ondanks wat vroege psychologen, zoals Freud, en anti-psychologie Christenen geloven, zijn psychologie en spiritualiteit complementair, niet antithetisch. Op dit moment zien we een groeiend besef onder therapeuten, zowel seculier als spiritueel, dat de menselijke spiritualiteit een bron van grote kracht is. Spiritualiteit geeft diepere metafysische betekenis aan ons leven. Geloof verschuift onze visie van onze eigen tekortkomingen en zwakheid en wijst ons naar een kracht die veel groter is dan alles wat we bezitten. De spirituele component van de menselijke ervaring wordt erkend als een levensvatbare bron van inspiratie en kracht om verandering te produceren.Meer in het bijzonder erkennen steeds meer christenen dat psychologische observaties ons begrip van menselijke cognitie, emotionaliteit en ervaring verlichten. Terwijl de Bijbel een aantal zeer specifieke instructies geeft over hoe men emotioneel en spiritueel gezonder kan worden, geeft de psychologie ons inzicht in de emotionele en mentale dynamiek van onze ervaring en geeft ons hulpmiddelen om de instructies van de Bijbel uit te voeren. Ik zal het illustreren met een paar voorbeelden.
Paulus instrueert christenen om elke gedachte gevangen te nemen en hen gehoorzaam te maken aan Christus (2 Kor. 10:5). Hoe moeten we dit concreet bereiken? Studies tonen aan dat de gemiddelde persoon heeft zestigduizend gedachten gaan door hun geest elke dag. Cognitieve Therapie biedt de therapeutische hulpmiddelen om ons bewust te maken van meer van deze gedachten en om onze zelfbeperkende overtuigingen en cognitieve vervormingen te identificeren, zodat we ze kunnen vervangen door wat waar, Nobel, juist, zuiver, mooi bewonderenswaardig, uitstekend en prijzenswaardig is (Phil. 4:8).
in het boek romeinen geeft Paulus ons de opdracht ons niet langer aan te passen aan de patronen van deze wereld (Rom.12:1). Psychoanalytische therapie stelt dat de patronen die de grootste impact hebben op onze emoties en gedrag afkomstig zijn van onze familie van oorsprong. Wat er met ons gebeurt in de kindertijd draagt bij aan hoe we als volwassenen functioneren. Het gebruik van psychoanalytische therapie kan ons helpen inzicht te krijgen in hoe onze ervaringen tijdens de kindertijd onze emotionele en relationele gezondheid beïnvloeden en helpen deze patronen te veranderen die ons gedrag beperken of beheersen. In een ander deel van het boek romeinen moedigt Paulus ons aan om op een andere manier over onszelf te denken, onszelf te beschouwen als dood voor de zonde en levend voor God in Christus Jezus (Rom.6:11). Met andere woorden, Paul moedigt ons aan om een ander verhaal over onszelf te vertellen, dat is een van de kerninterventies van narratieve therapie. Verhalende therapeuten moedigen cliënten aan om zichzelf te zien, niet als slachtoffers of gebrekkig, maar als los van hun problemen. Paulus deed precies hetzelfde in Romeinen 7, waar hij de zonde identificeerde als iets dat losstaat van zichzelf (Rom. 7:14-20).
dit zijn slechts een paar voorbeelden die ik heb ontdekt waar de psychologie de bijbelse imperatieven informeert. Ik kan me voorstellen dat er andere verbanden kunnen worden gelegd met andere therapeutische modaliteiten. Ik bied deze aan als duidelijke voorbeelden van de complementaire relatie tussen Bijbelse waarheid en psychologische interventies. Als” alle waarheid Gods waarheid is”, dan kan psychologische observatie van menselijke emotionele en mentale processen, en de interventies die uit deze observatie zijn ontwikkeld, ons alleen maar helpen om de emotionele en relationele gezondheid te bereiken die we wensen en in geen geval in tegenspraak zullen zijn met Gods wil voor ons leven.