een term overgenomen door Mikhail Bakhtin uit de jaren 1920 wetenschap om de manier waarop literatuur vertegenwoordigt tijd en space.In verschillende soorten schrift er zijn verschillende chronotopen, waardoor veranderende historische opvattingen van tijd en ruimte worden geëaliseerd. Zo wordt de oude Griekse roman gedomineerd door” adventuretime”, waarin de avonturen van held en heldin plaatsvinden, maar dieheeft geen ontwikkelingseffect op hun personages; net als de ruimte waarin hun avonturen gebeuren, is het effectief leeg. Daarentegen wordt de tijd en de ruimte van de ridderromance, hoewel het elementen van deze avontuurlijke Tijd bevat, gedomineerd door hun aftakeling van het wonderbaarlijke, die zich innarratieve termen manifesteren door de aanwezigheid van “…
citaat: Tand, Simon. “Chronotope”. De Literaire Encyclopedie. Voor het eerst gepubliceerd 18 juli 2001