transformacja bioróżnorodności: zachowanie jakości życia i przestrzeni miejskich w stylu singapurskim
dziś nie znasz tego, ale w 1965 roku Singapur był rajem dla zanieczyszczających: brudne rzeki, Zanieczyszczone kanały i surowe ścieki szalejące. Był to kraj rozwijający się, niedawno oddzielił się od sąsiedniej Malezji, Wyspy otoczonej wodami, które teraz musiały rządzić na własną rękę.
niesamowita podróż Singapuru, od zmagającego się z zanieczyszczonym zaściankiem do globalnej zielonej potęgi, nie była automatyczna ani łatwa. Jego celem było utrzymanie ekologicznego tempa, wzięcie lekcji historii i stworzenie nowego pokolenia eko-wojowników w swoich uczniach. Za tym stoi Singapurska Służba Parku Narodowego.
dyrektor grupy energetycznej National Biodiversity Centre w National Parks Board, Lim Liang Jim, niedawno podzielił się swoją wizją przyszłości Singapuru-przyszłości zależnej od tego, czy jego uczniowie staną się eko-aktywistami i zachowają zyski osiągnięte od wczesnych dni miasta-państwa.
” od 1965 roku chcieliśmy tylko wznieść się ponad region, w którym się znaleźliśmy. Lee Kuan Yew miał plan. Utrzymuj nas w czystości. Utrzymuj nas w zieleni.”Pionierskie pokolenie miasta, powiedział, zrozumiało, że jeśli uczynisz miasto” miłym miejscem do życia, ludzie przyjdą i zainwestują. Potem ruszyliśmy w górę.”Lee Kuan Yew był często nazywany” głównym ogrodnikiem ” ze względu na swoją wiarę w siłę roślin i bioróżnorodność, aby zmienić ogólne samopoczucie psychiczne ludzi, a także fizyczne przestrzenie.
jako miasto-Państwo, Singapur miał Luksus scentralizowanego rządu zajmującego się wyłącznie dbaniem o dobro i przyszłość swoich obywateli. Bioróżnorodność była nie tylko „miłą rzeczą”, ale „obowiązkową” dla Singapurczyków, którzy chcieli pozostać na swojej ziemi i budować swój nowy kraj od podstaw.
na przykład Narodowe Centrum bioróżnorodności opracowało niedawno zaawansowaną aplikację SGBioAtlas. Pozwala to wszystkim członkom społeczeństwa (w tym uczniom) na zrobienie zdjęcia rośliny, ptaka lub zwierzęcia. Aplikacja geotaguje go i przesyła do centralnej bazy danych. Dzięki swoim smartfonom zarówno studenci, jak i zwykli obywatele stają się natychmiast naukowcami obywatelskimi.
spacerując po Singapurze nie zobaczysz śmierdzących, zanieczyszczonych rzek, ale roślin, które dosłownie pełzają po drapaczach chmur, ogrodu lub parku w praktycznie każdym zakątku miasta i eko-wolontariuszy, którzy przeszukują naród wyspiarski, opiekując się jego dziką przyrodą.
jak stwierdził Masagos Zulkifli, Singapurski Minister Środowiska i Zasobów Wodnych, w swoim niedawnym przemówieniu otwierającym Global Environment Outlook 6 (GEO6): „w latach 60. Singapur był jak każdy inny kraj rozwijający się – brudny i zanieczyszczony, pozbawiony odpowiednich warunków sanitarnych i borykający się z wysokim bezrobociem. Wyzwania te były szczególnie dotkliwe, biorąc pod uwagę nasze ograniczenia jako małego państwa wyspiarskiego o ograniczonych zasobach; nie mieliśmy nawet wystarczającej ilości wody pitnej.”
Singapur, od czasu oderwania się od Malezji w 1965 roku, nie miał innego wyboru, jak stać się jedną wielką przestrzenią miejską, w której jego mieszkańcy będą pakować się do jego miejskiego centrum. Mniej znana jest trudna i długa droga w kierunku zrównoważonej ochrony i różnorodności biologicznej.
wraz z niepodległością przyszedł impuls do uprzemysłowienia tak szybko, jak to możliwe. Według ministra Zulkifli, ” jedna z przemian Singapuru polegała na oczyszczeniu rzeki Singapur, która była dosłownie otwartym kanałem w latach 60. i 70. Sprzątanie trwało dziesięć lat i obejmowało tysiące Singapurczyków przenoszących się z farm, fabryk i straganów z żywnością uliczną, które zanieczyszczały zlewnię rzeki. Udane sprzątanie uruchomiło również proces tworzenia zbiornika wodnego w sercu miasta.”
w jaki sposób udało im się stać zaawansowaną gospodarką i jednocześnie chronić środowisko? Podobnie jak w wielu krajach, myślenie krótkoterminowe zawsze miało na celu priorytetowe traktowanie rozwoju gospodarczego nad środowiskiem. Konieczna była zmiana sposobu myślenia-powiedział Minister Zulkifli. – Nasze podejście polegało na budowaniu miasta, które nadaje się do życia i jest zrównoważone, poprzez pragmatyczne kształtowanie polityki w oparciu o solidne zasady gospodarcze i naukę; skupienie się na długoterminowym planowaniu i skutecznym wdrażaniu; oraz zdolność do mobilizowania poparcia społecznego dla dobra wspólnego.”Przesłanie było jasne: jeśli Singapur może przekształcić się z zanieczyszczonego zaścianka w globalną zieloną potęgę, to każde miasto może to zrobić.
przez trzydzieści lat miasto-państwo pieczołowicie oczyszczało zanieczyszczone tereny, tworzyło agencje, takie jak zarząd parków narodowych, i ustalało, że wszędzie, gdzie się patrzy, można znaleźć zieleń. Betonowa dżungla nigdy nie była tym, co pionierzy mieli na myśli. Od planowania urbanistycznego po zachęty polityczne do zagospodarowania przestrzennego po kampanie uświadamiające, kolejne rządy Singapuru podążały za tą centralną wizją swojego narodu. Teraz nazywają to „biophilic City in a Garden”, a rząd wzywa każdego Singapurczyka do zrobienia swojej części, aby utrzymać swoje miasto w zieleni i czystości.
młodzież jest kluczem
obecna ewolucja tej wizji, mówi Lim, obejmuje kluczowy element głównego planu ochrony przyrody (NCMP): zasięg. W tej wizji są one skierowane do młodzieży Singapuru.
„wracamy do historii, aby upewnić się, że budujemy od podstaw i upewnić się, że młodzież Singapuru nie bierze naszej 50-letniej historii za pewnik”, mówi Lim. Z nowym pokoleniem Singapurczyków, którzy znają tylko czyste powietrze i zielone parki, lekcje historii można łatwo zapomnieć.
” nie chcemy, żeby tak się stało. Chcemy podstaw wysiłku, aby bardziej docenić przyrodę, przyczynić się do nauki stojącej za ochroną przyrody, aby stała się ruchem.”Ruch młodzieżowy i pokolenie, które wyrosło wykształcone w ochronie przyrody, jest ubezpieczeniem, mówi Lim. „W przyszłości, jeśli ktoś powie: „nie myślmy o zieleni, budujmy”, będzie znaczący procent ludności, która może działać jako świadomi obrońcy ochrony przyrody i terenów zielonych zamiast nowoczesnego, pierwszego świata miasta.
następne pokolenie będzie mieć nadzieję, że wpisuje się w tę wizję, mówi, że „cenimy wyjątkowy status Singapuru jako miasta zielonego i bioróżnorodnego i powinniśmy pracować, aby utrzymać go w ten sposób.””Dla niego jest to dziedzictwo pokolenia założycieli Singapuru, który wraz ze swoim zespołem pracuje nad utrzymaniem i ulepszeniem. „Chcemy zapewnić trwałość naszej zielonej wizji.”
Ochrona środowiska ” musi być czymś, co napędza ruch oddolny, musi stać się w pewnym sensie politycznym. Nie można łatwo przekształcić rezerwatu przyrody w budynki, wymagałoby to rozsądnej dyskusji z opinią publiczną. Musimy upewnić się, że młodsze pokolenie docenia naszą przyrodę i bioróżnorodność i nie bierze ich za pewnik.”