de invloed van vezelbron op de vezel spijsvertering bij konijnen werd onderzocht. Er zijn zes vezelrijke diervoeders met grote verschillen in chemische samenstelling en deeltjesgrootte geselecteerd: paprikameel, olijfbladeren, alfalfa-hooi, sojaschillen, met natriumhydroxide behandeld gerststro en zonnebloemschillen. Zes diëten werden geformuleerd om één van deze ingrediënten als enige bron van vezels te bevatten. Om onevenwichtigheden in voedingsstoffen te voorkomen, werden vezelbronnen aangevuld met verschillende verhoudingen van een vezelvrij concentraat, op basis van soja-eiwitisolaat, tarwemeel, reuzel en een vitamine-en mineralenmix, om diëten te verkrijgen die ten minste 3% stikstof en 5% zetmeel bevatten. Bij 60 mestkonijnen (10 per dieet) werden de dagelijkse uitscheiding van zachte feces en het NDF-gehalte en het totale en microbiële stikstofgehalte bepaald. Zeven dagen na de laatste cecotrofiecontrole werden dezelfde dieren gebruikt om het gewicht van de maag, de blindedarm en hun inhoud, en cecal fermentatiekenmerken (pH, VFA en ammoniakconcentraties, en buffereigenschappen van cecal inhoud) te bepalen. Stapsgewijze regressieanalyse toonde een positief effect aan (p < .001) op zachte feces excretie, totale en microbiële stikstofconcentraties in zachte feces, cecal zuurgraad, en totale VFA in de blindedarm van dieetpectische bestanddelen (2.9, 3.5, 2.5,.9, en 6,6%) en aandeel fijne deeltjes (< .315 mm) (1,8,.9, 1.3, .15, en .9%) per elke verhoging van één percentageeenheid van de onafhankelijke variabelen. Het aandeel fijne deeltjes nam ook het gewicht van cecal-gehalte toe (p < .001). Uitscheiding en gewicht van de maag en de inhoud ervan zijn toegenomen (P < .001) met 5,2, 2,8 en 10,2% per percentageeenheid toename van het aandeel grote deeltjes (> 1,25 mm). De mate van lignificatie van NDF verminderde de totale stikstofconcentratie in zachte uitwerpselen en de cecal VFA-concentratie (P <).001). De bron van vezels beïnvloedde de cecal pH niet alleen door zijn invloed op de cecal concentraties van de eindproducten van de fermentatie, maar ook door zijn effect op de pH van het droge cecal gehalte (P <).001). Dit laatste werd negatief gecorreleerd met de hoeveelheid fijne deeltjes in de voeding, de mate van lignificatie van NDF en de basisbuffercapaciteit van het droge cecal-gehalte (r = -.52, -.37, en…49, respectievelijk). Uit deze resultaten concluderen we dat de concentratie van pectische bestanddelen, de mate van lignificatie van NDF en de deeltjesgrootte de variabelen zijn die de invloed van de bron van vezels op zachte uitwerpselen en cecal fermentatieeigenschappen bij konijnen het beste karakteriseren.