terapia stosowana w celu skorygowania konkretnego powikłania jest podstawą tej klasyfikacji w celu sklasyfikowania powikłania w obiektywny i powtarzalny sposób.
składa się z 7 klas (I, II, IIIa, IIIb, IVa, IVb i V). Wprowadzenie podklas a i b pozwala na skrócenie klasyfikacji do 5 stopni (I, II, III, IV i V) w zależności od wielkości obserwowanej populacji lub przedmiotu badania.
powikłania mogące prowadzić do długotrwałej niepełnosprawności po wypisie pacjenta (np.: porażenie przewodu głosowego po operacji tarczycy) są w obecnej klasyfikacji wyróżnione przyrostkiem („D” dla niepełnosprawności). Przyrostek ten wskazuje, że w celu kompleksowej oceny wyników i związanej z tym długotrwałej jakości życia wymagana jest kontrola.
| stopnie | definicja |
| stopień i | wszelkie odchylenia od normalnego przebiegu pooperacyjnego bez konieczności leczenia farmakologicznego lub interwencji chirurgicznych, endoskopowych i radiologicznych dozwolone schematy terapeutyczne to: leki przeciwwymiotne,przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, moczopędne i elektrolity oraz fizjoterapia. Stopień ten obejmuje również infekcje ran otwarte przy łóżku. |
| stopień II | wymagający leczenia farmakologicznego innymi lekami dopuszczonymi do powikłań stopnia I. transfuzje krwi i całkowite żywienie pozajelitowe są również uwzględnione. |
|
stopień III |
wymagający interwencji chirurgicznej, endoskopowej lub radiologicznej |
|
– IIIa |
interwencja nie w znieczuleniu ogólnym |
|
– IIIB |
interwencja w znieczuleniu ogólnym |
|
stopień IV |
powikłania zagrażające życiu (w tym powikłania OUN)* wymagające leczenia IC / OIOM |
|
– IVA |
) |
|
– IVb |
multiorgandysfunction |
| Stopień V | śmierć pacjenta |
*krwotok mózgu, udar niedokrwienny, subarrachnoidalbeding, ale z wyłączeniem przejściowych ataków niedokrwiennych (tia); IC: Opieka pośrednia; OIOM: oddział intensywnej terapii.
Dindo D, Demartines N, Clavien PA. Klasyfikacja powikłań chirurgicznych: nowa propozycja z oceną w kohorcie 6336 pacjentów i wynikami badania. Ann Surg 2004; 240(2):205-213.
