Klasa TURBELLARIA: wolne żyjące płaskie robaki
członkowie tej klasy są w większości wolnożyjącymi. Zamieszkują dno w środowisku słodkowodnym i morskim. Pełzają po kamieniach, piasku lub roślinności. Turbellarians są nazwane od turbulencji. Bicie rzęsek powoduje turbulencje w wodzie. Turbellarians są drapieżnikami i padlinożercami. Większość turbellarian ma mniej niż 1 cm długości w obszarach tropikalnych. Mogą osiągać 60 cm długości.
ściana korpusu
w ścianie korpusu znajdują się następujące warstwy:
- naskórek: jego zewnętrzną warstwą ciała jest naskórek. Naskórek ma pochodzenie ektodermalne. Naskórek ma bezpośredni kontakt z otoczeniem. Niektóre komórki naskórka są wiliowane. Niektóre komórki zawierają mikrowilli.
- błona Piwniczna: poniżej naskórka znajduje się błona Piwniczna tkanek łącznych. Oddziela naskórek od tkanek mezodermalnych.
- : Występuje zewnętrzna warstwa mięśni okrężnych i wewnętrzna warstwa mięśni podłużnych. Warstwy te leżą pod błoną Piwniczną. Niektóre mięśnie są dorsoventralnie i ukośnie umieszczone. Mięśnie te występują między stroną grzbietową a brzuszną.
- miąższ: są to luźno zorganizowane komórki. Występują one między mięśniami jonizacyjnymi a żołądkowo-jelitowymi.
- Gastrodermis: jest to najbardziej wewnętrzna warstwa tkanki. Pochodzi z endodermy. Składa się z pojedynczej warstwy komórek. Gastrodermis linii jamy trawiennej. Gazirodermi wydzielają enzymy. Enzymy te pomagają w trawieniu. Wreszcie gasjrodermis wchłania końcowe produkty trawienia.
- gruczoły: na brzusznej powierzchni ściany ciała występuje kilka rodzajów komórek gruczołowych. Są pochodzenia naskórkowego. Są to: (a) Rhabdites: są to komórki podobne do prętów. Puchną i tworzą ochronną osłonę śluzową wokół ciała. Dlatego chronią organizm przed drapieżnictwem lub wysuszeniem (odwodnieniem).B) gruczoły przylepne: otwierają się na powierzchni nabłonka. Wytwarzają lepką substancję chemiczną. Przyłącza część turbellarian do podłoża.C) gruczoły uwalniające: Wydzielają substancję chemiczną, która rozpuszcza załącznik w razie potrzeby.
mają symetrię obustronną. Dwustronnie symetryczne zwierzęta prowadzą aktywny tryb życia. Turbellarianie są głównie mieszkańcami dolnymi. Ślizgają się po podłożu. Poruszają się za pomocą rzęsek i falowania mięśni . Podczas ruchu rozsiewają błonę śluzową. Ta pomoc śluzowej w przyczepności i pomaga rzęski uzyskać przyczepność. Mają gęsto rzęskowate brzusznie spłaszczone ciało. Adaptacje te pomagają w poruszaniu się.
trawienie i odżywianie
(a)jama trawienna: Jama trawienna jest nieobecna w niektórych morskich turbellarianach. Ale większość z nich ma ślepą jamę trawienną. Wnęka ta może być komorą prostą i nierozciągniętą. Lub może to być silnie rozgałęziony system przewodu pokarmowego. Przewody trawienne niektórych innych turbellarian są płatowane. Wysoce rozgałęziony układ trawienny jest zaawansowaną strukturą. Gastrodermis ma bliski kontakt z miejscami trawienia i wchłaniania. W związku z tym zmniejsza odległość do dyfuzji składników odżywczych. Ta rozgałęziona struktura przewodu pokarmowego jest szczególnie ważna u niektórych większych turbellarian. Częściowo kompensuje brak układu krążenia.
(b) pokarm: Większość turbellarian to mięsożercy. Żywią się małymi bezkręgowcami. Albo zbierają większe martwe zwierzęta. Niektóre są roślinożerne i żywią się glonami. Zeskrobują Te glony ze skał. Na głowach obecne są komórki czuciowe. Pomagają im wykrywać żywność z dużej odległości.
Może to być prosta i ciliowana rurka lub może być złożonym narządem rozwijanym przez fałdowanie warstw mięśniowych. W tym przypadku Wolny koniec rurki leży w osłonie gardła. Może wystawać z ust podczas karmienia.
(d) trawienie: trawienie pokarmu jest częściowo zewnątrzkomórkowe. Gruczoły gardłowe wydzielają enzymy. Enzymy te rozkładają pokarm na mniejsze kawałki. Te mniejsze kawałki są następnie pobierane do gardła. Komórki fagocytarne pochłaniają te kawałki pokarmu z jamy trawiennej. Pokarm jest uszkodzony wewnątrzkomórkowe pęcherzyki (wakuole pokarmowe) i trawienie jest zakończona.
rys.: układ Protonefrydialny u Turbellarian (a) układ Protonefrydialny. B) liczne, drobne odgałęzienia boczne z kanalików
turhellarianie nie posiadają narządów oddechowych. Dlatego gazy oddechowe są wymieniane przez dyfuzję przez ścianę ciała. Większość odpadów metabolicznych (amoniak)jest również usuwana przez dyfuzję przez ścianę ciała.
Osmoregulacja
bezkręgowce morskie są często izotoniczne dla swojego środowiska. Są jednak hipertoniczne dla środowiska wodnego w wodach słodkich. Dlatego muszą regulować stężenie osmotyczne tkanek ich ciała. Taka osmoregulacja umożliwia im życie w wodach słodkich.
ich narządami wydalniczymi są protonefrydia. Protonephridia są sieci drobnych kanalików. Kanaliki te biegną wzdłuż długości ciała. Gałęzie protonefrydu kończą się w komórkach płomieniowych. Komórki płomieniowe mają liczne rzęski. Te rzęski projektują światło kanalika. W ścianie ogniwa płomieniowego występuje szczelina przypominająca otwory. Bicie rzęsek tworzy podciśnienie w kanaliku komórki płomienia. Dlatego płyn z otaczającej tkanki jest zasysany przez kanalik przez komórkę płomienia. Kanaliki łączą się i otwierają na zewnątrz ciała przez nefridiopor.
układ nerwowy i narządy zmysłów
u turbellarian występują dwa typy układów nerwowych:
1. Rozproszony układ nerwowy
jest to najbardziej prymitywny Typ flatworm układu nerwowego. Występuje w kolejności Acoela. Składa się z podskórkowego splotu nerwowego (ik.). Splot ten przypomina sieć nerwową cnidarian. Na przednim końcu znajduje się statocysta. Działa jako mechanoreceptor. Wykrywa położenie ciała względem grawitacji.
2. Ośrodkowy układ nerwowy
niektórzy turbellarianie mają bardziej scentralizowany układ nerwowy. Składa się ze zwojów mózgowych. Kilka par długich przewodów nerwowych i podskórkowej sieci nerwowej. Występuje u większości innych turbellarian, takich jak planarian (Dugesia). Boczne gałęzie powstają z przewodów nerwowych. Te boczne odgałęzienia nazywane są kanałami. Łączą nerwy. Przewody nerwowe i ich kominy nadają wygląd przypominający drabinę.
neurony i narządy zmysłów
neurony mogą być czuciowe lub ruchowe. Jest to ważny postęp ewolucyjny. Neurony koncentrują się na przednim końcu tworząc parę zwojów mózgowych. Można go nazwać prymitywnym mózgiem. Turbellarianie reagują na różne bodźce w swoim środowisku zewnętrznym. Posiadają następujące komórki czuciowe:
(i) wiele komórek dotykowych i czuciowych rozmieszczonych na ciele komórki te wykrywają dotyk. prądy wodne i chemikalia.
(ii) małżowiny uszne (płaty czuciowe) wystają z boku głowy.
(iii)chemoreceptory: pomagają w poszukiwaniu pożywienia. Są one szczególnie gęste w małżowinach usznych.
(iv) plamka oczna (Ocelli): Większość turbellarian ma TWR proste oczka zwane ocelli (sing.. ocellus). Te ocelli pomagają zwierzęciu wykryć światło. Większość turbellarian jest ujemnie fototaktyczna i oddala się od światła. Każdy ocellus składa się z zagłębienia przypominającego kubek. Podszyta jest czarnym pigmentem. W kielichu obecne są fotoreceptorowe zakończenia nerwowe.To część neuronów. Opuszczają oko i łączą się z cerebralganglią.
rozmnażanie i rozwój
rozmnażanie bezpłciowe
wiele turbellarian rozmnaża się bezpłciowo przez rozszczepienie poprzeczne. Rozszczepienie zaczyna się jako zwężenie za gardłem. Dwa (lub więcej) zwierzęta powstałe w wyniku rozszczepienia nazywane są Zooidami. Zooidy oddzielają się od siebie rozszczepieniem i regenerują brakujące części. Czasami Zooidy pozostają przyczepione do końca rozwoju. Następnie odłączają niezależne jednostki.
rozmnażanie płciowe
Ich narządy rozrodcze powstają z tkanek mezodermalnych w miąższu.
1. Męskie narządy rozrodcze: liczne sparowane jądra leżą wzdłuż każdej strony robaka. Kanały nasienne (vas deferens) otwierają się do pęcherzyków nasiennych. Pęcherzyk nasienny jest narządem magazynującym plemniki. Występuje wystający penis. Penis wystaje do komory genitalnej.
2. Żeńskie narządy rozrodcze: Układ żeński ma jedną do wielu par jajników. Jajowody zaczynają się od jajników i otwierają do komory genitalnej. Pory genitalne otwierają się na zewnątrz przez pory genitalne.
3. Zapłodnienie: Turbellarians są jednopienne. Ale sperma jest wymieniana między dwoma zwierzętami. To zapłodnienie krzyżowe powoduje większą różnorodność genetyczną pęcherzyków. Penis każdego osobnika jest wprowadzany do worka kopulacyjnego partnera. Po kopulacji plemniki przemieszczają się z worka kopulacyjnego do komory genitalnej. Przez jajniki docierają do jajników.
zapłodnienie występuje w jajniku. Żółtko jest bezpośrednio włączane do jaja podczas tworzenia jaja. Czasami komórki żółtkowe są przyłączone wokół zygoty, gdy przechodzi przez gruczoły żółtkowe.
4. Rozwój: jaja składane są z żelową masą lub bez niej. Kokon zawiera wiele jaj turbellarians. Kokon jest kapsułką twardą. Kokony te przyczepiają się do podłoża za pomocą łodygi. Kokon zawiera kilka zarodków. Układane są dwa rodzaje kapsułek.
a) kapsuły letnie wylęgają się po dwóch do trzech tygodniach i powstają niedojrzałe zwierzęta.
(b) jesienne kapsuły mają grube ścianki. Może wytrzymać zamrażanie i suszenie. Wykluwają się po zimowaniu.
rozwój większości turbellarian jest bezpośredni. Stopniowe zmiany zachodzą w zarodku i zmieniają go w dorosłych. Kilka turbellarian wytwarza swobodnie pływającą larwę Mullera. Posiada przedłużki do karmienia i poruszania się. Larwa osiada na podłożu i rozwija się w młodego turbellariana.
Podobne Artykuły:
- SUBIEKTYWNE PYTANIA
- KLASA POLYPLACOPHORA
- CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA ASCHELIMINTHES
- CHARAKTERYSTYKA MIĘCZAKA
- FILUM NEMERTEA