wojna na zachodzie

Chickamauga i Chattanooga

tymczasem 60 000 żołnierzy federalnych pod dowództwem Rosecransa starało się ruszyć na południe od centrum Tennessee przeciwko ważnemu konfederackiemu centrum kolejowo-przemysłowemu Chattanooga, następnie utrzymanemu przez Bragga z około 43 000 żołnierzy. W serii genialnie pomyślanych ruchów Rosecrans wyprowadził Bragga z Chattanoogi bez konieczności walki. Bragg został następnie wzmocniony przez żołnierzy z korpusu weteranów Longstreeta, wysłanych szybko koleją z armii Lee w Wirginii. Dzięki temu wzmocnieniu Bragg odwrócił się na Rosecransa i-w zaciętej dwudniowej bitwie (19-20 września) nad Chickamauga Creek, na południowy wschód od Chattanooga—odniósł jedno z niewielu zwycięstw konfederatów na zachodzie. Bragg stracił 18 454 ze swoich 66 326 ludzi; Rosecrans, 16 170 z 53 919 zaangażowanych. Rosecrans wrócił do Chattanooga, gdzie został niemal okrążony przez Bragga. Bragg był w stanie zdławić zapasy do tego stopnia, że wojska Unii głodowały.

Południowy sukces był jednak krótkotrwały. Zamiast naciskać na oblężenie Chattanooga, Bragg nierozsądnie wysłał Longstreeta w daremnej próbie zdobycia Knoxville, które następnie zostało opanowane przez Burnside. Gdy Rosecrans wykazał oznaki dezintegracji, Lincoln zastąpił go Grantem, który był w stanie ustanowić linię zaopatrzeniową pod koniec października i wzmocnić ciężko natarczywą armię Federalną pod Chattanoogą, wysyłając koleją resztki Armii Potomaku XI i XII korpusu pod dowództwem Hookera. W dniach 23-25 listopada Grant przekroczył liczbę 56 359 do 46 165, zdobywając Lookout Mountain i Missionary Ridge, pokonując armię Bragga i kierując ją na południe w kierunku Dalton w stanie Georgia. Grant odniósł 5824 ofiary w Chattanooga I Bragg, 6667. Zaufanie do Bragga straciło większość jego najlepszych generałów, Davis zastąpił go Johnstonem. Obie armie pozostawały w spokoju aż do następnej wiosny.