Zatrucie rybami Ciguatera na Hawajach i Pacyfiku | Anne Marie

wprowadzenie

zatrucie rybami Ciguatera (CFP) jest chorobą przenoszoną przez żywność, zakontraktowaną przez ludzi jedzących ryby rafowe zawierające ciguatoksynę (CTX) i charakteryzuje się głównie objawami żołądkowo-jelitowymi i neurologicznymi. Jest to najczęstsze zatrucie morskie na światu1, 2 i jest znaczącym problemem zdrowia publicznego na Karaibach, Hawajach i wyspach Pacyfiku.3,4

Toksyna CTX jest wytwarzana przez mikroalgi Gambierdiscus spp., które są spożywane przez roślinożerne ryby rafowe, które są następnie spożywane przez większe mięsożerne ryby rafowe i służą jako podstawowe źródło chorób ludzkich.1,2 toksyny są rozpuszczalne w lipidach i bioakumulują się w większych stężeniach, gdy poruszają się w górę łańcucha pokarmowego, dzięki czemu większe mięsożerne ryby są bardziej narażone na szkody dla ludzi.5 jednak spożycie jakichkolwiek ryb w łańcuchu pokarmowym rafy koralowej może powodować choroby.1 toksyna jest bezbarwna, bezwonna i bez smaku i nie ma wpływu na żadne techniki przechowywania lub przygotowywania żywności.6 jest to jedna z najsilniejszych toksyn kanału Na+ znanych u ssaków, powodująca aktywację wrażliwych na napięcie Kanałów Na+ przy bardzo małych stężeniach (<1 część na miliard), co prowadzi do wielu objawów klinicznych, jak opisano poniżej.2 ryby rafowe w szczególności są związane z WPRyb, ponieważ są to ryby biorące udział w łańcuchu pokarmowym gambierdiscus spp. Ryby rafowe powszechnie kojarzone z CTX są liczne, ale obejmują: barakudy, groupery, walety, mureny, lucjany, parotfish i surgeonfish.2,6,7 ze względu na rozpuszczalność w lipidach, CTX gromadzi się silniej w kilku miejscach u ryb, w tym w mózgu, wątrobie i gonadach. Anegdotycznie zauważono, że cięższe przypadki CFP zgłaszane Departamentowi zdrowia Hawai ’ i obejmują spożycie głowy (mózgu) lub narządów ryb, a mniej ciężkie przypadki zwykle obejmują spożycie tylko mięśni.

objawy WPRyb są głównie żołądkowo-jelitowe i neurologiczne, ale obejmują również inne rzadkie, ale potencjalnie niebezpieczne skutki.Objawy ze strony przewodu pokarmowego występują zwykle w ciągu 12 godzin, a objawy neurologiczne rozwijają się w ciągu pierwszych 24 godzin.2 Działania żołądkowo-jelitowe obejmują biegunkę, ból brzucha, nudności i wymioty. Mogą one powodować znaczne odwodnienie, ale zazwyczaj są krótkotrwałe. Efekty neurologiczne obejmują parestezje okołoustne i pończochowe, bóle mięśniowe, drętwienie, zimną allodynię (palący ból spowodowany ekspozycją na zimną temperaturę), zmęczenie, świąd i rzadko śpiączkę.1,2 objawy neurologiczne mogą być zmienne w przebiegu, z najbardziej ustępują w dniach do tygodni, chociaż niektóre mogą utrzymywać się przez lata i są zgłaszane do nawrotu z narażeniem na wyzwalacze zawierające nie – CTX (takie jak spożycie kurczaka lub alkoholu).2 występują rzadkie, ale znaczące działania sercowo-naczyniowe, w tym bradykardia i niedociśnienie.1 zazwyczaj umiarkowane, CFP rzadko może prowadzić do śmierci.

problem endemiczny na Hawajach i wielu wyspach Pacyfiku, 3, 4 przypadki CFP są zgłaszane do Departamentu Zdrowia Hawai ’ i, w sumie 3 do 69 przypadków rocznie w stanie, średnio 28.5 ogółem przypadków rocznie w latach 2002-2011.4 przy niedostatecznym zgłaszaniu łagodniejszych przypadków, prawdopodobne jest, że rzeczywista lokalna częstość występowania jest od 10 do 20 razy wyższa niż zgłoszona. Odnotowano dwie zgony z powodu CFP na Hawai ’ i występujące w 1964 po zjedzeniu pieczonych ryb rafowych, w tym ich wnętrzności.8 istnieje szeroki zakres zachorowalności na wyspach Pacyfiku, z Samoa na około 1,6 przypadków na 100,000 rocznie i Wysp Cooka na prawie 1,500 przypadków na 100,000 rocznie.3 ryby są ważnym zasobem naturalnym na całym Pacyfiku, a rybołówstwo jest bardzo powszechnym środkiem utrzymania, narażającym wielu ludzi na ryzyko WPRyb. Rybołówstwo rafowe jest również powszechnym sportem na Hawajach, zagrażającym zarówno turystom, jak i miejscowej ludności. Na podstawie danych z Departamentu Zdrowia Hawai ’ i pięć najczęstszych ryb związanych z przypadkami WPRyb w stanie od 1963 do 2012 to jack (ulua, kahala lub papio), ryby chirurg (kole), groupers (ROI lub hapu 'u), snappers (lehi, onaga, taape lub waha-nui) i wrasses (Rysunek 1; Hawai ’ i State Department of Health, niepublikowane dane, Październik 2013). Istnieje wiele lokalnych mitów na temat tego, jak określić, które ryby są bezpieczne, w tym unikanie ryb z zawietrznej strony Wyspy. W latach 2008-2012 naukowcy z University of Hawai 'i współpracowali z lokalnymi rybakami w celu przeprowadzenia badań nadzoru zwrotu z inwestycji złowionych w całym stanie Hawai’ i, testując ryby na obecność CTX. Mapa na rysunku 2 przedstawia skumulowane dane z wyspy o’ahu.9 badanie pokazuje, że żadne Wybrzeże hawajskiej Wyspy nie jest wolne od ryb CTX-dodatnich i spekuluje się, że jakikolwiek związek z zawietrzną stroną wyspy jest bardziej prawdopodobny, z powodu którego wybrzeże jest częściej łowione, niż obecność lub brak ryb CTX-dodatnich.10