Racjonowanie kapitału

racjonowanie kapitału jest techniką wyboru projektów, które maksymalizują wartość firmy, gdy wlew kapitału jest ograniczony. Dwa rodzaje racjonowania kapitału to racjonowanie kapitału miękkiego i twardego. Obliczenia i metody zalecają organizowanie projektów w kolejności malejącej ich rentowności w oparciu o IRR, NPV i PI i wybór optymalnej kombinacji.

wiele razy firma może natknąć się na sytuację, gdy ma różne opłacalne propozycje inwestycyjne. Czy można ich wszystkich zabić? Nie zawsze, ponieważ w większości przypadków istnieją ograniczenia kapitałowe. Ograniczenie to może wynikać z polityki inwestycyjnej firmy i jednocześnie nie jest możliwe nabycie nieograniczonego kapitału jednym kosztem kapitału. W takiej sytuacji dyrektor finansowy zaakceptowałby kombinację tych projektów, których łączna wartość nie przekracza pułapu kapitałowego, aby osiągnąć maksymalizację bogactwa. Proces oceny i wyboru projektu nazywany jest racjonowaniem kapitału.

definicja racjonowania kapitału

można ją zdefiniować jako proces podziału dostępnego kapitału pomiędzy różne propozycje inwestycyjne w taki sposób, aby przedsiębiorstwo osiągnęło maksymalny wzrost swojej wartości.

rodzaje racjonowania kapitału

w oparciu o źródło ograniczeń nałożonych na kapitał, istnieją dwa rodzaje racjonowania kapitału: racjonowanie kapitału twardego i racjonowanie kapitału miękkiego.

Racjonowanie Kapitału Miękkiego:
to wtedy, gdy ograniczenie jest narzucane przez kierownictwo.
racjonowanie kapitału twardego:
ma to miejsce, gdy napar kapitału jest ograniczony przez źródła zewnętrzne.
zalety i wady racjonowania kapitału

decyzje dotyczące racjonowania kapitału

decyzje dotyczące racjonowania kapitału podejmowane są przez menedżerów w celu osiągnięcia optymalnego wykorzystania dostępnego kapitału. Nie jest błędem stwierdzenie, że wszystkie inwestycje o dodatnim NPV powinny zostać zaakceptowane, ale jednocześnie rzeczywistość gruntowa przeważa nad tym, że dostępność kapitału jest ograniczona. Opcja osiągnięcia najlepszych jest wykluczona, a zatem racjonalne podejście polega na maksymalnym wykorzystaniu posiadanego kapitału.

metoda racjonowania kapitału

metoda racjonowania kapitału może być podzielona na cztery etapy. Etapy to

1. ocena wszystkich propozycji inwestycyjnych przy użyciu technik budżetowania kapitałowego wartości bieżącej netto (NPV), wewnętrznej stopy zwrotu (IRR) i wskaźnika rentowności (Pi)
2. uszereguj je na podstawie różnych kryteriów, tj. Wskaźnik NPV, IRR i rentowności
3. wybiera projekty w kolejności malejącej ich rentowności do wyczerpania budżetu kapitałowego w oparciu o każdą technikę budżetowania kapitałowego.
4. Porównaj wynik każdej techniki w odniesieniu do całkowitego NPV i wybierz najlepszą z nich.

Obliczanie budżetu kapitałowego na przykładzie

Załóżmy, że mamy następującą listę projektów z poniżej wymienionym odpływem środków pieniężnych i ich Wyniki oceny na podstawie IRR, NPV i PI wraz z ich odpowiednimi rankingami. Pułap kapitałowy dla inwestycji wynosi, powiedzmy, 650.

		ocena			Ranking
projekty	początkowy odpływ środków pieniężnych	IRR	NPV	PI	IRR	NPV	PI
A	350	0.19	150.00	1.43	6	2	5
B	300	0.28	420.00	2.40	2	1	1
C	250	0.26	10.00	1.04	3	6	6
Z	150	0.20	100.00	1.67	5	5	4
W	100	0.37	110.00	2.10	1	4	3
F	100	0.25	130.00	2.30	4	3	2

w tabeli, jeśli wybierzemy na podstawie indywidualnej metody, otrzymamy następujący wynik:

IRR					NPV				PI
projekty	ICO	NPV	IRR		projekty	ICO	NPV		projekty	ICO	NPV	PI
E	100	110	0.37		B	300	420		B	300	420	2.4
B	300	420	0.28		ABY	350	150		F	100	130	2.3
C	250	10	0.26						W	100	110	2.1
									D	150	100	1.67
razem	650	540			razem	650	570		razem	650	760

wyniki są dość oczywiste i pójdziemy z B, F, E I D, aby osiągnąć maksymalną wartość 760.

proszę zauważyć, że dla podstawowego zrozumienia wzięliśmy prosty przykład zainspirowany książką” Podstawy zarządzania finansami „Van Horne’ a i Wachowicza.