terapie wspomagające
wiele terapii fizycznych jest dostępnych w leczeniu aktywnego trądziku, chociaż ich sukces jest zmienny, a niektóre wymagają znacznych umiejętności.
Makrokomedony
Makrokomedony są zwykle zamkniętymi zaskórnikami (białymi), ale czasami są otwartymi zaskórnikami (zaskórnikami) o średnicy do 1,5 mm. Lekkie kauterowanie lub hyfrekacja po zastosowaniu miejscowego kremu znieczulającego (np., EMLA®) wykazano skuteczność w leczeniu wielu makrokomedonów. Znieczulenie miejscowe stosuje się przez 60-90 minut pod okluzyjnym opatrunkiem samoprzylepnym, po czym stosuje się kauterię w celu zapewnienia bardzo niskiego stopnia uszkodzeń termicznych w celu stymulowania własnych mechanizmów obronnych organizmu w celu wywołania rozdzielczości komedo. To trwa kilka sekund, aby wykonać i powinny być bezbolesne. Istnieje bardzo mało związane blizny lub przebarwienia pozapalne i jest ogólnie dobrze tolerowane. Hyfrekacja jest bardziej skuteczna niż miejscowa tretinoina w zwalczaniu makrokomedonów, chociaż często wymagane jest wiele zabiegów. Korzystne efekty operacji trądziku mogą być wzmocnione przez zastosowanie miejscowych retinoidów, które ułatwiają wydalanie komedo i zapobiegają rozwojowi nowych zmian, podczas gdy istniejące zaskórniki rozwiązują.
kwas glikolowy i kwas salicylowy są również zgłaszane do być korzystne w łagodnym do umiarkowanego trądzik zaskórnikowy u kobiet w wieku 13-40 lat. Promują złuszczanie, co zmniejsza przyczepność korneocytów i zatykanie pęcherzyków, umożliwiając wytłaczanie treści zapalnej.
guzki trądzikowe
sporadycznie rozwijają się uporczywe guzki zapalne lub torbiele. Krótki kurs (7-10 dni) silnych kortykosteroidów miejscowo może być użyteczną początkową strategią w ciężkim trądziku zapalnym (zwłaszcza trądziku conglobata lub piorunów) w celu odzyskania kontroli, zmniejszenia bólu i zapewnienia znaczących korzyści psychologicznych. Miejscowe sterydy, takie jak Clobetasol proprionate, stosowane dwa razy dziennie może również pomóc rozwiązać mniejsze uporczywe guzki trądzikowe w ciągu kilku dni. Jednak ich długotrwałe stosowanie jest ograniczone przez możliwość wystąpienia opóźnionych działań niepożądanych, w tym atrofii skóry, okołoustnego zapalenia skóry, trądziku różowatego steroidowego, rozbłysków grudkowo-grudkowych i odbijającego zapalenia skóry.
większe guzki zapalne i torbiele dobrze reagują na iniekcje intralesionalne acetonidem triamcynolonu, z szybkim zmniejszeniem bólu i obrzęku. Istnieje jednak możliwość wystąpienia blizn zanikowych i dlatego wstrzyknięcia dooponowe powinny być wykonywane tylko w przypadku zmian, które występują krócej niż 7 dni i mają znaczne uniesienie na otaczającą skórę. Igła o rozmiarze 30 służy do wstrzykiwania 1-2 mg/ml acetonidu triamcynolonu w środek zmiany aż do wygaszenia rumienia. Zastrzyki można powtarzać w razie potrzeby co 3 tygodnie. Nie należy podawać więcej niż 20 mg w jednym miejscu, aby uniknąć niepożądanych skutków supresji nadnerczy. Jeśli duże zmiany zapalne utrzymują się dłużej niż 2 tygodnie, krioterapia jest preferowaną opcją. Powierzchowne zamrażanie ciekłym azotem przyspieszy rozwiązanie takich zmian i jest stosunkowo bezbolesne. Zaleca się dwa cykle zamrażania i rozmrażania 15-30 s.
Terapia Światłem
w ostatnich latach leki na trądzik oparte na świetle zyskały popularność i wykorzystują światło o różnych właściwościach (tj. długości fali, intensywności i spójnego/niespójnego światła). Lasery są najczęstszymi źródłami światła wykorzystywanymi w terapii trądziku, które wytwarzają wysokoenergetyczną wiązkę światła o precyzyjnym zakresie długości fali. Badany jest szereg metod leczenia, w tym szerokie spektrum światła widzialnego z falami ciągłymi (światło niebieskie i światło niebiesko–czerwone), specyficzne światło wąskopasmowe, intensywne światło pulsacyjne (IPL), pulsacyjne lasery barwnikowe (PDL), lasery fosforanowe potasowo-tytanylowe, lasery diodowe na podczerwień i terapia fotodynamiczna (PDT) ze środkami fotouczulającymi lub bez (kwas aminolewulinowy lub kwas metylo-aminolewulinowy). Wczesne dane sugerują, że zabiegi te oferują największą użyteczność, gdy są stosowane jako uzupełnienie terapii medycznej. Mogą one również odgrywać rolę u pacjentów, którzy odmawiają lub nie tolerują terapii medycznej. Dostępne są różne systemy podawania z regulacją czasu dla systemów bezpieczeństwa i chłodzenia, aby zmniejszyć dyskomfort podczas leczenia.
sposób działania terapii światłem dotyczy biologicznej właściwości porfiryn jako substancji fotouczulających w celu wywołania zniszczenia P. acnes. Terapia światłem wywiera selektywny wpływ cytotoksyczny na proprionibakterie, które wydają się być bardziej podatne na krótkotrwałe uszkodzenia w wyniku terapii światłem niż keratynocyty. Tłumione są również cytokiny komedonalne i prozapalne. Porfiryny mają szczytową absorpcję w falach niebieskiego światła, więc niebieskie światło jest często stosowane w leczeniu trądziku. Jednak chociaż światło w zakresie 400-420 nM wymaga najmniejszej energii do fotouczulenia, nie penetruje dobrze naskórka. Dłuższe fale o czerwonym świetle pozwalają na głębszą penetrację, ale niosą ze sobą zwiększone ryzyko działań niepożądanych, w tym bólu, rumienia, skorupy, obrzęku, zmian pigmentowych i wykwitów krostkowych. Inne terapie świetlne próbują selektywnie celować i uszkadzać gruczoły łojowe bezpośrednio, zmniejszając ich rozmiar, a tym samym wydzielanie sebum. Należą do nich lasery na podczerwień, niskoenergetyczne PDL i urządzenia o częstotliwości radiowej.
do tej pory dowody na poparcie laserów i terapii światłem w trądziku są ograniczone. Wiele wyników istniejących badań jest sprzecznych. A 2008 evidence-based review of Light therapies by Haedersdal et al., zidentyfikowano 27 potencjalnie istotnych badań, z których tylko 16 było RCT, a trzy były badaniami kontrolowanymi. Wykluczono osiem badań z powodu badań pilotażowych lub niekontrolowanych projektów, a metoda randomizacji była niejasna w dziesięciu RCT. W sumie w 17 z 19 badań oceniano jedynie krótkotrwałą skuteczność (do 12 tygodni po leczeniu), ograniczając ich znaczenie w warunkach klinicznych. Pacjenci często mają duże oczekiwania co do sukcesu, a ponieważ często są samofinansowani, będą domagać się większego zapewnienia korzyści po 3 miesiącach. Pacjenci powinni być poinformowani, że P. acnes wydają się szybko regenerować, a wszelkie zauważalne korzyści są zwykle krótkotrwałe, co wymaga wielokrotnego leczenia uzupełniającego.
Haedersdal et al. okazało się, że najbardziej istotne dowody na skuteczność terapii światłem w trądziku istnieje dla PDT. Aktywowany czerwonym światłem kwas metylo-aminolewulinowy-PDT i kwas aminolewulinowy-PDT dokumentują korzystną skuteczność na trądzik u około 50-60% pacjentów do 20 tygodni po jednym do trzech zabiegów. Jedno badanie (Wiegell et al.) wykazano przedłużoną skuteczność do 1 roku po zakończeniu leczenia. PDT wspomagane przez IPL wydaje się bardziej skuteczne niż sam IPL, chociaż istnieją pewne niejasności w trzech opublikowanych RCT.
w przypadku PDL i laserów na podczerwień podaje się sprzeczne wyniki, a niektóre badania wykazują statystycznie istotną skuteczność zmian zapalnych, podczas gdy wyniki innych badań nie są istotne w porównaniu z nieleczoną skórą. Tylko jeden RCT (N = 26) oceniał skuteczność KTP (cztery zabiegi w ciągu 2 tygodni) z 35% (znaczącą) i 21% (nieswoistą) poprawą całkowitej punktacji zmian trądzikowych odpowiednio po 1 i 4 tygodniach, ale nie są dostępne dane długoterminowe.
wpływ źródeł światła o szerokim spektrum został oceniony w trzech RCT i jednym badaniu kontrolowanym. Niebieskie światło (420 nm) dwa razy w tygodniu przez 4 tygodnie było znamiennie lepsze od nieleczonych grup kontrolnych (50 vs 12% poprawa wyników/liczby zmian trądzikowych; p < 0, 05) i stwierdzono, że jest lepsze od miejscowego klindamycyny (36 vs 14% poprawa wyników/liczby zmian trądzikowych), chociaż nie przedstawiono analizy statystycznej na poparcie tej obserwacji. Mieszane niebiesko-czerwone światło codziennie przez 12 tygodni poprawiło stan zapalny trądziku znacznie bardziej niż miejscowe BPO (76 vs 60% poprawa w całkowitej punktacji / liczbie zmian trądzikowych; p < 0,006). Należy jednak zauważyć, że lampa zawierała 7% głównie UVA i należy wziąć pod uwagę opłacalność, profil efektów ubocznych i praktyczność tego podejścia w stosunku do miejscowego BPO.
pomimo ograniczonych dowodów na skuteczność terapii światłem w trądziku, popyt konsumentów rośnie. Pacjentów należy poinformować, że obecnie dostępne leczenie światłem nie jest zalecane wśród terapii pierwszego rzutu w leczeniu trądziku pospolitego i że długoterminowe dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania w leczeniu trądziku są jeszcze nieznane. Przegląd Cochrane bada obecnie dowody na zastosowanie leczenia światłem o różnych długościach fal w przypadku trądziku i jest prawdopodobne, że zalecą dalsze badania w tej dziedzinie.