w tym SparkNote na cyklu kwasu cytrynowego, zwanym również cyklem Krebsa, zaczniemy tam, gdzie skończyliśmy w ostatniej sekcji z tlenowym produktem glikolizy, pirogronianem. Gdy tlen jest obecny, pirogronian przemieszcza się z cytozolu, w którym miała miejsce glikoliza i przenika przez błonę do matrycy mitochondriów. Tam, przed wejściem do właściwego cyklu kwasu cytrynowego, pirogronian przechodzi etap przejściowy, w którym dwa pirogroniany są przekształcane w dwa Acetylo-koenzym A (acetylo-CoA), dwie cząsteczki dwutlenku węgla i dwa NADH. Następnie, podczas serii ośmiu reakcji, które tworzą cykl kwasu cytrynowego, dwie cząsteczki acetylo-coA są utleniane, dając dwie kolejne cząsteczki dwutlenku węgla i 2 ATP. Dwutlenek węgla wytwarzany w tych dwóch procesach to dwutlenek węgla, który wydychamy podczas oddychania.
cykl kwasu cytrynowego lub cykl Krebsa ma kluczowe znaczenie dla metabolizmu, ponieważ na tym etapie duża część węglowodanów, lipidów i protein ulega degradacji przez utlenianie. Jedną z cech, które zaznaczają cykl kwasu cytrynowego, jest to, że ma on nie tylko funkcje degradacyjne. W reakcjach cyklu powstaje wiele bardzo ważnych koenzymów. Koenzymy te ulegają fosforylacji oksydacyjnej, co daje ogromną wypłatę 32 ATP. Innym interesującym aspektem cyklu kwasu cytrynowego jest jego status jako”cyklu”: końcowy produkt cyklu, szczawiooctan, jest cząsteczką niezbędną do pierwszej reakcji cyklu z acetylo-CoA.
rozpoczniemy naszą dyskusję od spojrzenia na konwersję pirogronianu do acetylo-coA, materiału wyjściowego cyklu kwasu cytrynowego. Następnie będziemy śledzić osiem reakcji cyklu kwasu cytrynowego, które ostatecznie prowadzą do produkcji szczawiooctanu i licznych koenzymów, które następnie będą używane w fosforylacji oksydacyjnej.