B-en T-lymfocyten worden getest op hun affiniteit voor zelf MHC/peptidecomplexen alvorens de primaire lymfoïde organen te verlaten en de periferie binnen te gaan. Als zij hoge affiniteit voor zelf-antigeen tonen, is één methode om auto-immuniteit te verhinderen door klonale schrapping. Dit is waar de lymfocyt apoptotische signalen van antigeen-presenterende cel (APCs) zou ontvangen. Het is belangrijk op te merken dat niet alle lymfocyten die hoge affiniteit voor zelf-antigeen uitdrukken klonale deletie ondergaan. B lymfocyten kunnen ook deelnemen aan het lichte uitgeven van de kettingreceptor, VH-genvervanging, of worden vrijgegeven en later negatieve selectie in de periferie ondergaan. De lymfocyten van T kunnen in plaats daarvan klonale arrestatie, klonale anergie, en het klonale uitgeven ondergaan. Als autoreactive cellen aan klonale schrapping in of de thymus of het beendermerg ontsnappen, zijn er mechanismen in de periferie die t regelgevende cellen impliceren om de gastheer te verhinderen een auto-immune ziekte te verkrijgen. Nochtans, voor zowel b Als T cellen in de primaire lymfoïde organen, is de klonale schrapping de gemeenschappelijkste vorm van negatieve selectie.
B-Celsedit
B-cellen die een hoge affiniteit voor zelfcellen aantonen, kunnen klonale deletie ondergaan in het beenmerg. Dit komt voor nadat de functionele B-celreceptor (BCR) is samengesteld. Het is mogelijk voor de cellen van B met hoge zelfaffiniteit om undeleted te gaan omdat zij activeringssignalen en stimulatie van autoreactive T-cellen vereisen. Dergelijke T-cellen worden vaak verwijderd via klonale schrapping, waardoor autoreactive B-cellen niet gestimuleerd en niet geactiveerd zijn. Deze cellen van B vormen geen bedreiging, zelfs niet in de periferie, omdat zij zonder een autoreactive T-cel niet kunnen worden geactiveerd om hen te bevorderen.
T CellsEdit
tussen 2% en 5% van de T-cellen ontwikkelen auto-reactieve receptoren. De meesten van deze ondergaan negatieve selectie door klonale schrapping.
Thymische CortexEdit
T cellen die een hoge affiniteit voor zelf MHC/peptidecomplexen vertonen, kunnen klonale deletie in de thymus ondergaan. Thymische dendritische cellen en macrofagen lijken verantwoordelijk te zijn voor de apoptotische signalen die naar autoreactive T-cellen in de thymische cortex worden verzonden.
Thymische Medulladit
T cellen hebben ook de mogelijkheid om klonale deletie binnen de thymische medulla te ondergaan als zij een hoge affiniteit voor zelf MHC/peptidecomplexen tot expressie brengen. De positieve selectie komt in de thymic cortex voor, die voorstelt het voor een cel mogelijk is om positieve selectie binnen de cortex en dan negatieve selectie in de medulla via klonale schrapping te ondergaan. De epitheliaale cellen zijn verantwoordelijk voor klonale schrapping binnen de medulla. Deze medullaire epitheliaale cellen drukken een auto-immune regelgever (AIRE) uit die deze cellen toestaat proteã nen specifiek aan andere delen van het lichaam aan de lymfocyten van T voor te stellen. Dit helpt autoreactive T cellen elimineren die een eiwit van een specifiek lichaamsdeel herkennen.