Kokcydioidomikoza u psów

mój pies stał się bardzo ospały, przestał jeść i zaczął kaszleć. Lekarz weterynarii powiedział mi, że ma gorączkę doliny.”Co to jest i jak jest traktowane?

gorączka doliny to inna nazwa choroby o nazwie „kokcydioidomikoza.”Kokcydioidomikoza jest chorobą grzybiczą wywołaną przez grzyb glebowy Coccidioides immitis. Coccidioides immitis występuje głównie w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych, a najczęściej w Arizonie, Południowej Kalifornii i południowo-zachodnim Teksasie. Nie jest tak powszechne, ale nadal sporadycznie spotykane w Nevadzie, Nowym Meksyku i Utah. Organizm rośnie w glebie o kilka centymetrów i może przetrwać wysokie temperatury w regionach pustynnych. W porze deszczowej, Coccidioides immitis może powrócić na powierzchnię i zarodników, umożliwiając infekcyjne zarodniki mogą być rozprzestrzeniane przez wiatr.

wczesne objawy kokcydioidomikozy obejmują gorączkę, letarg, brak apetytu, kaszel i ból stawów. Pies może rozwijać kulawizny i / lub osłabienie, jak również ból pleców i szyi. W ciężkich przypadkach, jeśli organizm rozprzestrzenia się w organizmie, staje się ogólnoustrojowe, pies może rozwinąć drgawki lub ślepotę.

większość psów, które rozwijają kokcydioidomikoza są zazwyczaj młode, być może dlatego, że jest to demograficzne, które wydają się być bardziej aktywne Na Zewnątrz. Psy, które kopać w brudzie lub którzy spędzają czas na zewnątrz po burzy pyłowej może być większe ryzyko narażenia.

jak mój pies dostał kokcydioidomikozy?

kokcydioidomikoza występuje po inhalacji zarodników grzyba. U podatnego psa wdychanie mniej niż 10 zarodników może spowodować chorobę.

Jak diagnozuje się kokcydioidomikozę?

rozpoznanie kokcydioidomikozy u psów może być trudne, ponieważ objawy nie są specyficzne dla tej choroby. Pierwsza fala objawów zazwyczaj obejmuje gorączkę, kaszel i trudności w oddychaniu. Jeśli choroba rozprzestrzenia się na inne części ciała, objawy zależą od tkanek i narządów, które są zaangażowane. Pies może wykazywać kulawizny, obrzęk stawów, lub obrzęk kości. Węzły chłonne mogą być powiększone. Może wystąpić dysfunkcja układu nerwowego. Oczy mogą stać się stan zapalny, powodując problemy ze wzrokiem. Wreszcie, skóra może rozwijać owrzodzenia, które nie zagoją, lub odprowadzanie dróg. Rentgenowskie klatki piersiowej może wykazywać zmiany w płucach, i rentgenowskie dotkniętych kości może pomóc w diagnostyce.

chociaż kokcydioidomikoza może być definitywnie zdiagnozowana poprzez biopsję, najczęstszym sposobem diagnozowania jest testowanie przeciwciał przeciwko organizmowi.

Jak leczy się kokcydioidomikozę? Jak długo mój pies musi być leczony?

większość psów z kokcydioidomikozą jest leczona w domu, a nie w szpitalu. Energiczna aktywność powinna być ograniczona, dopóki pies nie zacznie czuć się bardziej normalnie i komfortowo. Jest to bardzo poważna choroba wymagająca długotrwałego leczenia-dla wielu psów oznacza to leczenie przez co najmniej rok. Istnieje kilka leków doustnych lekarz weterynarii może wybrać w leczeniu tej choroby.

jaki rodzaj obserwacji jest wymagany dla psów leczonych na kokcydioidomikozę?

psy leczone na kokcydioidomikozę będą miały powtarzany pomiar przeciwciał przeciwko temu organizmowi. Poziomy są zazwyczaj mierzone co 3-4 miesiące i muszą być leczone, dopóki ich poziom nie spadnie poniżej 1: 4. Zaleca się również regularne monitorowanie czynności nerek i wątroby. W razie potrzeby można przepisać środki tłumiące kaszel, jeśli wystąpi silny kaszel.

niestety, kokcydioidomikoza niesie ze sobą strzeżone do poważnego rokowania, i podczas gdy psy mogą poprawić podczas terapii medycznej, nawroty są powszechne. Całkowite wyleczenie z kokcydioidomikozy odnotowano w przedziale od 60% do 90%.

dlaczego wszystkie psy w Arizonie nie mają tej choroby?

co ciekawe, pomimo obecności Coccidioides immitis w glebie (a gleba jest wszędzie), kokcydioidomikoza nie jest bardzo powszechna, nawet na endemicznych obszarach USA. Mogą wystąpić bezobjawowe infekcje, w których psy są narażone, ale rozwijać odporność bez wystąpienia objawów choroby pełnowartościowej.