Jezus vraagt ons niet alleen om fatsoenlijke mensen te zijn. Hem volgen als missionaris discipelen betekent alles opgeven voor hem. Dit artikel legt de noodzaak uit om christelijke volmaaktheid en authentieke heiligheid na te streven, in plaats van genoegen te nemen met middelmatigheid in ons geestelijk leven.
Optioneel Lectio Divina Gebed
- Lees Matteüs 19: 16-20.
- mediteer over de woorden.
- spreek tot Christus over deze passage.
- rust en luister in Gods aanwezigheid.
- 5. Bespreek het samen.
“wat mis ik nog?”
dat was de verbazingwekkende vraag die een jonge persoon ooit aan Jezus stelde, zo ‘ n 2000 jaar geleden. De jongeman was al een zeer sterke gelovige geweest en vervulde alle basisprincipes van wat God van hem verlangde volgens de Joodse wet. Maar diep in zijn hart wilde hij niet het absolute minimum doen. Hij wilde God meer van zijn leven geven. Toen Jezus hem eraan herinnerde de Tien Geboden te volgen, antwoordde de man Opmerkelijk: ‘al deze heb ik in acht genomen: wat ontbreekt mij nog?”(Mt 19: 20).
wat een schijnbaar uitzonderlijke jongeman! Denk erover na.: Hoeveel van ons zouden kunnen zeggen dat we al alle geboden van God volgen? Maar dat is niet alles. Deze man was niet tevreden met het enkel gehoorzamen van alle regels — het juiste doen, het juiste zeggen, het juiste geloven. Hij beweerde dat hij nog meer voor God wilde doen. Hij wilde God zijn hele hart geven. Dus hij vraagt Jezus, ” wat mis ik nog steeds?”
dat is dezelfde cruciale vraag die elke ware discipel altijd zou moeten stellen: “wat mis ik nog steeds?”Hoe kan ik meer liefhebben, meer dienen, meer vertrouwen? Hoe kan ik meer van mijn leven aan God geven? Hoe kan ik meer leven zoals Jezus leefde?
een discipel van Jezus Zijn gaat niet over het uitchecken van dozen (“ik Bad, ik ging naar de mis, ik leidde een Bijbelstudie, ik viel vandaag niet in de doodzonde”). Het is niet alleen een kwestie van ” het doen van de juiste dingen.”Jezus nodigt ons uit om ons hele leven aan hem te geven. Een discipel zijn gaat uiteindelijk over onze totale transformatie in Christus – een levenslang proces, maar een dat nooit van start zal gaan als we niet het gulle hart hebben dat deze jongeman tentoonspreidt in Matteüs 19.
bespreek: op welke gebieden van uw leven streeft u momenteel naar meer deugd, gebed of vriendschap? Op welke manieren probeer je je vollediger over te geven aan God?
meer dan goede bedoelingen
deze jongeman in de Bijbel had nobele aspiraties. Maar oprechte bedoelingen zijn niet genoeg. We moeten die intenties in daden omzetten. Helaas neemt het verhaal van deze jongeman een neerwaartse wending nadat Jezus hem deze uitnodiging heeft aangeboden: “indien gij volmaakt wilt zijn, Gaat heen, verkoopt wat gij bezit en geeft aan de armen, en gij zult een schat in de hemel hebben, en komt, volgt mij” (Mt 19, 21). In plaats van te volgen waar zijn gulle hart hem tot nu toe heeft geleid, aarzelt de jongeman plotseling. Hij houdt zich in. Hij heeft een lange weg afgelegd met zijn religieuze geloof, en een deel van hem wil verder gaan — maar dit is een stap die hij niet wil zetten. In plaats van ernaar te streven zijn hele leven aan Jezus te geven, ging hij achteruit in zijn geloofsreis en vestigde zich op middelmatigheid: “hij ging bedroefd weg, want hij had grote bezittingen” (Matteüs 19, 22).
leven als een discipel is een hele opgave. Jezus wil ons hele hart. Hij roept de rijke jongeman en ons allen op heilig te zijn zoals God heilig is en volmaakt te zijn zoals de hemelse Vader volmaakt is (Mt 5, 48). Inderdaad, het doel van het christelijke leven is gelijkvormig te worden aan het beeld van Christus.
Bespreek: waarom denk je dat de rijke jongeman weigerde alles op te geven? Is er een deel van je leven dat je aarzelt om aan Jezus te geven?
verbazingwekkende genade
maar al dit gepraat over perfectie en heiligheid kan overweldigend zijn. We zouden tegen onszelf kunnen zeggen: “Ik heb zoveel tekortkomingen, zoveel gebieden waar ik tekort kom! Is dit echt mogelijk? Kan ik heilig worden zoals Christus heilig is? Kan ik echt perfect worden?”
het antwoord is ja – maar niet op de manier die we zouden denken. We zijn geroepen om te groeien in deugd en heiligheid. Maar perfectie wordt niet bereikt door een eigenzinnig perfectionisme. Het is een transformatie die alleen kan plaatsvinden door de kracht van Gods genade.
wij zijn niet de som van onze zwakheden en mislukkingen; wij zijn de som van de liefde van de Vader voor ons en ons werkelijke vermogen om het beeld van zijn zoon te worden.
“genade” is een populair Christelijk woord, maar weinigen begrijpen wat het werkelijk betekent en wat het verschil maakt in ons dagelijks leven. In wezen is genade het goddelijke leven van Christus in ons. Het is het leven van de Goddelijke Zoon van God die in onze zielen blijft!
we groeien in genade door gebed, trouw en vooral door de sacramenten. Door vervuld te zijn met het leven van Christus, worden we geleidelijk veranderd en beginnen we meer te denken als Christus. We beginnen te waarderen wat hij waardeert, dienen meer zoals hij, lijden meer zoals hij, liefhebben meer zoals Hij — want het is Christus zelf die ons helpt om dingen te doen die we niet alleen zouden kunnen doen. Jezus wil zijn leven in ons herbeleven door genade.
om de kracht van genade in onze zielen te illustreren, hebben katholieken door de eeuwen heen vaak het beeld gebruikt van een koude ijzeren staaf die in vuur wordt geplaatst. Als het vuur het ijzer verwarmt, begint het ijzer de eigenschappen van het vuur aan te nemen; het wordt heet en gloeit rood. De ijzeren staaf is nog steeds ijzer, maar het wordt als het vuur, zelfs in staat om andere branden te ontsteken. Door genade, iets dergelijks begint te gebeuren in ons leven. We zijn als het ijzer, geplaatst in het vuur van Gods genade, worden veranderd, nemen de kenmerken van God — Zijn liefde, geduld, barmhartigheid en vriendelijkheid (Gal 5:22 – 23). Hoe meer we ons door de genade van Christus laten transformeren, hoe meer we met Paulus kunnen zeggen: “Ik leef niet meer, maar Christus leeft in mij” (Gal.2: 19).Bent u aan het bidden en streven naar dit soort transformatie in uw leven? Roept u Gods genade op om u te helpen meer als Christus te leven? Word je steeds meer als God?
wees volmaakt zoals uw hemelse Vader volmaakt is.
stel je voor dat je iemand ontmoet die heel weinig weet over het christendom. Ze willen Jezus en het christelijke leven begrijpen, en dus besluiten ze je te observeren. Ze merken hoe vaak je bidt, hoe je je vrienden en familie behandelt, hoe je over andere mensen praat, hoe hard je werkt, de shows waar je naar kijkt, de muziek waar je naar luistert, wat je in het weekend doet, hoe gul je bent met je tijd, hoe goed je zorgt voor mensen in nood, hoe goed je je zuiverheid bewaakt — alles. Na een maand naar je te hebben gekeken, zou die persoon een goed idee hebben van wat het betekent om een christen te zijn? Of zouden ze een scheef, vervormd beeld krijgen?
er is een verhaal over een boer die naar Ars, Frankrijk reisde om een beroemde priester genaamd St.John Vianney te zien. Toen de Boer naar huis terugkeerde, werd zijn geloof vernieuwd. Verbaasd vroegen zijn vrienden en familieleden hem: “maar wie heb je in Ars gezien?”Hij antwoordde:” Ik zag God in een mens ” (1). Mensen zouden hetzelfde over ons moeten kunnen zeggen.
bespreek: zoals ijzer in het vuur, hoe heb je sommige van de “eigenschappen” van Gods liefde aangenomen? Zie je je leven als een discipel als een proces van transformatie in Christus, of ben je geneigd om een discipel zijn als een activiteit te zien?
drie vijanden: zelf-rechtvaardiging, zelfredzaamheid, zelf-veroordeling
er zijn drie dingen die ons ervan weerhouden het karakter van Christus aan te nemen en te groeien in heiligheid:
zelf-rechtvaardiging: net als de rijke jongeman in het Evangelie van Matteüs, overtuigen we onszelf dat we niet veel veranderingen in ons leven hoeven te maken. We nemen genoegen met waar we nu zijn. We streven er niet naar om God meer te geven.
misschien heeft een deel van ons gevoeld dat we iemand moeten vergeven, meer moeten dienen, vrijgeviger moeten zijn met onze tijd, iets moeten veranderen, iets moeten opgeven of stoppen met iets te doen. Maar we zijn bang-te gehecht, te vastgezet in onze manieren, te trots om onze zwakheden te onthullen, te koppig om toe te geven dat we verkeerd zijn of te terughoudend om iets op te geven. Wat zouden we in de verleiding komen om te doen in deze momenten? We kunnen onze zwakheden rationaliseren en ons gebrek aan gulle liefde rechtvaardigen. We vertellen onszelf dat we het beter doen dan de meeste mensen — we bidden, geloven de leer van de kerk, gaan naar aanbidding, leiden een Bijbelstudie. We zijn goed genoeg. We hoeven niet echt meer te doen.
Uiteindelijk is dit soort zelfrechtvaardiging een manier om onze geestelijke luiheid te verdoezelen. Het probeert het feit te verbergen dat wij, net als de rijke jongeman, gewoon niet de moeite, offers en veranderingen willen doen die diepe vriendschap met Christus vereist. Net als de rijke jongeman, zouden we onze religie kunnen beoefenen. Maar zijn we bereid om onszelf volledig als een geschenk aan God?
zelfredzaamheid:
misschien heb je al eerder geprobeerd je zonden achter je te laten en Jezus volledig te volgen. Of misschien heb je besloten dat je nooit meer een bepaalde zonde zou begaan en heb je gevonden dat je worstelde en bleef vallen. Waarom gebeurt dit?Soms staat God ons toe om een bepaalde zwakheid te blijven ervaren, zodat we in nederigheid groeien en diep overtuigd raken van hoe onbekwaam we zijn om onze zonden alleen te overwinnen. Als Fr. Jacques Philippe schrijft,
” we moeten vaak fouten, beproevingen en vernederingen ervaren, toegestaan door God, voordat deze waarheid zich aan ons opdringt, niet alleen op een intellectueel niveau, maar als een ervaring van ons hele wezen. God zou ons al deze beproevingen besparen, als hij dat kon, maar ze zijn noodzakelijk om ons ervan te overtuigen dat we volledig onmachtig zijn om zelf goed te doen.”(2)
we kunnen gemakkelijk vergeten hoe volledig afhankelijk We zijn van God voor alles-vooral voor het uitroeien van zonden en groeien in heiligheid. Onze transformatie in Christus is onmogelijk zonder de hulp van Gods genade. Als we proberen te vertrouwen op onze eigen kracht en onze eigen tijdschema ‘ s en plannen volgen voor hoe we heiligheid zullen bereiken, zijn we gedoemd te mislukken. Nakijkend op haar zondige verleden, schreef de heilige Theresia van Avila: “Zelfredzaamheid is wat mij vernietigde.”
zelfveroordeling: wanneer we onze zonden en zwakheden onder ogen zien, kunnen we in de verleiding komen om gefrustreerd te raken over onszelf of gemakkelijk ontmoedigd worden om te zien dat we niet vooruitgaan in het geestelijke leven zoals we hadden gehoopt. We kunnen tegen onszelf zeggen: “Ik haat het als ik dat doe! Waarom worstel ik hier steeds mee? Waarom verbeter ik niet op dit gebied?”Ontmoedigende, zelfveroorzakende gedachten kunnen in ons hoofd komen:” Ik ben zo verschrikkelijk. Ik zal nooit veranderen! Waarom zou ik het proberen?”Zulke gedachten zijn echter niet van God. Ze komen van de vijand, de duivel. Hij is degene die de Bijbel “de aanklager” noemt (Openb.12:10).
zelfveroordeling houdt ons gefocust op onszelf en neergeslagen. Het weerhoudt ons van ons tot God te keren met een nederig en berouwvol hart. Het weerhoudt ons ervan onze fouten te zien zoals God ze ziet — niet als de aanklager, maar als een liefhebbende vader die “barmhartig en genadig is, traag tot toorn en overvloedig van standvastige liefde en trouw” (Ex 34:6).
bespreek: met welke van deze vijanden worstelt u het meest? Hoe kun je proberen ze te overwinnen?
onderneem actie
Maak een verbintenis om meer zoals Christus te worden op één gebied van je leven. Kies misschien het gebied waar je het meest lijkt te worstelen. Maak dan een plan voor de komende weken waarin wordt beschreven hoe je zal groeien om deze gewoonte te veranderen of ernaar te streven om te verbeteren op dit gebied van strijd. Overweeg:
● hoe zult u Gods genade dieper tegenkomen om u te helpen deze strijd te overwinnen? Waarmee ga je bidden? Hoe laat je de sacramenten je opbouwen in deze genade?
● wat moet er in uw schema veranderen? Hoe ga je je tijd anders doorbrengen?
● wat voor soort verantwoordelijkheid zou u nodig hebben om door te gaan in het overwinnen van deze strijd? Tot wie zul je je wenden als je je ontmoedigd voelt?
● hoe weet u dat u erin geslaagd bent Meer zoals Christus te worden? Hoe zal het veranderen van deze gewoonte of het bereiken van deze deugd je in staat stellen om vrijer Lief te hebben en meer te leven als een getuige van Christus?
overdraagbare Concepten
net als de rijke jongeman in Matteüs hoofdstuk 19, zouden discipelen van Jezus altijd moeten overwegen hoe we God meer kunnen liefhebben: “wat mis ik nog steeds?”Maar in tegenstelling tot de rijke jongeman, moeten we bereid zijn op te geven wat een diepere vriendschap met Christus in de weg staat.
Grace: Christus ‘ goddelijke leven in ons
ijzer in vuur analogie: zoals ijzer de eigenschappen van vuur aanneemt, zo nemen christenen door heiligende genade het karakter van Christus aan.
aanvullende bronnen
● I Believe in Love: een persoonlijke retraite gebaseerd op de leer van St.Thérèse van Lisieux door Fr. Jean C. B. d ‘ Elbee
zoeken naar en handhaven van de vrede door Jacques Philippe
: Traditionele morele wijsheid voor Moderne morele verwarring door Peter Kreeft
● de imitatie van Christus door Thomas à Kempis
noten
1. Jean-Baptiste Chautard, de ziel van het apostolaat (Charlotte, NC: Tan Books, 1946), 122.
2. Jacques Philippe, Searching for and Maintaining Peace: A Small Treatise on Peace of Heart (Staten Island, NY: Alba House, 2002), 4.