morfologische en histopathological Heart changes were determined for sixteen Dystrophic Syrian hamsters (B10 14.6 stam) and sixteen normal hamsters. Acht dieren werden willekeurig ingedeeld in elk van de volgende groepen: dystrofisch zwemmen (DYS-SWM), dystrofisch sedentair (DSY-SED), normaal zwemmen (NOR-SWM) en normaal sedentair (NOR-SED). Het dagelijkse zwemprogramma bestond uit een eerste duik van 30 minuten die geleidelijk werd verlengd tot 60 minuten aan het einde van acht weken. Gewichten tot 3% lichaamsgewicht werden bevestigd tijdens het zwemmen om de werkbelasting te verhogen. Sedentaire dieren kregen geen experimentele behandeling. Vier dieren in elke groep werden gedood op 4 en 8 weken na de start van de behandeling. In vergelijking met de twee groepen sedentaire dieren had de NOR-SWM-groep een grotere verhouding hartgewicht/lichaamsgewicht na zowel 4 als 8 weken (P minder dan .05), terwijl de DYS-SWM-groep slechts na 8 weken een verhoogde ratio had (P minder dan .05). Subjectieve histopathologische evaluatie van hartlaesies toonde aan dat de DYS-SED-groep vele grote gebieden van ontstekingsreactie met infrequente diffuse gebieden van calcificatie had. In tegenstelling, had de DYS-SWM-groep minder en kleinere gebieden van ontstekingsreactie met matige hoeveelheden van calcificatie.