De Gruwelijke Moord van Alberta Weiden

Edmonton Journal
Edmonton, Alberta, Canada
26 Dec 1922, Di • Pagina 2

Clara Phillips Mug Shot, LAPD ca 1922, Publieke Domein Afbeelding

De vrouw die zou uitgroeien tot de beruchte “Vrouw van de Tijger” van Los Angeles was geboren Clara Anne Weaver op 23 juni 1898, in Waco, Texas. Ze was de vierde van vijf kinderen geboren John Weaver en Anna Jackson. Clara was vooral close met haar zusje, Etta.Clara ‘ s familie stootte gedurende haar kindertijd tussen talrijke kleine Texaanse steden. Ze vestigden zich in Houston toen Clara een tiener was.Kort na de verhuizing naar Houston ontmoette de 15-jarige Clara de 22-jarige Armour Phillips, en een gepassioneerde romance volgde. Pantser was knap en ambitieus. Clara geloofde elk lief woord en belofte die van zijn lippen druipte, vooral toen hij beloofde haar een beter leven op te bouwen in het westen.Het echtpaar trouwde in Houston op 13 November 1913. Armour streefde naar een Olieman te worden, en Clara wilde een kans op sterrendom. Het natuurlijke compromis was om te verhuizen naar Californië, waar het echtpaar maakte hun thuis op 703 West 53rd Street, Los Angeles.

The Los Angeles Times
Los Angeles, Californië
14 Jul 1922, VR * Page 1

ze waren beide redelijk succesvol. Clara was klassiek mooi, met donker haar modieus tegen haar kin, een cola fles figuur, en een stralende glimlach. Mack Sennett huurde haar in voor drukwerk als een ” badende schoonheid. Ze werkte ook als koormeisje bij Pantages Theater in Hollywood. Armour werkte in de olie-industrie en verdiende genoeg geld om bedienden in te huren om voor het Phillips-huis te zorgen. Hij liet zelfs Clara ‘ s moeder en zus halen, die bij het huishouden kwamen.Clara was een verzorgde vrouw, maar luxe bracht haar geen geluk. Haar schema vaak in strijd met dat van haar man, en Clara was emotioneel afhankelijk van Harnas. Ze besloot haar baan op te zeggen en haar tijd te wijden aan het zijn van mevrouw Armour Phillips, maar deze oplossing was onvolmaakt.Armour begon zijn avonden elders door te brengen en Clara werd achterdochtig. Natuurlijk zei hij dat hij werkte of belangrijke mensen ontmoette. Misschien wel, maar toen het harnas weg was, begonnen de buren te praten. Ze hebben Clara geen roddels bespaard over de verblijfplaats van haar man. Volgens de lokale geruchtenmolen was zijn minnares een 19-jarige bankbediende genaamd Alberta Meadows.

The Los Angeles Times
Los Angeles, Californië
14 Jul 1922, VR * Page 2

Alberta Gibson Tremaine Meadows werd geboren in Texas in 1903. Haar ouders waren Fred Tremaine en Lottie Gibson. Ze had een broer die stierf tijdens de grieppandemie van 1918, en een jongere zus genaamd Genora. Alberta was een verlegen meisje met een lief karakter die hield van zingen.In 1922 trouwde Alberta met een 21-jarige bouwvakker genaamd Jesse Markus Meadows. Het echtpaar woonde op 1182 North Commonwealth Avenue en waren erg verliefd. Jesse probeerde pastoor te worden, en Alberta was tevreden om zijn vrouw te zijn en op een dag, een moeder. Helaas zou geen van beide dromen uitkomen. Jesse werd geëlektrocuteerd en gedood bij een arbeidsongeval op 10 januari 1922.Alberta, tien maanden na haar huwelijk weduwe geworden, moest het alleen maken. Ze nam een baan als een bank kassier en verhuisde naar een appartement op 813 West 37th street, blokken verwijderd van het Phillips huis. Al snel kwam Alberta ‘ s dagboek boven en onthulde overdenkingen en gedachten die nu op droevige profetieën lijken.

The Los Angeles Times
Los Angeles, California
10 Aug 1922, do * Page 21

de Act

Clara werd verteerd door jaloerse woede. Ze kende Alberta, maar alleen in het voorbijgaan, en besloot om de relatie tussen de jonge vrouw en haar man te onderzoeken door hen beiden stilletjes te stalken.Clara belde vaak naar Alberta ‘ s huis en hing op zonder te spreken om te zien of ze thuis was. Ze begon ook in het geheim haar man te volgen in Los Angeles, in de hoop haar vermoedens te bewijzen of te weerleggen. Op een dag volgde Clara Armour naar 1st National Bank, waar Alberta toevallig werkte. In Clara ‘ s gedachten was het vinden van Armour en Alberta in hetzelfde gebouw al het bewijs dat ze nodig had om de geruchten van een clandestiene liefdesrelatie te bevestigen. Waar of niet, Clara was er kapot van en was van plan er iets aan te doen. Op 11 juni kocht Clara een klauwhamer bij een vijf en dime winkel. Ze vroeg de griffier of de hamer iemand kon doden. Hij antwoordde, met de tong stevig in de wang, dat het zou kunnen als het goed werd gebruikt.De volgende dag ging Clara naar een speakeasy in Long Beach met haar vriendin Peggy Caffee. Peggy was ook een voormalig koormeisje en kende Clara van haar tijd bij Pantages Theater. Terwijl de vrouwen meer dronken, vertelde Clara Peggy over de vermeende affaire van haar man met Alberta. Voordat ze het wisten, waren ze dronken en op weg om de minnares van Armour te confronteren.

eerst gingen de twee vrouwen naar Alberta ‘ s huis. Clara brak in en keek rond, maar Alberta was er niet. Clara en Peggy namen een taxi terug naar LA. De vrouwen gingen naar een bank op 9th en Main Street, waar Alberta werkte. Peggy en Clara doken in de schaduw rond de parkeerplaats, kijkend en wachtend tot Alberta naar haar auto loopt.Aan het einde van haar dienst ging Alberta naar haar kleine Ford Coupe. Clara en Peggy sprongen eruit en verrasten haar. Alberta herkende Clara meteen en zei hallo. Clara vroeg haar of ze ze naar het huis van haar zus Etta in de buurt van Montecito Heights zou brengen, omdat ze beweerde dat Etta ziek was en verzorging nodig had. Alberta, die zag dat de vrouwen dronken waren en ver van hun bestemming waren, stemde toe.Terwijl Alberta, Peggy en Clara langs de kronkelende onverharde weg, Montecito Drive, kronkelden, begon Clara haar Inquisitie. Ze wilde weten hoe goed Alberta en Armour elkaar kenden. Alberta stond erop dat hij gewoon iemand was die ze ontmoette en ontkende elke affaire. De dames bereikten een eenzaam punt in de weg die lokaal bekend staat als twee-drie heuvel.”Alberta, wil je uit de auto stappen, alsjeblieft? Clara drong aan. “I would like to speak with you about a few things…”

tot dan toe was het gesprek in de auto licht. In de war stapte Alberta uit het voertuig.”You will excuse us, Peggy, won’ t you?”Clara vroeg haar aandacht even te richten op Peggy, en dan terug naar arme Alberta. “Alberta, mijn buurman heeft me verteld dat je gaat met mijn man en dat hij kocht deze grote banden op uw Coupé. Is dit waar?”

” Mrs. Phillips, neem me niet kwalijk!”Alberta was verontwaardigd,” uw man! Ik heb nooit iets met je man te maken gehad, en hij heeft nooit iets voor me gekocht!”

Clara persisted, ” hij kocht je dat horloge ook!”

” No, Mrs. Phillips! Ik heb de verkoopbon. Dat heb ik ook gekocht.”Alberta antwoordde-een feit dat Alberta’ s vader later zou bevestigen.Op dit moment stapte Peggy uit de auto, onzeker of er een vuistgevecht zou komen. Ze zag dat Clara een hamer onder haar capelet uitgooide en die achter haar rug verborg.

” hij geloofde het zeker! Clara schreeuwde toen ze Alberta begon te slaan.Alberta liep de dijk af, maar kwam niet ver. Volgens het lot brak de hak van haar schoen en struikelde ze. Clara ving Alberta halverwege de val en hield haar met een arm en haar andere arm omhoog boven Alberta ‘ s hoofd. Clara ‘ s vingers hielden het handvat van de klauwhamer stevig vast.

Clara bracht de hamer naar beneden en sloeg hem herhaaldelijk in Alberta ‘ s gezicht en hoofd. Alberta smeekte Peggy om haar te helpen, en Peggy probeerde het. Maar toen ze dat deed, zwaaide Clara met de hamer naar haar toe, schreeuwend, “verdomme, ga uit de weg!”Al snel stopte Alberta met bewegen. Clara sleepte Alberta de heuvel op. Terwijl Peggy toekeek, rolde Clara een zware steen over Alberta ‘ s verminkte lichaam.

Peggy probeerde te rennen en zich te verbergen achter een Rij geparkeerde auto ‘ s in de verte. Helaas werd ze misselijk van het zien van zoveel bloed, werd flauw en viel. Clara maakte een lijn naar Alberta ‘ s auto, sprong in, en reed naar de plek waar Peggy lag en beval haar om in te stappen.Clara, gedrenkt in Alberta ‘ s bloed, vroeg Peggy haar gezicht af te vegen. Peggy heeft een zakdoek in Alberta ‘ s tas gedaan. Clara reikte in de achterbank en vond een lengte van de stof die behoren tot Alberta. Clara gebruikte het als een wikkel om haar met bloed doordrenkte jurk te bedekken.

” anyone that would take my man, I could do that to again! Clara pochte.

“But don’ t you feel awful?”Peggy wilde niet dat Clara haar woede op haar richtte, maar kon het verschrikkelijke ding dat ze net zag niet afschuiven. Clara reageerde niet. Ze grijnsde met een zelfvoldane grijns en reed naar de hoek van Pico en Figueroa Boulevard, waar ze Peggy uit de auto liet stappen.

” als je iets zegt, vermoord ik je! Onthoud dat! Clara waarschuwde. Peggy geloofde haar.

The Los Angeles Times
Los Angeles, Californië
14 Jul 1922, VR * Page 1

terug naar huis

Clara Reed moedig de auto van haar slachtoffer door Los Angeles, terug naar haar huis. Ze liep door de deur, doordrenkt van bloed, en vond haar man wachten. Ze zei tegen hem: “Ik heb net degene vermoord waar je van houdt. En nu ga ik het beste diner voor je maken dat je ooit hebt gehad!”En dat deed ze, toen ze bepantserde harnas met details van de misdaad.Armour had geen andere woorden dan de affaire te ontkennen, net zoals Alberta het weigerde. Hij had geen idee dat zijn vrouw in staat was tot zo ‘ n afschuwelijke daad, en hij werd er door afgeslagen. Toch voelde hij zich verplicht om haar te beschermen en bedacht een plan.Eerst wasten ze Clara, haar kleding en Alberta ‘ s auto van bloed. Armour droeg zijn vrouw op om hem naar de parkeerplaats van het Griekse Theater in Pomona, een nabijgelegen stad, te rijden, terwijl Arthur achter hem aan liep. Zodra de auto was verlaten, bracht Armour Clara terug naar huis en adviseerde haar om een paar dingen in te pakken. Ze stond op het punt een treinrit te maken.De bestemming op Clara ‘ s ticket was El Paso, maar Armour adviseerde haar om willekeurig van boord te gaan, in een stad waar ze rustig in de samenleving kon glippen en haar leven kon leiden. Clara verloor tenslotte zijn harnas. Het echtpaar deelde een tedere afscheidskus op het perron en ging hun eigen weg.

arrestatie

Armour ‘ s geweten zou hem niet toestaan om stil te blijven over wat hij wist. Hij was medeplichtig en wist dat hij in de problemen kon komen. Hij besloot zich te ontlasten aan zijn advocaat, die hem adviseerde om de politie alles te vertellen.

de politie vond al snel de eenzame afslag op Montecito Drive en ontdekte de gehavende resten van Alberta Meadows. Haar 1.80 m, 120 lb, lichaam lag levenloos onder de kleine kei Clara rolde op haar borst. Alberta ‘ s kastanjehaar zit vol vuil en bloed, en haar gezicht is nauwelijks herkenbaar. Volgens de politie zag ze eruit alsof een tijger haar had verscheurd. Ze noemden Clara ‘de Tijgervrouw’ en de naam bleef hangen.De politie van Los Angeles stuurde een all-points bulletin uit en ging op jacht naar de Tiger Woman. Op 14 juli belde de politie in Tucson, Arizona, om te melden dat ze haar in hechtenis hadden.In Los Angeles negeerde Peggy Clara ‘ s waarschuwingen en vertelde ze de gebeurtenissen van die vreselijke dag aan de politie. Toen het tijd was om Clara uit te leveren aan Californië, was Clara verrast om haar vriend Peggy in de trein te zien. Ze was nog meer verrast toen Peggy haar identificeerde als de vrouw die Alberta Meadows doodsloeg.Toen Clara weer in Los Angeles was, ondervroeg de Officier van Justitie W. C. Duran haar, en Dr. Louis Weber voerde een mentaal onderzoek uit. Armour bleef onder politiebewaking in een hotel in het centrum van LA, en Clara werd terecht opgesloten in de gevangenis. Op 17 juli 1922 voltooide de lijkschouwer een onderzoek en Clara werd formeel beschuldigd van moord. Haar proces zou zijn begonnen op 20 oktober van dat jaar, maar Clara had andere plannen.

Trial and Error

Armour ingehuurd advocaat Bert Herrington, die bereidde een tijdelijke ontoerekeningsvatbaarheid verdediging. Een jury van negen mannen en drie vrouwen werd samengesteld. De aanklager, Charles Fricke, bouwde een zaak voor moord met voorbedachte rade. Als de rechter in het voordeel van de aanklager zou beslissen, zou Clara de doodstraf krijgen.

Peggy getuigde tijdens de hoorzitting. De nationale kranten drukten Peggy ‘ s elk woord, en ze spaarde geen bloederig detail. Clara gaf een dramatische getuigenis voor een vol publiek in de rechtszaal in Los Angeles. Door huilen zonder tranen, drong ze erop aan dat ze niet, maar Peggy de fatale klappen uitdeelde. Clara gaf toe dat ze in een vuistgevecht zat. Clara zwoer echter dat het Alberta was die het beste van haar kreeg. Ze beweerde dat Peggy erin sprong om haar te redden en deed dat door Alberta te vermoorden.

The Los Angeles Times
Los Angeles, California
10 Aug 1922, do * Page 21

bijna niemand geloofde deze versie van de gebeurtenissen, behalve een journalist genaamd Jesse Carson. Hij beloofde openlijk zijn eeuwige liefde voor Clara en ontwikkelde een obsessie voor de vermeende moordenares. De jury was niet zo makkelijk te overtuigen.Op 16 November 1922 werd Clara “The Tiger Woman” Phillips veroordeeld voor moord in de 2e graad. De rechter gaf haar een straf van 10 jaar tot levenslang. Clara zou niet gaan voor deze misdaad. Verschillende verslaggevers zeiden dat ze haar vrouwelijke charmes te danken had. Een mannelijk jurylid werd geciteerd als te zeggen: “ze had de meest aantrekkelijke glimlach die ik ooit zag!”

na haar veroordeling verklaarde Clara haar onschuld, onwetendheid of rechtvaardiging met betrekking tot de misdaad wanneer ze de kans kreeg.”I don’ t know whether I killed Alberta Meadows or not, but if I did, I did it for mother love. Ik vocht met Alberta op de top van Montecito Drive om de enige liefde te beschermen die ik ooit heb gekend. Ik deed wat elke moeder zou doen als ze zag dat haar baby van haar afgenomen werd. Armour L. Phillips is mijn baby. Hij is mijn enige baby geweest. Hij is mijn leven, en toen ik me realiseerde dat hij van me werd afgenomen, vocht ik, vocht, vocht zodat ik hem altijd zou hebben.”- Clara Phillips, 1931

Escape

The Tennessean
Nashville, Tennessee
20 mei 1923, zo * Page 47

5 December 1922, een gevangenis directrice ging naar Clara ‘ s cel voor een geplande controle. Tot haar schrik vond ze het leeg. Niet alleen leeg, maar met het raam open, en een paar tralies doorgezaagd. Clara ‘ s kleine voetafdrukken toonden aan dat ze op het dak klom en op de een of andere manier onopgemerkt in een wachtende auto afdaalde — de sporen waren nog vers. Naast Clara ‘ s Voetafdrukken zag de politie een tweede set grote afdrukken, waarschijnlijk van een man.

onmiddellijk vreesde de politie voor Peggy Caffee ‘ s veiligheid en haastte zich naar haar huis. Een voertuig liet dezelfde bandensporen achter voor Peggy ‘ s huis. Gelukkig heeft Peggy de stad al verlaten.

opnieuw was er een landelijke zoektocht naar Clara aan de gang. Armour beweerde dat hij niets wist over haar ontsnappingsplannen, of waar ze heen zou kunnen zijn gegaan. De politie dacht dat Clara naar Mexico vluchtte en stuurde foto ‘ s naar de Mexicaanse autoriteiten.In april 1923 zagen de autoriteiten Clara in San Salvador, El Salvador, Clara in een hotel. Op 23 April arresteerde de politie de voortvluchtige in Tegucigalpa, Honduras, waar ze zich registreerde onder de naam Mrs. R. H. Young. Ze was in het gezelschap van Jesse Carson en haar zus Etta Ma Jackson. Aanvankelijk wist de politie niet welke vrouw Clara was en welke Etta, omdat ze beiden weigerden hun naam te geven.

een menigte tienerjongens verzamelde zich rond de Hondurese gevangenis om een glimp op te vangen van de prachtige en beruchte Tiger Woman. Op een of andere manier was ze in staat om samen te werken met de jongens en een tweede ontsnapping te proberen. Deze keer kreeg de gevangenisdirecteur lucht van de plannen, en op 29 April arresteerde hij 15 tienerjongens die zich verzamelden bij een ladder tegen Clara ‘ s raam. Clara besefte dat pogingen om haar straf te ontlopen zinloos waren. Ze probeerde niet meer te vluchten.Op 26 mei 1923 arriveerde Sherrif Biscailuz, vergezeld van twee deputies en een gevangeniszuster, om Clara en zijn gezelschap terug te brengen naar Los Angeles. Clara amuseerde haar escorts met verhalen over haar recente escapades.Het blijkt dat Clara Jesse ‘ s genegenheid gebruikte om toegang te krijgen tot een zaag. Zodra ze door het raam kon komen, maakte ze een stil plan om met hem te ontsnappen en de wereld rond te reizen als Mr en Mrs Jesse Carlson. Ze brachten de eerste vijf weken van haar ontsnapping door in Los Angeles. Clara vermomde zich met een bril. Toen Los Angeles te gevaarlijk werd, ontmoette ze Jesse Carlson en begon zichzelf voor te stellen als zijn vrouw.

als Mr. en Mrs. Carlson, Clara en Jesse toerden door de honkey tonks van Texas en Louisiana ‘ s jazz gewrichten voordat ze wegvaren naar Vera Cruz, Mexico. Van Vera Cruz reisden ze naar Mexico City, waar ze Etta ontmoetten.Clara deed haar best om onder de radar te vliegen. Helaas voor Clara, Jesse dronk vaak en de neiging om een luid en onstuimige dronkaard. Ook begon ze haar foto te zien in Mexicaanse kranten. Het trio besloot nog verder naar het zuiden te trekken, waar ze in de vergetelheid konden verdwijnen. Ze waren het eens over Honduras, waar ze uitblonken als drie pijnlijke, zeer Amerikaanse, Engels sprekende duimen. Uiteindelijk eindigde Clara ’s escapades in Honduras en begon Alberta’ s justice journey.

gevangenisleven

The Los Angeles Times
Los Angeles, Californië
18 Jul 1922, di * Page 1

op 2 juni 1923 begeleidden bewakers Clara terug naar de gevangenis van San Quentin. Eerst was Clara een depressieve gevangene. Zo depressief dat ze probeerde te ontsnappen door haar polsen door te snijden. Uiteindelijk besloot ze dat als ze niet kon ontsnappen, ze een modelgevangene zou worden en zou bidden voor een vervroegde vrijlating.Armour bleef een tijdje bij zijn vrouw staan. Het echtpaar wisselde liefdesbrieven uit en maakte plannen voor hun toekomst. In 1929 vroeg Clara de Californische gouverneur Clement Young om haar vrij te laten terwijl ze nog jong was en een goede vrouw en hopelijk moeder kon worden. Zij en Armour waren van plan om ver weg te gaan en een nieuw leven te beginnen in anonimiteit. Gouverneur Young weigerde het verzoek.In de gevangenis studeerde Clara als tandartsassistent. In het proces van het leren van haar vak, ontmoette ze een veroordeelde inbreker genaamd Thomas Price. Zelfs in de gevangenis kon Clara het idee van alleen zijn niet doorgronden. In september 1932 onderschepte een cipier een liefdesbrief van Clara aan Thomas. Dit verval van het oordeel kostte Clara visitatie, bibliotheek en mail rechten. De achterbakse indiscretie beïnvloedde de paroolcommissie, die haar in 1933 en 1934 ontkende.

de rest van haar verblijf was saai. De communicatie met haar man was minder frequent naarmate de tijd verder ging. Hij verhuisde naar de oostkust en begon zijn eigen criminele carrière. Hij en Clara hebben nooit een nieuw leven samen geprobeerd.

nasleep

Clara kreeg haar vrijheid in 1935. Toen de gevangenisdeuren opengingen, wachtte een enthousiaste menigte buiten en zong: “Tijgervrouw! Tijger Vrouw!”Verslaggevers riepen om een verklaring van Clara. Ze vroeg hen om haar te laten vergeten.

begrijpelijk dat ze niet uit het historische geheugen zou willen glippen. Ze heeft haar tijd uitgezeten. Alberta Meadows verdiende echter meer. Clara sloeg het leven uit deze jonge vrouw voordat haar leven zelfs begon. Tuurlijk, Clara verhuisde naar San Diego en hertrouwde zelfs, en haar gemeenschap was niets wijzer. Ze voelde zich waarschijnlijk als een nieuwe vrouw, maar ze kon nooit vluchten voor het feit dat ze de beruchte Tijgervrouw was. Dat is de erfenis die ze heeft opgebouwd, en precies hoe de geschiedenis haar zal herinneren.

The Washington Times
Washington, District of Columbia
06 Aug 1922, zo * Page 25

verder lezen

moordenares op vrije voeten: The 1922 Hammer Wrath of Clara Phillips (een historische True Crime Short) — R. Barri Flowers

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.