dit artikel onderzoekt de generatieve rol die kindmedewerkers kunnen hebben bij de ontwikkeling van een ecologische performancepraktijk. Het verduidelijkt hoe kinderen op unieke wijze het ecologische kunnen doen in de context van het bedenken van professionele hedendaagse prestaties. Dit artikel richt zich specifiek op een stuk praktijkgericht onderzoek, Wild Life-een performanceproject dat tussen choreografie, live Kunst en hedendaags theater zit. Wild Life omvatte samenwerking met acht professionele en niet-professionele artiesten tussen negen en 60 jaar om samen een performance te ontwerpen die ‘wildness’verkende en uitvoerde. Het proces van co-creatie, aansturing en kritisch reflecteren op Wild leven heeft me ertoe gebracht om voor te stellen dat intergenerationele samenwerking een bijzonder dynamische prestatie-ecologie is om een ecologische praktijk te begrijpen en te ontwikkelen.
de belangrijkste stelling van dit artikel is dat het ecologische potentieel van performance ligt in de actualiteiten van het ontwerpen in samenwerking met diverse mensen, waar kinderen worden behandeld als capabele en bekwame kunstenaars in hun eigen recht die unieke performance esthetiek, stijlen en vaardigheden. Ik bespreek hoe Child collaborators live theatrale performance aanzienlijk in staat zouden kunnen stellen om het ecologische te doen in zijn eigen modi en momenten van enactment. Ik stel voor dat de spontaniteit en pragmatisme van, wat ik noem, de rechtvaardigheid van kinderartiesten, impliciet de aandacht kan vestigen op wat Jane Bennett (2010 Bennett, Jane (2010) Vibrant Matter: a Political Ecology of Things, London: Duke University Press. ,) beschrijft als de ‘vitale materialiteit’ van de mens en daarmee kan de performance de aandacht vestigen op onze onvermijdelijke menselijke verbondenheid en interactiviteit met(on) levendige niet-menselijke materie.
deze discussie brengt verschillende gebieden in dialoog met elkaar om een unieke discussie over kinderen, prestaties en ecologie te bieden. Deze gebieden zijn: performance en ecologie; kinderen in hedendaagse performance; intergenerationele praktijk; en, vitaal materialisme.