. Hunowie, choć nadal byli w tym momencie luźno zjednoczeni, również śmiało atakowali części zarówno wschodniego, jak i Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego, pracując jednocześnie jako najemnicy dla Rzymu przeciwko innym plemionom, z powodzeniem grając po obu stronach pola. To właśnie w tym okresie Bizantyjczycy (Wschodni Rzymianie) zaczęli płacić hołd Hunom w celu zapewnienia pokojowych stosunków, chociaż Rzymianie często nie wywiązywali się ze swoich zobowiązań.
historia Hunów staje się bardziej pewna w czasach bezpośrednio przed rządami Attyli. Poprzedzał go jego wuj Rua, który stopniowo ustanawiał całkowitą kontrolę nad różnorodnymi siłami Hunników i eliminował wszystkie przeciwstawne przywództwo. Rua utrzymał żelazną rękę nad Hunami i przeprowadził szereg udanych ataków na sąsiednie plemiona, zanim postawił sobie większe cele.
rządzący jako Król Konfederacji Huńskiej – jak to stało się znane w tym momencie w historii-Rua zainicjował szereg konfliktów ze wschodnim Cesarstwem Rzymskim. Wydaje się, że kilka plemion wcześniej podporządkowanych Hunom uciekło do Bizancjum w nadziei na azyl. Rua, domagając się ich odwrotu, wypuścił swoje wojska na terytorium Bizantyńskie i splądrował Trację, na północny zachód od Konstantynopola. Jednak w trakcie swojej kampanii Rua został zabity, rzekomo po uderzeniu piorunem, a Hunowie zostali zmuszeni do odwrotu.
zastraszająca Siła
po śmierci Rua w 434 roku, Attila i jego brat Bleda dzielili podwójne Królestwo, kontynuując ekspansję terytorium Hun w całej Europie. Utrzymywani głównie przez stały dochód z daniny i grabieży, Hunowie stali się coraz potężniejszą siłą na kontynencie europejskim w V wieku. Rzymski generał Aetius, który wcześniej sprzymierzył się z Rua i wykorzystał Hunów, aby pomóc w zabezpieczeniu swojej pozycji dowódcy wojsk rzymskich w Galii, ponownie wynajął Hunów, aby służyli jako najemnicy w swojej kampanii przeciwko burgundzkim najeźdźcom atakującym Północne rzymskie prowincje.
wraz z bogactwem Hunowie ponownie ruszyli na Wschodnie Cesarstwo Rzymskie (faworyzowany cel ich kampanii) i zastraszyli osłabione przywództwo Bizantyjskie do podpisania traktatu z Margus w 435 roku. Traktat ten miał podwoić wcześniejszą daninę należną od Bizantyńczyków-która wynosiła już kilkaset funtów złota rocznie-dodatkowo zwiększając zasoby Hunów. Podobnie jak w przeszłości, Bizantyńczycy nie wywiązali się ze swoich zobowiązań i nie złożyli daniny, a Hunowie powrócili na wschodnie Terytorium Rzymu i złupili kilka miast, docierając ostatecznie do Konstantynopola w 443 roku. Bizantyńczycy po raz kolejny zgodzili się na wydanie znacznej daniny, tym razem potrojonej pierwotnej kwoty, a Hunowie uwierzyli im na słowo i wycofali się.
przywództwo Attyli
brat Attyli Bleda zmarł w 445 roku, a Attyla został jedynym władcą imperium Hunników. W roku 447 Attyla pokonał wojska Wschodniorzymskie i zdobył kilka rzymskich fortów, zdobywając kontrolę nad Bałkanami. Rzymianie ponownie próbowali złożyć Hunom hołd i przez pewien czas faktycznie go płacili … przynajmniej dopóki Attila nie skupił swojej uwagi gdzie indziej.
w 451 roku Attyla najechał Galię, atakując kilka miast w drodze do Orleanu. Jak na ironię, Hunowie wczesny dobroczyńca, rzymski generał Aetius był teraz zmuszony stawić im czoła w obronie Galii. Dowodząc połączonymi siłami Rzymian i Wizygotów, generał Aetius i jego armia spotkali Attilę w bitwie na Równinie Katalaunijskiej i zdołali odeprzeć Hunów. Po pierwszej poważnej porażce w karierze dowódcy wojskowego, Attila został zmuszony do wycofania się z Galii i przegrupowania. Zawsze ambitny zdobywca, Attyla przesunął swoje siły na wschód z zamiarem uderzenia na Italię i serce Rzymian.
atakując różne miasta w północnych Włoszech, Attila nigdy nie dotarł do Rzymu. Chociaż niektórzy historycy uważają, że to interwencja papieża Leona I przekonała Attylę, aby nie maszerował dalej, inni twierdzą, że to groźba posiłków ze Wschodniego Cesarstwa Rzymskiego naprawdę wpłynęła na jego decyzję. Wkrótce potem w 453 roku Attyla zmarł bezceremonialnie w noc poślubną, popadając, jak twierdzą niektórzy historycy, w zwykłe krwawienie z nosa. Bez silnego przywództwa charyzmatycznego Attyli i jego legendarnej reputacji, mistyka Hunów jako niepowstrzymanej siły została złamana.
po śmierci Attyli
Imperium Hunników miał rządzić jego najstarszy syn Ellac. Jednak inni synowie Attyli, Dengizich i Irnk, również starali się o tron, a wewnętrzne podziały w Imperium szybko doprowadziły do jego upadku. Zaledwie rok po rozpoczęciu panowania Ellac został zabity w bitwie pod Nedao w 454 roku, podczas której Hunowie zostali mocno pokonani przez armię Zjednoczonych plemion germańskich. Po śmierci brata Dengizich objął tron na krótko, ale Hunowie, teraz pogrążeni w coraz większym chaosie, zniknęli z historii tak szybko, jak tylko przybyli. Kiedy Dengizich zmarł w 469 roku, uważa się, że pozostali Hunniccy zaczęli migrować z powrotem do swoich rodowych ziem na stepie Środkowoazjatyckim.
Hunnic Society
Mimo tajemniczego pochodzenia, według większości relacji, Hunowie jedli, spali i ginęli na koniach, co pomaga wyjaśnić, dlaczego byli znani w historii ze swojej wiedzy na temat walki konnej i jeździectwa. Opierając się przede wszystkim na swoich wysiłkach jako pasterze i pasterze, Hunowie utrzymywali różne zwierzęta gospodarskie, które zapewniały mobilne źródła pożywienia, a także skóry na odzież. Byli również utalentowanymi łucznikami, którzy doskonalili swoje umiejętności poprzez częste polowania, stosując specjalnie wykonane złożone łuki, które czyniły je śmiertelnymi zarówno dla przeciwnika, jak i dla ofiary.
pomimo ich dziedzictwa jako zdobywców, Hunowie mieli również wykwalifikowanych rzemieślników i rzemieślników wśród swoich ludzi. Wiele brązowych artefaktów przypisywanych Hunom zostało znalezionych w regionach, w których kiedyś zamieszkiwali, w tym brązowe kotły, które uważano za używane w rytuałach pogrzebowych Hunów.
fakty
włoski kompozytor Giuseppe Verdi napisał operę „Attila” w 1846 roku, która przedstawia fikcyjną relację śmierci Attyli z rąk Odabelli, kobiety, którą ścigał.
Rzymianie nazywali Attilę „plagą Boga”, niewątpliwie z powodu jego nieustającego dążenia do podboju, głównie kosztem Rzymian.
niektórzy historycy podejrzewają, że Hunowie praktykowali „Wiązanie głowy”, proces, w którym wiązali głowę niemowlęcia tkaniną lub innymi materiałami, aby zmienić jego kształt. Uważa się, że Hunowie mieli nadzieję zastraszyć swoich wrogów, tworząc szerokie, płaskie twarze dla swoich ludzi.
lista miast
nazwy wszystkich miast Hunnic utworzonych po ich 
stolicy są losowo pobierane z dołu list miast innych cywilizacji w grze. Pojawienie się Hunów może dać silną wskazówkę, które inne cywilizacje są w grze.
jeśli Wenecja jest jedyną inną cywilizacją w grze lub użyto wszystkich możliwych nazw miast, Hunnic cities wezmą swoje nazwy z list miast cywilizacji, których nie ma w bieżącej grze.
| zarządzenie założycielskie | Nazwa Miasta | uwagi |
|---|---|---|
| 1 | Dwór Attyli | siedziba i TRON Attyli |
Ciekawostki
- unikalna zdolność Hunów jest nawiązaniem do, jak stwierdzono we wpisie Civilopedia Hunów, przydomka nadanego Attyli przez Rzymian, aby odnieść się do jego nieustającego dążenia do podboju, głównie ich kosztem.
Galeria
stolicę, Addis Abebę (północ) i Etiopskie miasto Harar anektowane przez Hunów (południe)
Dodaj zdjęcie do tej galerii
powiązane osiągnięcia
 |
plaga wszystkich
Pokonaj grę na dowolnym poziomie trudności jako Attila.
|
 |
wykorzystanie pamięci RAM
Badaj satelity podczas gry jako Attila na ogromnej mapie.
|