organy regulacyjne opisują toksykologiczną bazę danych dla klotianidyny jako „obszerną”, a wiele badań zostało zweryfikowanych w celu potwierdzenia rejestracji na całym świecie tej substancji chemicznej. Badania laboratoryjne i terenowe wykazały, że klotianidyna wykazuje stosunkowo niską toksyczność dla wielu badanych gatunków, ale jest wysoce lub bardzo silnie toksyczna dla innych. Toksyczność różni się w zależności od tego, czy narażenie występuje krótko-(ostre) czy długotrwale (przewlekłe).
ponieważ jest systemowy, trwały i wysoce toksyczny dla pszczół miodnych, Kanadyjska Agencja ds. zarządzania szkodnikami zażądała dodatkowych danych w celu pełnej oceny potencjalnych skutków przewlekłego narażenia na klotianidynę, wynikających z jej potencjalnego przemieszczania się do pyłku roślin i nektaru.
Mammaledytuj
Klotianidyna jest umiarkowanie toksyczna w krótkim okresie dla ssaków, które ją spożywają, a długotrwałe spożycie może skutkować efektami reprodukcyjnymi i/lub rozwojowymi. Stosując laboratoryjne zwierzęta testowe jako substytuty dla ludzi i dawki znacznie wyższe niż są oczekiwane w wyniku narażenia związanego z faktycznym użyciem, szczury wykazały niską krótkotrwałą toksyczność doustną, skórną i wziewną dla klotianidyny. U myszy Ostra toksyczność doustna była umiarkowana do wysokiej. Króliki wykazały niewielkie lub żadne podrażnienie skóry lub oczu po wystawieniu na klotianidynę, a skóra świnek morskich nie była przez nią uczulona. Po ekstrapolacji na ludzi Wyniki te sugerują, że klotianidyna jest umiarkowanie toksyczna w wyniku narażenia doustnego, ale toksyczność jest niska w wyniku kontaktu ze skórą lub wdychania. Podczas gdy klotianidyna może powodować lekkie podrażnienie oczu, nie oczekuje się, że będzie uczulała skórę lub podrażniała. Klotianidyna nie uszkadza materiału genetycznego ani nie ma dowodów na to, że powoduje raka u szczurów lub myszy; jest mało prawdopodobne, aby była czynnikiem rakotwórczym dla człowieka.
dopuszczalne ilości pozostałości klotianidyny w żywności i paszy dla zwierząt różnią się w zależności od uprawy i narodu. Jednak organy regulacyjne na całym świecie podkreślają, że w przypadku stosowania zgodnie z instrukcjami na etykiecie, pozostałości klotianidyny w żywności nie powinny przekraczać bezpiecznych poziomów (zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi każdego kraju).
życie Wodneedytuj
w sprawozdaniu oceniającym United States EPA z 2003 r.stwierdzono, że klotianidyna nie powinna stwarzać bezpośredniego ostrego lub przewlekłego ryzyka dla ryb słodkowodnych i estuaryjnych/morskich ani ryzyka dla lądowych lub wodnych roślin naczyniowych i niepanaczyniowych. Uważa się, że jest toksyczny dla bezkręgowców wodnych, jeżeli nie przestrzega się instrukcji usuwania odpadów. Pest Management Regulatory Agency of Canada wymienia go jako „bardzo silnie toksyczny” dla bezkręgowców wodnych, ale tylko nieznacznie toksyczny dla ryb.
w raporcie EPA z 2003 r. stwierdzono, że chociaż nie przeprowadzono badań w zakresie monitorowania wody, ze względu na ekstremalną mobilność i trwałość klotianidyny w środowisku, klotianidyna ma właściwości chemiczne, które mogłyby prowadzić do powszechnego zanieczyszczenia wód gruntowych, gdyby rejestrujący (np. Bayer lub Takeda) zastosowania polowe polegające na bezpośrednim zastosowaniu klotianidyny na powierzchni lądu. W sprawozdaniu EPA z 2010 r.zauważono, że rejestrujący (np. Bayer lub Takeda) dodał ostatnio nowe zastosowania na etykietach, w tym stosowanie pestycydów bezpośrednio stosowanych na powierzchni gleby/liściach przy znacznie wyższej szybkości stosowania niż określono w 2003 r. W rezultacie potencjał klotianidyny do przemieszczania się z leczonego obszaru do pobliskiej części wód powierzchniowych w ramach nowych zastosowań jest znacznie większy niż w przypadku stosowania jako zaprawiania nasion.
BirdsEdit
według EPA klotianidyna jest praktycznie nietoksyczna dla gatunków ptaków, które były karmione stosunkowo dużymi dawkami substancji chemicznej w ostrych warunkach. Oceny EPA wykazują jednak, że narażenie na zaprawione nasiona przez spożycie może prowadzić do przewlekłego zagrożenia toksycznego dla niezagrożonych i zagrożonych małych ptaków (np. ptaków śpiewających). Grubość skorupki jaja przepiórczego Bobwhite została zmieniona, gdy badanym ptakom podawano dietę składającą się ze stosunkowo dużych ilości nasion poddanych działaniu klotianidyny. Pest Management Regulatory Agency of Canada wymienia klotianidynę jako „umiarkowanie toksyczną” dla ptaków.
pszczoły i inne owady zapylające edytuj
pszczoły miodne zapylają rośliny odpowiedzialne za około jedną trzecią ludzkiej diety; około 224 miliardów dolarów na całym świecie. Począwszy od 2006 roku pszczelarze w Stanach Zjednoczonych zaczęli zgłaszać niewyjaśnione straty uli-30 procent i więcej-co doprowadziło do zjawiska zwanego zaburzeniem zapaści Kolonii (CCD). Przyczyna CCD pozostaje w debacie, ale naukowy konsensus zaczyna się wyłaniać sugerując, że nie ma jednej przyczyny, ale raczej kombinacja czynników, w tym brak roślin żerujących, infekcje, hodowla i pestycydy—z żadnym katastrofalnym na własną rękę, ale o efekt synergistyczny, gdy występuje w połączeniu.
Australijski Urząd ds. pestycydów i leków weterynaryjnych zauważa ,że klotianidyna plasuje się” wśród najbardziej silnie toksycznych środków owadobójczych dla pszczół ” dzięki kontaktowi i ekspozycji doustnej. Ponieważ klotianidyna jest ogólnoustrojowym pestycydem, który jest przyjmowany przez roślinę, istnieje również możliwość długotrwałego narażenia na toksyczne działanie powodujące długotrwałe skutki dla pszczół i innych zapylaczy z pozostałości klotianidyny w pyłku i nektarze. Według Agencji Ochrony Środowiska (EPA), oprócz potencjalnego wpływu na pszczoły robotnice, istnieją również obawy dotyczące śmiertelnych i/lub sub-śmiertelnych skutków dla larw i skutków reprodukcyjnych u Królowej w wyniku przewlekłego narażenia. Jednak w oświadczeniu z 2012 r.EPA poinformowała, że nie są świadomi żadnych danych wykazujących, że kolonie pszczół podlegają zwiększonym stratom z powodu długotrwałego narażenia, gdy produkty klotianidyny są stosowane w dozwolonych ilościach.
pszczoły miodne i inne zapylacze są szczególnie wrażliwe na klotianidynę, o czym świadczą wyniki badań toksyczności laboratoryjnej i terenowej oraz wykazane w ostrych przypadkach zatrucia we Francji i Niemczech w 2008 r.oraz w Kanadzie w 2010 i 2013 r. związanych z sadzeniem nasion kukurydzy poddanych działaniu klotianidyny. Aby zmniejszyć ryzyko dla zapylaczy wynikające z ostrej ekspozycji na klotianidynę, instrukcje na etykiecie zabraniają stosowania tych produktów, gdy uprawy lub chwasty są w rozkwicie i zapylacze są w pobliżu, ale w instrukcjach na etykiecie w USA nie wymaga się stosowania „naklejki”, środka klejącego mającego na celu zmniejszenie pyłu z nasion poddanych działaniu środka podczas sadzenia. Jednak według EPA stosowanie środków klejących w celu zmniejszenia pyłu z zaprawionych nasion jest standardową praktyką w USA.
w niemieckim incydencie z pszczołami w lipcu 2008 roku niemieccy pszczelarze poinformowali, że 50 do 100 procent uli zostało utraconych po tym, jak sprzęt pneumatyczny używany do sadzenia nasion kukurydzy wyrzucił w powietrze chmury pyłu pestycydowego, który następnie został zepchnięty przez wiatr na sąsiednie pola rzepakowe, na których zarządzane pszczoły wykonywały usługi zapylania. Wypadek został uznany za wynik niewłaściwych procedur sadzenia i pogody. Jednak w 2009 r. Niemcy zawiesiły Zezwolenie na stosowanie klotianidyny na kukurydzy, powołując się na pytania bez odpowiedzi, które pozostały na temat potencjalnego narażenia pszczół i innych zapylaczy na pestycydy neonikotynoidowe.
raport z badań Kongresu z 2011 r. opisujący niektóre powody, dla których naukowcy uważają, że kolonie pszczół miodnych są dotknięte przez CCD, poinformował, że Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych zakończył w 2009 r.: „teraz wydaje się jasne, że żaden pojedynczy czynnik nie jest odpowiedzialny za chorobę.”Zgodnie z raportem z badań neonikotynoidy, które zawierają aktywny składnik imidaklopryd, i podobne inne chemikalia, takie jak klotianidyna i tiametoksam, są badane pod kątem ewentualnego związku z CCD. Uważa się, że pszczoły miodne mogą być narażone na działanie takich substancji chemicznych, o których wiadomo, że działają przez roślinę aż do kwiatów i pozostawiają pozostałości w nektarze i pyłku, na którym pszczoły żerują. Naukowcy badający CCD przetestowali próbki pyłków i wskazali na odkrycie szerokiej gamy substancji, w tym środków owadobójczych, fungicydów i herbicydów. Zauważają, że dawki przyjmowane przez pszczoły nie są śmiertelne, ale obawiają się możliwych przewlekłych problemów spowodowanych długotrwałym narażeniem.
raport opublikowany w 2012 r.wykazał ścisły związek między zgonami pszczół a wykorzystaniem pneumatycznych wiertarek do siewu nasion kukurydzy pokrytych klotianidyną i innymi neonikotynoidowymi środkami owadobójczymi. W wiertarkach pneumatycznych nasiona są zasysane, powodując erozję fragmentów powłoki owadobójczej, które następnie są wydalane prądem powietrza. Badania terenowe wykazały, że żerujące pszczoły latające przez pył uwalniany podczas sadzenia nasion kukurydzy pokrytych neonikotynoidowymi środkami owadobójczymi mogą napotkać ekspozycję na tyle wysoką, że może być śmiertelna. Doszli do wniosku: „wynikający z tego ostry efekt śmiertelny, wykazany we wszystkich eksperymentach z siewem polowym, można dobrze porównać ze zjawiskiem utraty Kolonii, szeroko opisywanym przez pszczelarzy wiosną i często związanym z siewem kukurydzy.”W innym badaniu terenowym opublikowanym w 2012 r.zbadano subletalne działanie klotianidyny i imidakloprydu w ilościach, na które pszczoły mogą być narażone podczas żerowania. Dawki subletalne mogą wpływać na Orientację, żerowanie, zdolność uczenia się i opiekę nad potomstwem. W badaniu stwierdzono: „klotianidyna wywoływała szkodliwe działanie sub-letalne w nieco niższych dawkach (0,5 ng/pszczoła) niż imidaklopryd (1,5 ng/pszczoła). Pszczoły zniknęły na poziomie 1 ng dla klotianidyny, podczas gdy mogliśmy zarejestrować pierwsze straty pszczół dla imidakloprydu w dawkach przekraczających 3 ng.”
w badaniu z 2012 r.naukowcy odkryli, że analiza pszczół znalezionych martwych w ulach i wokół nich z kilku pasiek w Indianie wykazała obecność neonikotynoidowych insektycydów klotianidyny i tiametoksamu. Badania wykazały, że środki owadobójcze były obecne w wysokich stężeniach w odpadowym talku, który został wyczerpany z maszyn rolniczych podczas sadzenia i który pozostaje na zewnątrz po wyczyszczeniu sprzętu do sadzenia. Talk jest stosowany w sadzarkach systemu próżniowego, aby utrzymać swobodny przepływ nasion poddanych działaniu pestycydów i był badany przez badaczy, ponieważ odpadowy Talk może być zbierany przez wiatr i może rozprzestrzeniać pestycyd na obszary nie poddane działaniu pestycydów; nie zbadali jednak, czy i ile pestycydów rozprzestrzenia się w ten sposób. Insektycydy były również stale znajdowane na niskim poziomie w glebie do dwóch lat po zasadzeniu zaprawionego materiału siewnego oraz na pobliskich kwiatach mniszka lekarskiego i pyłku kukurydzy zebranym przez pszczoły. Również w 2012 r. naukowcy z Włoch opublikowali ustalenia, że pneumatyczne wiertarki, które sadzą nasiona kukurydzy pokryte klotianidyną i imidakloprydem, uwalniają duże ilości pestycydów do powietrza, powodując znaczną śmiertelność w żerowaniu pszczół miodnych.
data gapsEdit
Północnoamerykańskie i europejskie organy regulacyjne ds. pestycydów zidentyfikowały specyficzne luki w danych i niepewności, dla których producenci klotianidyny muszą dostarczyć dane. Badania wymagane od producentów będą dalej badać klotianidynę:
- utrzymywanie się środowiska w glebie, a następnie wchłanianie w roślinach uprawianych zmianowo
- dostępność pyłków i nektaru
- długotrwały wpływ na pszczoły miodne i inne zapylacze
- immunotoksyczność rozwojowa
- wpływ na tlenowy metabolizm organizmów wodnych
- zdolność do wypłukiwania z nasion poddanych działaniu środka i
- ostra toksyczność dla bezkręgowców słodkowodnych
wyzwania związane z badaniem potencjalnego długoterminowego wpływu pestycydów na kolonie pszczół miodnych są dobrze udokumentowane i obejmują niezdolność do odpowiedniego monitorowania indywidualne zdrowie pszczół lub ekstrapolować wpływ na osoby do całych uli. Zmiany zachowań pszczół i/lub kolonii w warunkach laboratoryjnych lub polowych w porównaniu do środowiska naturalnego również dodać do wyzwań. Badania przedłożone przez Bayer AG firmie USEPA dostarczyły przydatnych informacji na temat potencjalnego długoterminowego wpływu klotianidyny na pszczoły miodne, ale pozostają nierozstrzygnięte pytania. Analiza USEPA dziewięciu przedstawionych badań polowych zapylaczy wykazała, że trzy były nieważne, więc EPA nie wykorzystała dostarczonych danych przy podejmowaniu decyzji regulacyjnej dotyczącej klotianidyny. EPA zaklasyfikowała resztę jako uzupełnienie, głównie dlatego, że Bayer AG przeprowadził badania bez uprzedniego zatwierdzenia protokołów przez EPA. Badania uzupełniające są te, które nie definitywnie odpowiedzieć na wątpliwości, ale nadal dostarczają pewnych danych, które mogą być przydatne w charakteryzowaniu ryzyka. Wskazując na szybki postęp w zrozumieniu przez organy regulacyjne Nauk o zapylaczach, USEPA najpierw zaakceptowała jedno z badań jako solidną naukę w 2007 r., a następnie przeklasyfikowała je jako nieważne w listopadzie 2010 r., aby przeklasyfikować je jako uzupełniające miesiąc później. Zmiany w klasyfikacji EPA w tym badaniu nie mają wpływu na status regulacyjny klotianidyny w USA, ponieważ badanie nie dostarcza danych, które EPA może prawnie uzasadnić zmianę decyzji o rejestracji z 2003 roku. Międzynarodowa grupa regulatorów pestycydów, naukowców, przedstawicieli przemysłu i pszczelarzy pracuje nad opracowaniem protokołu badawczego, który ostatecznie odpowie na pozostałe pytania dotyczące potencjalnego długoterminowego wpływu na kolonie pszczół i inne zapylacze.
trwałość Środowiskaedytuj
testy laboratoryjne i terenowe pokazują, że klotianidyna jest trwała i mobilna w środowisku, stabilna do hydrolizy i ma potencjał do wymywania do wód gruntowych i transportu przez spływ do zbiorników wód powierzchniowych. Według szacunków najgorszego scenariusza klotianidyna może gromadzić się w górnych 15 cm glebie, jeśli stosowana jest z maksymalną szybkością wielokrotnie przez lata. Jednak przegląd badań nad roślinami zmianowymi przeprowadzony przez Australijski Urząd ds. pestycydów ustalił, że klotianidyna na ogół nie jest przyjmowana przez uprawy wysiewane na polach, na których zasadzono poddane działaniu nasion kukurydzy, nawet gdy badane nasiona kukurydzy były pokryte celowo dużą ilością substancji chemicznej (2 mg/nasiona w porównaniu z dopuszczalną maksymalną szybkością stosowania 1,25 mg).
ograniczanie Ryzykaedytuj
gdy dane laboratoryjne i terenowe zidentyfikują zagrożenia związane z substancją chemiczną, organy regulacyjne podejmują różne podejścia w celu ograniczenia tych zagrożeń i obniżenia ryzyka do akceptowalnego poziomu, określonego przez przepisy ustawowe i wykonawcze każdego kraju. W przypadku klotianidyny łagodzenie zagrożeń obejmuje ustalenie maksymalnej ilości substancji chemicznej, która może być użyta (np. kg / akr lub mg/materiał siewny), wymagające stref buforowych wokół oczyszczonych pól w celu ochrony zasobów wodnych oraz zakazujące stosowania nisko technologicznych metod lub urządzeń do zaprawiania nasion, które mogą wysyłać chmury pyłu klotianidyny lub rozpylać się w powietrzu podczas operacji wysiewu.
użytkownicy Klotianidyny są również zobowiązani do monitorowania pogody i nie używają chemikaliów ani nasion leczonych nią w wietrzne dni lub gdy prognozowany jest deszcz. Pracownicy są chronieni przed narażeniem na klotianidynę poprzez wymagania dotyczące środków ochrony indywidualnej, takich jak koszule Z Długim Rękawem, rękawice, długie spodnie, buty i maski na twarz lub respiratory, stosownie do przypadku. Aby ograniczyć możliwość spożywania przez ptaki i małe ssaki zaprawionych nasion, użytkownicy są zobowiązani do dopilnowania, aby gleba pokrywała zasiewane nasiona i aby wszelkie rozlane nasiona były zbierane.