niewiele kobiet może powiedzieć, że były matką dwóch królów, babcią drugiego i babcią królowej. Ale Cecily Neville może rościć sobie prawo do tych wszystkich rzeczy i nie tylko. Cecily, ważny gracz w wojnie róż, brał udział w konflikcie od samego początku aż do dekady po jego zakończeniu. Tylko garstka ludzi, wszystkie kobiety, które były najlepszymi graczami w tym trzyletnim konflikcie, przeszła przez całą drogę, a Cecily była jedną z nich; przeżyła nawet wszystkie, oprócz dwójki swoich trzynastu dzieci, w tym wszystkich swoich synów.
Cecily nie zawsze miała łatwy czas podczas wojen róż i poświęciła wiele dla sprawy, w tym męża i trzech z czterech synów, którzy przetrwali do dorosłości. Ale przeżyła to, i widziała wiele osobistych triumfów po drodze, jak również. Jest często określana jako największa Niekoronowana królowa Anglii. Oto, co musisz wiedzieć o Cecily Neville.
Cecily Neville: Księżna Yorku i matka królów
Cecily urodziła się w potężnej, szlachetnej i wpływowej rodzinie Neville 'ów w Anglii w 1415 roku, najmłodsze dziecko Sir Ralpha Neville’ a. Ralph miał zdumiewające dwadzieścia dwa dzieci wśród dwóch żon i interesujące jest to, że w czasach, gdy córki były uważane za mało przydatne poza sojuszem małżeńskim, jego najmłodsze dziecko i córka nie mniej, były najbardziej udane (i najbardziej pamiętane przez historię) ze wszystkich jego rozległego potomstwa.
matką Cecily była druga żona Ralpha Neville ’ a, Joan Beaufort. Joanna była wnuczką króla Edwarda III przez jego syna Jana z Gaunt i trzecią żonę Jana, Katherine Swynford. Uczyniło to Cecylię prawnuczką króla ze strony matki.
gdy Cecily miała dziewięć lat, jej ojciec zaręczył ją ze swoim podopiecznym, trzynastoletnim Richardem Plantagenetem, trzecim księciem Yorku, dalekim krewnym rządzącej rodziny Plantagenetów, której członkowie zasiadali na tronie angielskim od 1100 roku. Chociaż takie małżeństwo nie mogło być legalne, dopóki obie strony nie były wystarczająco stare, aby się zgodzić, skutecznie zabrało młodą Cecily z rynku szlacheckiego małżeństwa i stworzyło dla niej doskonałą i potencjalnie bardzo opłacalną partię. Cecily i Richard dorastali razem w tym samym domu i, w przeciwieństwie do wielu zaaranżowanych małżeństw między młodymi ludźmi tamtych czasów, wydaje się, że naprawdę się zakochali. Dlatego, gdy nadszedł czas, aby wyrazić zgodę na ślub, uczynili to nie z powodu presji rodziny lub oczekiwań, ale dlatego, że rzeczywiście chcieli.
Richard Plantagenet i Cecily Neville pobrali się, gdy Cecily miała czternaście lat, a Richard osiemnaście. Dziewięć lat zajęło im poczęcie pierwszego dziecka, a przez długi czas wierzono, że Cecily jest bezpłodna. Jednak gdy poczęła, nadal poczęła, dając Ryszardowi trzynaścioro dzieci, z których siedmioro dożyło dorosłości.
mąż Cecylii uważał się za prawowitego króla Anglii, ponieważ również pochodził od Edwarda III, ale przez starszą linię do obecnego króla, Henryka VI. Ponieważ Ryszard był księciem Yorku, jego zwolennicy stali się znani jako Yorkiści. Zwolennicy Henryka VI byli znani jako Lancastrowie, po założycielu ich linii i twierdzili, że roszczenie Henryka było większe, ponieważ jego linia pochodziła od mężczyzny, podczas gdy Ryszard pochodził od kobiety.
po tym, jak Henryk VI oszalał, Ryszard został mianowany protektorem królestwa, ale miał wielu wrogów na dworze. Gdy Henryk odzyskał zmysły, Ryszard został wygnany. Henryk miał jednak inne ataki szaleństwa, a po kilku bitwach wojskowych i umiejętnych negocjacjach Ryszard przekonał Henryka VI, aby mianował Ryszarda i jego synów dziedzicami tronu, a nie własnego syna Henryka. Cecily była wtedy uważana za królową w oczekiwaniu.
Lancastrzy nie skończyli jednak walczyć o swojego króla, a Ryszard wraz z drugim żyjącym synem Cecily, siedemnastoletnim Edmundem, zginął w bitwie z nimi. Najmłodsi synowie Cecylii zostali wysłani na kontynent w Burgundii dla ich ochrony, a jej najstarszy syn, Edward, odniósł decydujące zwycięstwo nad Lancasterami, gdy ich nie było, i został koronowany na króla Edwarda IV. Cecylia przeniosła się do kwatery Królowej w Baynard Castle, który był siedzibą Yorkistów, i dostosowała herby do królewskich herbów Anglii, co było jej sposobem na powiedzenie, że była niekoronowaną prawowitą królową, zanim jej syn objął tron.
jej wpływ był tak ważny dla Yorkistów, że nawet po tym, jak Edward IV poślubił Elizabeth Woodville i uczynił ją swoją królową, zbudował dla niej nowe kwatery królowych, a jego matka nadal mieszkała w oryginalnych kwaterach.
Cecylia nie lubiła Elizabeth Woodville i robiła wszystko, co mogła, w tym machinacje z bratankiem, aby Edward unieważnił małżeństwo i poślubił zagraniczną księżniczkę. Kiedy Edward odmówił, Cecily wydaje się, że wyraziła zgodę na rozpowszechnienie plotek, że miała romans z łucznikiem, podczas gdy ona i jej zmarły mąż byli we Francji, co spowodowało narodziny Edwarda, co wykluczyłoby go z bycia królem. Otwarcie faworyzowała swojego trzeciego ocalałego syna, Jerzego, i zasugerowała swojemu bratankowi, który odgrywał kluczową rolę w rządzie Edwarda IV, aby zamiast tego Jerzy został królem.
to spowodowało tylko więcej bitew, tym razem między Edwardem i Jerzym. Podejmowano próby osadzenia Jerzego na tronie, w tym poślubienia go wbrew wyraźnemu rozkazowi Edwarda IV jego kuzynce Isabel Neville (najstarszej córki bratanka Cecily, Richarda Neville ’ a, hrabiego Warwick, który zginął w późniejszej bitwie przeciwko Edwardowi IV). Próby te nie zadziałały, ale dały George ’ owi, już rozpieszczonemu od dzieciństwa przez matkę, przepełnione poczucie jego znaczenia dla królestwa. Edward IV został ostatecznie zmuszony do nakazania egzekucji George ’ a z powodu jego lekkomyślnego i jawnie lekceważącego zachowania wobec niego i Elizabeth Woodville. Wydaje się, że Cecily nigdy nie wybaczyła Edwardowi zabicia George ’ a, o czym świadczy jej późniejsze traktowanie dzieci Edwarda Z Elizabeth Woodville.
Edward IV zmarł z powodu choroby, którą prawdopodobnie złapał podczas wędkowania w deszczu z przyjaciółmi. To pozostawiło Elizabeth Woodville i jej dzieci w niepewnej sytuacji. Najstarszy syn Edwarda, 12-letni Edward V, był formalnie królem i przez kilka miesięcy był tak traktowany. Jednak nigdy nie został koronowany i ostatecznie zniknął w Tower of London wraz ze swoim młodszym bratem Ryszardem z Yorku; nawet za życia Cecily, nikt nie wiedział (lub powiedział), co się stało z dwoma chłopcami, jeden król, jeden książę, który był wnukami Cecily. Ich los pozostaje dziś tajemnicą.
tymczasem najmłodszy i ostatni żyjący syn Cecily, Ryszard, ogłosił małżeństwo Edwarda IV z Elżbietą Woodville nieważne, a wszystkie ich dzieci nieślubne i sam ogłosił się królem Ryszardem III. on i Cecily wydają się być dość blisko, ponieważ wiele listów między nimi z czasów Ryszarda jako króla przetrwało. Wydaje się, że często ją odwiedzał, a ona doradzała mu w sprawach królewskich.
Ryszard III był żonaty z Anne Neville, siostrą żony jego brata Jerzego, Izabeli. Mieli razem jednego syna, a ich małżeństwo wydaje się być jednym z miłości, choć korzyści polityczne płynęły z małżeństwa Ryszarda III, a także część ogromnej fortuny. Niestety Ryszard był królem tylko przez dwa lata i w tym czasie zarówno Anna, jak i jego syn zmarli. Ryszard miał troje nieślubnych dzieci, ale nie mogli dziedziczyć korony, a żadne z nich nie opuściło Potomków. Po stracie żony i dziedzica, Ryszard musiał stawić czoła obiecanej inwazji na Anglię przez ostatniego legalnego Lancasterskiego dziedzica, Henryka Tudora. To było zanim miał szansę wziąć nową pannę młodą i spłodzić kolejnych spadkobierców, choć podobno patrzył na portugalską księżniczkę jako na swoją następną żonę.
Ryszard III zginął na polu bitwy podczas walki z armią Henryka Tudora. Cecylia straciła teraz wszystkich swoich synów, choć miała jeszcze kilka córek. Jej wnuczka z najstarszym synem, Edwardem IV, poślubiła Henryka Tudora po tym, jak ponownie potwierdził małżeństwo Edwarda i Elżbiety Woodville i ponownie uczynił ją legalną. Wnuczka Cecylii była teraz królową Anglii, podobnie jak dwóch jej synów było królami, a jeden z wnuków był królem tylko z imienia (tajemniczo zniknął Edward V).
po śmierci Ryszarda III w 1485 r., a wnuczka Cecylii została królową Henryka Tudora (Henryka VII), Cecylia miała jeszcze dwie córki i dziesiątki wnucząt ze wszystkich swoich dzieci. Po zakończeniu wojen róż z małżeństwem Henryka Tudora z wnuczką Elżbietą z Yorku, Cecily poświęciła swój czas na religijne poszukiwania i to z tego późniejszego okresu jej życia zyskuje reputację pobożności. Zmarła w 1495 roku, dziesięć lat po zakończeniu wojny i została pochowana w tym samym grobowcu, co jej mąż i drugi syn, Edmund. Żyła wystarczająco długo, aby zobaczyć narodziny czterech swoich prawnuków z nowym królem i królową, w tym przyszłego Henryka VIII. W rzeczywistości wszyscy monarchowie, którzy zasiadali na tronie od czasów Henryka VIII, byli bezpośrednimi potomkami Cecily Neville.