ta strona używa plików cookie. Kontynuując, zgadzasz się na ich użycie. Dowiedz się więcej, w tym jak kontrolować pliki cookie.
rodzice często mówią o” oferowaniu wyborów ” dzieciom. Może to być bardzo pomocna technika budowania współpracy z dziećmi, unikania walk o władzę i pomagania im w nauce umiejętności podejmowania decyzji. Ale, podobnie jak wszystkie narzędzia w zestawie narzędzi dyscypliny, pomaga, jeśli znasz kilka podstawowych pomysłów na temat korzystania z narzędzia, aby uzyskać najlepsze wyniki.
jakie opcje są dostępne
zadaniem rodzica jest zdecydować, jakie opcje są dostępne. Następnie dziecko wybiera między tymi opcjami.
w pracowity poranek, kiedy spieszymy się, aby wyjść z domu, byłoby niesprawiedliwe, gdybym powiedział mojemu synowi „wybierz coś, co chcesz zjeść na śniadanie.”Bo jeśli wybrał gofry, a my wybiegliśmy wczoraj, to szkoda. A jeśli wtedy wybrał sałatkę owocową, powiedziałabym: „nie mam czasu, żeby to zrobić.”Jeśli wtedy powiedział makaron z serem, to ja odmówiłam, a potem mamy walkę o władzę, kiedy opisuję wszystkie racjonalne powody, dla których te wybory nie są opcją, a on powiedziałby” ale powiedziałeś, że mogę wybrać wszystko.”
to tylko wystawia nas na frustrację po obu stronach. (Lub mógłbym po prostu poddać się i powiedzieć ” tak ” na wszystko, czego zażądał, ale wtedy byłbym marudny i urażony, a on dowiedziałby się, że dostaje wszystko, czego chce, jeśli narzeka wystarczająco.)
zamiast tego, zanim zaproponuję wybór, muszę zdecydować, jakie są dopuszczalne opcje. Nie mogę oczekiwać, że małe dziecko przypomni sobie, jakie jedzenie mamy teraz w zamrażarce, ile czasu zajmie przygotowanie jedzenia i czy to sprawi, że spóźnimy się do szkoły, czy którykolwiek z tych innych szczegółów, które biorę pod uwagę. Więc … najpierw myślę o tych rzeczach, myślę o tym, jakie opcje są możliwe, a potem, kiedy mówię ” co chcesz na śniadanie-cheerios, jogurt, czy jabłko i masło orzechowe?”Wiem, że wszystkie te rzeczy są możliwe i że nie miałbym nic przeciwko temu, by podejmował jakiekolwiek z tych wyborów.
ja kontroluję jakie opcje są na stole, on decyduje który z nich wybrać.
gdyby potem poprosił o gofry, mógłbym powiedzieć „sorry kolego, skończyły nam się gofry – możesz wybrać….”i powtórzyć rozsądne opcje. Gdyby powiedział: „Czy Mogę dostać winogrona i ser sznurkowy?”Powiedziałbym” hmm…. to nie była jedna z moich opcji, więc muszę się nad tym zastanowić … to jest bardzo podobne do opcji z jabłkami i masłem orzechowym, i Wiem, że mamy takie rzeczy, więc tak, możesz to wybrać.”(Zauważ, pozwoliłem mu dokonać wyboru, którego nie było w opcjach, ale to ja nadal kontrolowałem decyzję, czy ta opcja jest dostępna. Ustaliłem granice, które będą działać dla nas obu i dałem mu wgląd w moje decyzje.)
ile możliwości do zaoferowania
niektórzy rodzice popełniają błąd oferując zbyt wiele opcji, które mogą być przytłaczające dla małego. Zbyt wiele przytłaczających wyborów w ciągu jednego dnia doprowadzi do załamania. Dobrą zasadą dla najmłodszych jest oferowanie tylko jednej decyzji na raz, a dla tej decyzji oferuj tyle opcji, ile dziecko ma lat. Dwulatek wybiera między czerwoną koszulą a niebieską koszulą. (I po prostu zakładasz im spodnie bez konieczności podejmowania tej decyzji.) 3-latek wybiera między płatkami, tostami lub jogurtem. (Ty decydujesz, jakiego Dania użyć i gdzie siedzą.) 4-latek ma do wyboru cztery bajki na dobranoc. (Decydujesz, że będą myć zęby, zanim przeczytasz historię.)
przy większej liczbie wyborów zaoferuj więcej wskazówek
w miarę starzenia się dziecka możesz oferować więcej wyborów, ale podaj im kryteria, których użyjesz, aby pomóc w podjęciu dobrej decyzji. Na przykład 8-latek może przejść do pełnej szafy opcji i wybrać wszystkie swoje ubrania (spodnie, koszula, skarpety, bielizna), ale rodzic może zaoferować wskazówki. „Wiem, że wczoraj było super ciepło i nosiłeś szorty, ale dziś będzie znacznie chłodniej, więc prawdopodobnie będziesz chciał wybrać długie spodnie. I może będziesz chciał założyć flanelową bluzę z kapturem dziś rano, aż się rozgrzeje.”Lub” wiem, że chcesz się dzisiaj pobawić Lego. Pozostałe dwie rzeczy, które musisz zrobić przed obiadem, to przynieść kosze na śmieci i odrobić pracę domową. Możesz wybrać, w jakiej kolejności je wykonać, ale wszystkie muszą zostać wykonane. Pewnie najpierw zrobiłbym kosze na śmieci, ponieważ jest to szybkie i łatwe, a Ty nadal masz Buty i płaszcz.”
rozmowa przez ten proces podejmowania decyzji pomaga im zbudować umiejętności, aby zrobić to niezależnie później.
kiedy oferować wybory (a kiedy nie)
nie oferuj wyborów dziecku w środku wielkiego krachu. W tym momencie są w swoim „mózgu na dole” i nie są w stanie prowadzić racjonalnej dyskusji i podejmować decyzji. Byłam kiedyś na parkingu w centrum handlowym, a dziecko przeżywało ogromne załamanie, a mama powtarzała: „nie możesz biegać po parkingu. Masz trzy możliwości-możesz jeździć w wózku albo mogę cię nosić albo możesz trzymać mnie za rękę podczas spaceru.”To był dzieciak w stanie całkowitego załamania-nie przetwarzał niczego, co mówiła, mimo że powtarzała to w kółko. Lepiej byłoby powiedzieć „nie jest bezpiecznie, że tu jesteś, więc muszę cię nosić”, a kiedy dziecko zacznie się uspokajać, zaoferuj inne opcje.
jeszcze lepszym podejściem było zaoferowanie wyborów przed sytuacją i na długo przed stopieniem. Podczas gdy dziecko było jeszcze zapięte w foteliku samochodowym i spokojne, mogła powiedzieć: „Pamiętaj na parkingu, nie jest bezpiecznie, aby uciec. Masz trzy możliwości….”(A właściwie zaproponowałbym dwie opcje-trzy to dużo w tym wieku, nawet gdy dziecko jest spokojne.
nie oferuj możliwości przekupienia dziecka z napadu złości. Wyobraź sobie, że jesteś w sklepie i twoje dziecko prosi Cię o zakup drogiej zabawki, a Ty odmawiasz, a one się topią ,a potem mówisz ” OK, dobrze-możesz mieć jedną z tych tanich zabawek-chcesz psa czy małpę?”Twoje dziecko nauczyło się skutecznej techniki, aby zmusić cię do zdobycia czegoś. Zamiast tego, jeśli chcesz kupić tanią zabawkę, powiedz, że wchodząc. „W sklepie, jeśli możesz zachowywać się dobrze, gdy robię zakupy, pozwolę Ci wybrać jedną zabawkę. Ale to musi być coś małego i musi kosztować mniej niż_____.”Jeśli nie chcesz, nie oferuj. Powiedz: „musimy dziś kupić prezent urodzinowy dla Twojego przyjaciela, ale nie kupujemy niczego dla Ciebie. Ale jeśli będziesz się dobrze zachowywać, a my zrobimy to szybko, będziemy mogli pobawić się na placu zabaw przez chwilę, kiedy skończymy zakupy.”
znowu masz kontrolę nad tym, jakie opcje są na stole. Wybierają jedną z tych opcji.
niech dokonują złych wyborów
teraz oczywiście nie możemy kontrolować wszystkiego, co robią nasze dzieci. I nie chcielibyśmy. Muszą mieć wiele razy, gdy podejmują własne decyzje (w środowiskach, które są dla nich wystarczająco bezpieczne, aby to zrobić.) A kiedy dana jest wolność, czasami dzieci robią głupie rzeczy. Dokonują złych wyborów. Musisz im na to pozwolić. Nie możesz ich chronić przed wszystkimi głupimi rzeczami i przed konsekwencjami wszystkich złych wyborów.
jeśli uratujesz ich przed konsekwencjami, nigdy nie nauczą się podejmować lepszych wyborów. Więc czasami powinieneś pozwolić im ponieść konsekwencje. Współczuję, ale nie od razu ratuję. (Ale mam plan, jak się z tego wyprowadzimy.
na przykład moje dziecko chciało nosić kapcie do zabawy na świeżym powietrzu. Powiedziałabym: „tam jest mokro – Twoje kapcie nie są wodoodporne. Twoje stopy będą mokre.”Pewnego dnia błagała i błagała, aby założyć kapcie do parku przed czasem opowieści. Ma mokre stopy. Powiedziałem ” przepraszam, wiem, że nienawidzisz mokrych stóp.”Ale tego nie naprawiłem. Bawiliśmy się w parku z mokrymi stopami, a ona tego nie znosiła. Kiedy nadszedł czas na story time, powiedziałem: „przyniosłem Buty i suche skarpetki na story time-czy chciałbyś się w nie przebrać teraz?”Jej kapcie były zbyt mokre, aby nosić, kiedy wróciliśmy do domu, więc musiała iść bez, na jeden dzień. Potem wiedziała, żeby nie nosić kapci Na Zewnątrz.
dowiedz się więcej o naturalnych konsekwencjach i o innych narzędziach w zestawie narzędzi dyscypliny.