w 2013 roku 147 akrów rozległych zieleni i okazałych budynków obejmowało Churchill Valley Country Club (CVCC), niegdyś Tytan przemysłu w regionie Pittsburgha od jego powstania w 1931 roku. CVCC uplasowało się na drugim miejscu po Oakmont Country club, a w czasach swojej świetności jego członkostwo przyćmiło 1000 marek i często organizowało turnieje golfowe, wesela, absolwentów i inne wydarzenia.
teraz, 3 lata po jego zamknięciu, kruche pozostałości zniszczonej struktury i nad przebiegiem siedzieć stoicki, nawiedzające przypomnienie tętniącego życiem epicentrum, które kwitło w East side Pittsburgha, położony osobliwie między Penn Hills i Churchill.
przechodząc przez zarośnięte zieleń, praktycznie nie do poznania, widzę stada jeleni szeleszczących przez wysoką trawę, trzeszczące betonowe wózki, które kiedyś zgromadziły tak wielu, teraz służą jako chodniki dla par ćwiczących, żądnych przygód spacerowiczów psów i myśliwych. Obecni właściciele nieruchomości, zokaites properties, zezwalają na polowania na terenie, o znacznie innej narracji niż jazda na 300 jardów.
pofałdowane zbocze wzgórza jest w najlepszym razie onieśmielające, nie wiedząc, co wyskoczy z pędzla. Nie mogę pomóc, ale czuję się trochę zasmucony i zdumiony, że coś tak wspaniałego, coś z tak bogatą historią i pozytywnym wpływem na społeczność może stać się ofiarą spowolnienia gospodarczego. Sprzeczności są nieskończone, a ironia wzruszająca. Plac zabaw dla zamożnych, nie mógł już płacić rachunków, nie dotrzymując kroku wyższym podatkom i malejącemu wskaźnikowi odnowienia członkostwa.
pierwotni członkowie umierali i nikt Nowy się nie zapisywał. System stawał się archaiczny, w ostatnich latach rozczarowywał klientów nieudanymi usługami i obiektami, pisano na ścianie. Przejrzałam pole w drodze do głównego budynku, przypomniała mi się scena z „Braveheart” , gdy opuszki palców delikatnie ocierały Pola zboża, było spokojnie tragicznie.
kiedy podszedłem do infrastruktury, która kiedyś była klubem, widzę tylko potłuczone szkło. Morze potłuczonego szkła. Moje oczy poruszają się ku niebu, aby zobaczyć graffiti, samotne krzesła, Komputery i inne artefakty wyrzucane przez okna. Jest dystopijny pod każdym względem. Patrzę w prawo i widzę opuszczonego SUV ’ a, siedzącego złowieszczo. Nie chciałem wyglądać zbyt długo … jak ocean, im dłużej się gapisz, tym więcej jesteś świadkiem ruchu.
ruszam się z tyłu, aby zobaczyć mężczyznę wyprowadzającego psa na parkingu i zarośnięte korty tenisowe. Widzę drzwi do transportu, gdzie dostarczano jedzenie, basen, osuszany i pękający. Zaglądam przez roztrzaskane drzwi i przechodzę przez Wielką Salę Balową, ale nie wcześniej, niż przed przesianiem przez zalany wodą dywan, połamane biurka i puszki z farbą w sprayu. Wszedłem, każdy krok głośniej niż następny, gdy moje stopy wsunęły się w próżniowo wilgotny dywan. Jest niesamowicie cicho, ale ciągle przeglądam.
bar jest zniszczony, martwy ptak siedzi na podłodze, a graffiti jest wszędzie. Czułem się, jakbym szedł przez Titanica, tak wielki w objętości, tak majestatyczny. Czułam wspomnienia. Ojciec i córka mają swój pierwszy taniec, przyszła mama świętuje nowy dodatek.
wszystko tu się wydarzyło, a teraz widzę podejrzaną parę siedzącą na parkingu wyraźnie zamierzającą zrobić coś, czego nie miałem być świadkiem. Znalazłem starą kartę wyników, regulamin i wytyczne klubu. „Wartościowe” rzeczy zostały wylicytowane, ale wszystko wciąż tam jest, puste nadzieje historii przeszły w nicość.
w ciągu ostatnich kilku lat deweloper próbował naprawić to, co zrobić z przestrzenią. Został on ostatnio wykorzystany jako plan filmowy do filmu Vina Diesla „ostatni łowca czarownic”, trafnej opowieści, biorąc pod uwagę ponury podtekst otaczający ten obszar. Od osiedli mieszkaniowych po tereny wiertnicze, a nawet projekty rewitalizacji, wszystko zawiodło, ostatecznie popadając w biurokratyczną biurokrację i chciwość, które wydają się iść w parze w dzisiejszych czasach. Tak więc, na razie, CVCC siedzi w czyśćcu, żądany przez żywioły i dając przestrzeń do ostatecznego upadku.