Cardiometabolic Syndrome: A Problem which Time Has Come

dit artikel werd geschreven door William J. Oetgen, MD, MBA, FACC, ACC executive vice president of Science, Education and Quality. “It’ s a problem whose time has come, ” zei Scott Grundy, MD, PhD, in de aftrap van een speciale cardiometabolische denktank gericht op het aanpakken van cardiometabolische ziekten en de onderlinge afhankelijkheden ervan en het identificeren van een nieuw zorgmodel dat een geïntegreerde aanpak van de behandeling van risicofactoren in diverse populaties neemt.De denktank, georganiseerd door de Cardiometabolic Health Alliance bestaande uit de ACC, Association of Black Cardiologists, American Association of Clinical Endocrinologists en het National Minority Quality Forum, bracht een diverse groep belanghebbenden samen, waaronder kinderartsen, verpleegkundigen, artsassistenten, diëtisten, apothekers en patiëntenopleiders uit verschillende gebieden, variërend van Cardiologie tot eerstelijnszorg tot endocrinologie.Zoals Grundy in zijn toespraak opmerkte, is de belangstelling voor cardiometabolische gezondheid de laatste jaren enorm toegenomen. Studies hebben aangetoond dat cardiometabole risicofactoren zoals insulineresistentie, obesitas, endotheliale disfunctie, protrombotische en pro-inflammatoire, lage HDL en hoge bloeddruk, zijn met elkaar verbonden en mensen met deze factoren zijn op een hoger risico voor hart-en vaatziekten en beroerte.

Denktankdeelnemers discussieerden over hoe het syndroom – cardiometabolisch syndroom Versus metabool syndroom – op een manier kan worden beschreven die de vele verschillende aspecten (cardiovasculair, renaal, enz.). Ze zijn ook betrokken bij een diepgaande evaluatie van de verantwoordelijkheden en bijdragen van alle stakeholders van het zorgteam voor het synergiseren en optimaliseren van de zorg. Ongeacht hun naam waren alle deelnemers het erover eens dat een succesvolle aanpak van de diverse constellaties van risicofactoren een ongekend geïntegreerde, gecoördineerde en interdisciplinaire aanpak van patiëntenzorg vereist, die onder meer risicostratificatie/enscenering, gerichte preventie op belangrijke populaties, enz.kan omvatten. Wat deze benaderingen zijn, evenals suggesties voor het effectief implementeren ervan in de echte wereld, zullen verder worden uitgewerkt in een outcomes paper die in de toekomst zal worden gepubliceerd.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.