 |
 |
| Widok na północ wzgórza fort Chitradurg | Widok na wschód wzgórza fort chitradurg |
Nayak Palegarowie zbudowali fort jako nie do zdobycia fortyfikację do celów obronnych z 19 bramami, 38 tylnymi wejściami, 35 tajnymi wejściami, czterema niewidocznymi przejściami, zbiornikami wodnymi i 2000 wieżami obserwacyjnymi, aby strzec i czuwać nad najazdami wroga. Magazyny, doły i zbiorniki zostały zaprojektowane przede wszystkim w celu zapewnienia żywności, wody i zaopatrzenia wojskowego niezbędnego do przetrwania długiego oblężenia. Unikalnie, wszystkie te obiekty są nadal dobrze zachowane. Siedem murów (zwanych w lokalnym języku Yelusuttinakote) tworzy fort. Każda ściana ma bramę ze wznoszącym się dostępem przez kręte wąskie korytarze, które utrudniałyby użycie słoni do ataku na fort lub użycie” taranów ” do przełamania bram. Małe strzelnice w murach Fortu były przeznaczone dla łuczników do strzelania strzałami do wroga. W ścianach zewnętrznych znajdowały się cztery bramy. Cztery bramy (zwane Bagilu w Kannada) to Rangayyana Bagilu, Siddayyana Bagilu, Uchangi Bagilu i Lalkote Bagilu. Wśród rozbudowanych bram, brama na wschód od fortu ma cechy architektoniczne typowe dla Sułtanatu Bahmani. W zależności od topografii i warstw geologicznych terenu, mury Fortu budowano o wysokości od 5 do 13 metrów (16-43 ft). Początkowo budowano ją w błocie, ale następnie w XVIII wieku wzmocniono ją granitowymi płytami kamiennymi. Cechą wyróżniającą kilka odcinków murów fortu jest to, że do łączenia dużych kostek granitowych, które zostały starannie dobrane, wycięte, przycięte i umieszczone na miejscu, nie użyto żadnego materiału cementującego. Całkowita długość murów Fortu wynosi około 8 kilometrów i zajmuje powierzchnię około 1500 akrów (610 ha). Mówi się również, że gdy górny fort został wzmocniony do celów wojskowych pozycjami dział, korzystano z usług francuskich najemników. Masywny fort „Pałac kamieni” zawierał wiele budynków i wiele świątyń ustawionych w skalistym otoczeniu na wzgórzu. Madakari Nayaka V, ostatni władca Nayaków z Chitradurgi, z powodzeniem wykorzystywał fort do obrony, dopóki nie został pokonany przez Hydera Alego w 1779 roku. Fort stanowi zatem hołd dla Nayakas, którzy rządzili tą częścią Karnataki.
kolejne dodatki do fortów budowano z wypalonej Cegły, osadzano w zaprawie, otynkowano cienką warstwą cementu lub wapna i malowano. Jednak obecnie fort wykazuje pogorszenie. Murowane ściany magazynów i spichlerzy Fortu ulegają erozji z powodu monsunowych deszczy.
Świątynie w fortuedytuj
w górnym forcie zbudowano osiemnaście świątyń. Niektóre ze znanych świątyń to Hidimbeswara (wiąże się z nią starożytna legenda), Sampige Siddeshwara, Ekanathamma, Phalguneshwara, Gopala Krishna, Lord Hanuman, Subbaraya i Nandi.
Świątynia Hidimbeswara przedstawia ząb Hidimby, olbrzyma (Rakshasa w sanskrycie). Mówi się, że Hidimba i jego siostra Hidimbi, olbrzymka, mieszkali w tej świątyni. Hidimbi, który zakochał się w Bhimie (drugim z Pandawskich braci Mahabharaty) ożenił się z nim i miał dziecko o imieniu Ghatotkacha. Znajduje się tu również duży cylinder o obwodzie około 3 metrów (9,8 stopy) i wysokości 2 metrów (6,6 stopy) wykonany z żelaznych płyt znanych jako Bheri lub Bęben Bheema. Monolityczny filar i dwie ramy wahadłowe są również widoczne przy bramie do tej świątyni. Świątynia Sampige Siddheshvara znajduje się u podnóża wzgórza. W świątyni Gopalakrishna inskrypcje datują bożka na początek XIV wieku.
w dolnym forcie, pośród skał kompleksu fortowego na wzgórzu, zbudowano świątynię poświęconą bóstwu opiekuńczemu Nayaka Palegars, Uchchangiamma lub Uthsavamba.
Murugarajendra Matha, słynna instytucja Religijna Lingajatów, która pierwotnie znajdowała się w obrębie Fortu, znajduje się obecnie około 2 kilometrów na północny zachód od Chitradurgi.
Inne strukturyedytuj
w zabudowie kaskadowej wybudowano konstrukcje zbierające wodę deszczową, co zapewniało Duże magazynowanie wody w połączonych ze sobą zbiornikach. Mówi się, że dzielnice Fortu nigdy nie borykały się z niedoborem wody.
historyczne powiązania zostały ustalone przez archeologiczną inskrypcję z 1284 r.znalezioną w jaskini Panchalinga (pięć Lingów) w rejonie Anchi Matha, na zachód od Chitradurgi. Inskrypcja przypisuje ustanowienie pięciu Lingów (anikonicznych symboli Pana Śiwy) Pandawom. W Anchi Matha, podchodząc kamiennymi schodami, można zobaczyć szereg starożytnych podziemnych komnat wyciętych na różnych poziomach, oprócz kilku miejsc kultu i platform.
w dolnym forcie dodano Cutcherry (Urząd Administracyjny) za panowania Sułtana Tippu. Innym ciekawym znaleziskiem w arsenale jest poczwórny młyn wykonany z muru o długości 3 metrów (9.8 stóp) głębokości i około 7 metrów (23 stopy) średnicy, co uważa się za urządzenie służące do przygotowania prochu strzelniczego podczas rządów Hydera Alego i Tippu Sultana. W języku Kannada nazywany jest „Maddu Bisuva Kallu”, co oznacza „kamień mielący proch”. Poczwórny młyn ma cztery masywne szlifierki z zębami lub szczelinami. Były one obracane przez słonie lub byki (w centralnej okrągłej przestrzeni)z niezależnym punktem zbierania dla każdego z czterech szczelin do zbierania prochu strzelniczego.