Dull Knife, (ur. ok. 1810, Rosebud River, Terytorium Montana-zm. 1883, Tongue River Indian Reservation, Terytorium Montana), wódz północnych Czejenów, który poprowadził swoich ludzi w desperacką wędrówkę z więzienia na terytorium Indian (Oklahoma) do ich domu w Montanie. Był znany swoim ludziom jako gwiazda poranna.
pięć miesięcy po klęsce podpułkownika George ’ a A. Custera w bitwie pod Little Big Horn, kawaleria, w ekspedycji karnej, zaatakowała Obóz tępego noża na czerwonym rozwidleniu rzeki Powder (listopad 2010). 25–26, 1876). Większość jego plemienia uciekła, ale ich schronienia, ubrania, koce i zapasy żywności zostały zniszczone. Do czasu, gdy tępy nóż poddał się armii, wielu jego ludzi uległo głodowi lub narażeniu. W 1877 roku armia USA wysłała go i jego plemię do rezerwatu południowego Czejenu na terytorium Indii. Ziemia była nieopłacalna, było mało jedzenia, a klimat był niezdrowy; w ciągu dwóch miesięcy od przybycia do Oklahomy dwie trzecie plemienia zachorowało, a wielu zmarło. Tępy nóż i inni wygnani przywódcy północnych Czejenów błagali o rezerwację dla swoich ludzi na ich dawnym terytorium, ale bezskutecznie.
obawiając się, że jego plemię wymrze, tępy nóż wraz z małym wilkiem, wodzem wojennym północnych Czejenów, postanowił wrócić do domu, mimo sprzeciwu Armii. Września. 9 września 1878 wraz z małym wilkiem wyprowadził z rezerwatu resztki swoich ludzi. Ich zespół składał się z 89 wojowników oraz 246 kobiet i dzieci. Przebyli ponad 400 mil, zdołali pokonać lub wymknąć się różnym oddziałom armii wysłanym w celu ich powrotu (do tego zadania zatrudniono ponad 10 000 żołnierzy). W październiku Czejenowie przekroczyli rzekę South Platte w Nebrasce, a zwolennicy Little Wolf i Dull Knife rozdzielili się. (Zespół Little Wolfa skierował się na północny zachód, poddał się Armii 25 marca 1879 i pozwolono mu pozostać w Montanie.) Dull Knife i jego ludzie udali się do Agencji czerwonej chmury, nie wiedząc, że została przerwana. W Październiku 23 grudnia 1878 wraz z ludźmi poddał się armii i został uwięziony w pobliskim Fort Robinson (Nebraska). Gdy odmówili powrotu do Oklahomy, podjęto próbę (z Jan. 5, 1879), aby zagłodzić ich do poddania, A Indianie zostali pozbawieni ciepła, żywności i wody. Uciekli z więzienia 9 stycznia, a w drodze do wolności zginęło 64 osób, a 78 zostało ostatecznie schwytanych (większość z nich została ranna). Sześć osób, w tym Dull Knife i pozostali przy życiu członkowie jego rodziny, uciekło i dotarło do rezerwatu Pine Ridge w Dakocie Południowej. W tym czasie opinia publiczna była po stronie Indian, zmuszając Biuro ds. Indian do rezygnacji z planów ich przesiedlenia, i utworzono rezerwat dla północnych Czejenów na rzekach Tongue i Rosebud, gdzie Dull Knife i jego ludzie (pozostało mniej niż 80) ostatecznie mogli się osiedlić, dołączając do grupy Little Wolf ’ s band.
lot Czejenów został opisany przez Mari Sandoz w jej pracy „Jesień Czejenów” (1953).