Elementymology & Elements Multidict

peg pamięci	stalowy szary metal, który nadaje ciemnoniebieski kolor szkłu (kobaltowe szkło niebieskie) temperatura topnienia 1495 °C; 2723 °f temperatura wrzenia 2870 °C; 5198 °f gęstość 8,9 g/cc; 555,6 funtów / stopę sześcienną
c. 1735 Georg Brandt, Niemcy
Kobold = zły duch (niem.)

słowo kobalt pochodzi od niemieckiego „kobold” = goblin, gnome, zły duch (> Mittelhochdeutsch „kobe” + „holt”).
w niektórych rejonach górniczych były specjalne modlitwy mające chronić górników przed tymi koboldami, którzy przez niemieckie przesądy byli zachwyceni niszczeniem pracy górników, sprawiając im niekończące się kłopoty. Słowo to stało się wówczas także określeniem górników srebra, używanym dla bezwartościowej skały, splecionej z arsenem i siarką (kobaltyt, CoAsS).

Paracelsus (Theophrastus Bombastus von Hohenheim, 1493-1541) niejasno wspomniał kobalt w swojej Księdze minerałów jako kłopotliwy i bezwartościowy minerał znaleziony w dużych ilościach w kopalniach na granicy Saksonii i Czech. Górnicy nie lubili go ze względu na trud jego usuwania i dlatego, że często towarzyszył mu arszenik, który zagrażał ich zdrowiu. Termin kobalt był również używany przez Basiliusa Valentinusa (XIV wiek) i Georgiusa Agricolę (1494-1555) na określenie substancji, które, choć przypominały rudy metali, nie dawały metalu do wytopu.

Christoph Schürer z Platten w Czechach około połowy XVI wieku stwierdził, że kobald barwi szkło i ceramikę bardziej intensywnie na niebiesko niż miedź. Niskiej jakości kobald może być używany do niebieszczenia, aby przeciwdziałać naturalnemu żółknięciu prania. Jednak właściwości barwiące rudy znane są już od bardzo dawnych czasów. W grobowcu Tut-Ankh-Amen w Egipcie znajdował się nawet jeden kawałek kobaltowo-niebieskiego szkła.
w 1735 Georg Brandt (1694-1768) zwrócił uwagę, że główną przyczyną niebieskiego koloru tych szkieł i smaltów była obecność metalu lub półmetalu, który nazwał Cobalt rex. Około 1741 napisał:

” ponieważ istnieje sześć rodzajów metali, więc wykazałem również z wiarygodnymi eksperymentami… że istnieje również sześć rodzajów półmetali: nowy półmetal, a mianowicie kobalt regulus oprócz Rtęci, bizmutu, cynku i regulusy antymonu i arsenu.”

podał sześć sposobów rozróżnienia bizmutu i kobaltu, które zwykle znajdują się w tych samych Rudach. Kobalt nie był uważany za pierwiastek, dopóki Antoine Lavoisier (1743-1794) na nowo nie zdefiniował tego terminu.

niektórzy uważają, że nazwa pochodzi od greckiego = mine.
strona etymologiczna podaje następujące wyjaśnienie etymologii słowa goblin: „Standardowe stypendium utrzymuje, że angielski wziął goblina od francuskiego gobelina. Problem z tym polega na tym, że chociaż średniowieczny angielski miał słowo goblin już w 1320 roku, nie ma wzmianki o francuskim słowie gobelin aż do XVI wieku. Co ciekawe, XII-wieczny Kleryk Ordericus Vitalis wymienia Gobelinusa jako imię ducha, który nawiedzał okolicę Évreux. Możliwe, że gobelin wyewoluował ze starożytnego greckiego kobalos „łotr, rycerz”, poprzez średniowieczny łaciński cobalus. Jeśli tak, jest to związane z niemieckim koboldem, a stąd nazwa metalu kobaltu.”
słowa kobalos nie ma w moim greckim słowniku.

• w XIX wieku zaproponowano rodzimą czeską nazwę: dasík, być może od „des” = terror.

• Mary Elvira Weeks, Discovery of the Elements, comp. autor: Henry M. Leicester (Easton, Pa. 1968), s. 148-157.
• Die Erfindung des Kobaltblau (po niemiecku o Christophu Schürerze).