Osteomyelitis is een ontsteking van botweefsel veroorzaakt door een infectieus middel. Infectie van een bot kan optreden na fractuur of als er een infectieuze focus in de nabijheid van een bot bestaat (infectie van buitenaf of exogene infectie) of via bloed in een bot kan komen (hematogene infectie, infectie van binnenuit of endogene infectie). In het aangetaste botweefsel duidelijk zijn ischemie en hypoxie. Klinisch beeld kan worden gemanifesteerd als acute, subacute of chronische.Chronische osteomyelitis is een botinfectie die langer dan 6 maanden aanhoudt met alle histologische en radiologische tekenen van een infectie of positieve microbiologische cultuur van botfragment. De term “refractair” verwijst naar de gevallen waarin het defect niet zou genezen ondanks alle maatregelen, met inbegrip van chirurgische maatregelen en antibioticabehandeling. Bij de behandeling van osteomyelitis omvat de standaardbehandeling chirurgische maatregelen, antibiotica en HBOT.
HBOT zal herstel van botweefsel en een verhoging van de partiële druk van zuurstof van hypoxisch naar normoxisch of zelfs hyperoxisch niveau mogelijk maken, wat resulteert in stimulatie van de groei van nieuwe bloedvaten, verhoogde productie van leukocyten en hun activiteit in de aangetaste zone, versterkt transport van aminoglycosiden over bacterieel membraan, gestimuleerde botomdraai, d.w.z. osteoclastische (verwijdering van necrotisch botweefsel) en osteoblastische activiteit (groei van nieuw botweefsel).
Links:
infectiebeenweefsel weefselhematogene infectiehbottherapie