jak działa Tsunami

naukowcy nieustannie próbują nauczyć się nowych sposobów przewidywania zachowania Tsunami. Biorąc jednak pod uwagę obecną technologię, większość danych tsunami przychodzi do nas po uszkodzeniu już nastąpiło.

w badaniu po tsunami geolodzy mierzą wiele czynników. Naukowcy są szczególnie zainteresowani zalaniem i rozruchem po uderzeniu fal na ląd. Inundation to maksymalna odległość pozioma przeniknięta w głąb lądu. Run-up odnosi się do maksymalnej odległości pionowej nad poziomem morza, jaką osiągnęły fale. Zalanie i rozlanie są często określane przez pomiar odległości zabitej roślinności, rozrzuconych szczątków wzdłuż ziemi i relacji naocznych świadków zdarzenia.

naukowcy poczynili wielkie postępy w monitorowaniu i przewidywaniu ciągłego zagrożenia tsunami. Jednym z ośrodków stale monitorujących wydarzenia sejsmiczne i zmiany poziomu przypływu jest Pacific Tsunami Warning Center (PTWC). Centrum znajduje się w Ewa Beach na Hawajach i obsługuje Wyspy Hawajskie i okoliczne terytoria USA, współpracując z innymi centrami regionalnymi. West Coast & Alaska Tsunami Warning Center (ATWC) w Palmer, Alaska, obsługuje obszar wysp Aleutów wraz z Kolumbią brytyjską, stanem Waszyngton, Oregonem i Kalifornią. To centrum ma szczególne znaczenie, ponieważ podwodne trzęsienia ziemi w tym regionie stworzyły fale, które poruszały się po Oceanie Spokojnym, zanim uderzyły w inne miejsce.

Tsunami są wykrywane przez boje otwartego oceanu i mierniki pływów przybrzeżnych, które przekazują informacje do stacji w regionie. Stacje pływowe mierzą drobne zmiany poziomu morza, a stacje sejsmograficzne rejestrują aktywność trzęsień ziemi. Zegarek tsunami wchodzi w życie, jeśli Centrum wykryje trzęsienie ziemi o sile 7.5 lub wyższej. Agencje obrony cywilnej są następnie powiadamiane, a dane ze stacji pomiarowych pływów są ściśle monitorowane. Jeśli groźne tsunami przechodzi przez i ustawia stacje skrajni, problemy ostrzegawcze tsunami do wszystkich potencjalnie dotkniętych obszarów. Następnie wdrażane są procedury ewakuacyjne na tych obszarach.

Głębokowodna Ocena i raportowanie Tsunami (DART) wykorzystuje unikalne rejestratory ciśnienia, które znajdują się na dnie oceanu. Rejestratory te służą do wykrywania niewielkich zmian ciśnienia wody na powierzchni. System DART może wykryć tsunami tak małe, jak centymetr wysoko nad poziomem morza.

NASA jest również mocno zaangażowana w dążenie do przewidywania śmiertelnych Tsunami przed wystąpieniem. W 2010 roku naukowcy z Jet Propulsion Laboratory NASA z powodzeniem zademonstrowali elementy prototypowego systemu przewidywania tsunami. Korzystając z danych w czasie rzeczywistym z globalnej sieci GPS (GDGPS) agencji, system z powodzeniem przewidział wielkość tsunami po lutym. 27.02.2010, trzęsienie ziemi w Chile. W przyszłości taki system może umożliwić skuteczniejsze uprzedzanie o nadchodzących falach. W przypadku tsunami w Japonii w 2011 r. systemy ostrzegania działały dobrze. Raczej nieprzewidziana wielkość wydarzenia okazała się tak zabójcza.

to prowadzi nas do największego problemu z Tsunami: raz w ruchu, nie można ich zatrzymać. Naukowcy i agencje cywilne mogą jedynie przeznaczyć środki na przewidywanie tsunami i tworzenie skutecznych planów ochrony obszarów przybrzeżnych przed ich spustoszeniami.

aby uzyskać więcej informacji na temat tsunami i powiązanych tematów, skorzystaj z poniższych linków.

4, 2005