gdy pojazd z manualną skrzynią biegów jest umieszczony w magazynie, włókno tarczy sprzęgła jest utrzymywane, pod znaczną siłą, między powierzchnią czołową koła zamachowego a płytą dociskową. Po prostu normalnej pracy powierzchnie cierne koła zamachowego i płyty dociskowej są wysoce wypolerowane i są podatne na rdzewienie, gdy nie są używane nawet przez kilka krótkich, kolejnych tygodni.
nagromadzenie rdzy przyspiesza się, gdy części podlegają ekstremalnym zmianom temperatury i wilgotności, tak jak ma to miejsce w przypadku, gdy samochód jest przechowywany w nieogrzewanym garażu przez zimę. Nic więc dziwnego, że pod koniec przedłużonego okresu przechowywania koło zamachowe, Tarcza sprzęgła i płyta dociskowa są często łączone ze sobą przez rdzę w coś, co wydaje się być solidną jednostką. Sprawia to wrażenie, że wał korbowy jest na stałe połączony z wałem wejściowym skrzyni biegów, ponieważ żadna ilość pompowania pedału sprzęgła nie spowoduje odłączenia tarczy sprzęgła.
w tym momencie celem sportu jest uwolnienie holenderskiego dysku, jednocześnie poddając wszystkie elementy minimalnemu poziomowi naprężeń mechanicznych. W tym celu samochód, będąc jeszcze na podjeździe lub garażu, jest przygotowany w następujący sposób.
z przekładnią w pozycji neutralnej uruchamiany jest silnik i wykonywane są takie zadania dostrojenia, które są wymagane, aby uzyskać w miarę płynny bieg jałowy. Silnik może się rozgrzać, dzięki czemu uruchamia się łatwo i niezawodnie. Następnie silnik jest wyłączony i samochód jest zabierany w „bezpieczne” miejsce (takie jak pusty parking lub pole), tak aby, Jeśli podczas operacji zwalniania sprzęgła pojawi się nieoczekiwanie do przodu, nie będzie żadnych przedmiotów przed samochodem, w które mógłby się zderzyć. (Naprawdę nie chcesz być pokazywany na najzabawniejszych amerykańskich filmach domowych.) Teraz przejdźmy do rzeczy z następującą sugerowaną procedurą:
1. Gdy silnik i hamulec postojowy są wyłączone, a pojazd skierowany jest w bezpiecznym kierunku, użyj podnośnika hydraulicznego typu stacji benzynowej, aby podnieść oba tylne koła, aby były wolne od ziemi o około dwa cale.
2. Następnie kierowca wspina się do samochodu i potwierdza, że przed pojazdem nie ma przeszkód ani osób.
3. Z silnikiem i hamulcem postojowym nadal OIF, skrzynia biegów jest przesunięta na wysoki bieg.
4. Silnik jest uruchamiany i dławiony do stałego odczytu obrotomierza około 1500 obr / min.
5. Kierowca naciska pedał sprzęgła i utrzymuje go w depresji.
6. Przy wciśniętym pedale sprzęgła hamulce (parkowania lub pedału nożnego, nie ma znaczenia, które) są delikatnie stosowane.
jeśli Wiązanie rdzy między kołem zamachowym a tarczą sprzęgła jest dość słabe, Tarcza sprzęgła powinna wyskoczyć swobodnie podczas lekkiego do średniego hamowania.
A. hamulce nie powinny być stosowane zbyt mocno lub pozostawione do poślizgu przez dłuższy czas, ponieważ będzie to tylko przegrzać Buty i bębny niepotrzebnie. Mamy jednak plan awaryjny!
B. Jeśli tarcza sprzęgła nie jest wolna po kilku delikatnych próbach, jak opisano w ten sposób, przejdź do bardziej drastycznych środków oferowanych w kroku 7, a tutaj będziesz potrzebował asystenta!
7. Potwierdź, że istnieją następujące warunki:
• pedał sprzęgła jest całkowicie wciśnięty.
• skrzynia biegów jest na wysokim biegu.
• tylne koła są z ziemi i skręca.
• kierowca jest przygotowany do zatrzymania pojazdu i natychmiastowego wyłączenia silnika!
Twój asystent „zatrzaskuje” zawór podnośnika hydraulicznego, a tył samochodu spada na ziemię. Ponieważ pedał sprzęgła jest wciśnięty, tylko rdza przytrzymuje tarczę sprzęgła do koła zamachowego. Kiedy tylne koła uderzają o ziemię, silnik próbuje przesunąć samochód do przodu (skrzynia biegów na wysokim biegu, pamiętasz?), ale Wiązanie rdzy między tarczą sprzęgła a kołem zamachowym pęka pod obciążeniem momentu obrotowego. Tarcza sprzęgła powinna oderwać się od koła zamachowego z finezją porównywalną z finezją doświadczonego dziecka, które może oddzielić ciastko Oreo od białego materiału bez generowania okruchów.
ta metoda jest delikatna i skuteczna, nawet jeśli Krok 7 musi zostać powtórzony (rzadka sytuacja), ponieważ pojazd nigdy nie jest poddawany „nieodpartej sile spełniającej scenariusz nieruchomego obiektu”, ponieważ samochód może poruszać się do przodu, jeśli tarcza sprzęgła nie pęknie, gdy tylne koła uderzą o ziemię.
ta technika nie jest bynajmniej Nowa! Co ciekawe, moje pierwsze zetknięcie z tym problemem miało miejsce podczas II wojny światowej (1943), kiedy to mój ojciec postanowił wskrzesić Model Ford Coupe z 1929 roku, który od lat marniał z kolekcją przestarzałych maszyn rolniczych w zniszczonej szopie na naszej farmie!