Anthony Youn, MD, jest chirurgiem plastycznym w Detroit. Jest autorem” In Stitches”, humorystycznego pamiętnika o dorastaniu azjatki i zostaniu lekarzem.
wyobraź sobie, że jesteś wysoko wykwalifikowanym chirurgiem. Następnie wyobraź sobie, że twój wnuk dostaje się do strasznego wypadku samochodowego i doznaje poważnych obrażeń wewnętrznych.
obrażenia są tak poważne, że potrzebuje lekarza do natychmiastowej operacji. Nawet jeśli wykwalifikowany chirurg jest gotowy, chętny i zdolny do przeprowadzenia operacji, czy prosisz tego chirurga, aby ustąpił i sam zoperował twojego wnuka?
to był dylemat, z którym kilka lat temu zetknął się mój kolega. W tej chwili kryzysu stanął przed wyborem, przed którym cały czas stają lekarze: Czy udzielasz opieki medycznej członkom swojej rodziny, czy pozostawiasz ją innym lekarzom?
nie chcąc oddać życia Joeya w ręce innego chirurga, dr Sanders postanowił sam operować swojego wnuka.
Joey zmarł kilka godzin później na sali operacyjnej.
badanie z 1991 roku opublikowane w New England Journal of Medicine wykazało, że 99% z 465 badanych lekarzy otrzymało prośby od członków rodziny o poradę medyczną, diagnozę i leczenie. Osiemdziesiąt trzy procent przepisanych leków dla członka rodziny, 80% zdiagnozowano choroby medyczne, 72% wykonało badania fizykalne, 15% pełniło rolę głównego lekarza członka rodziny, a 9% wykonało operację członka rodziny.
Reasumując: lekarze często leczą członków rodziny. Ale czy to wszystko naprawi?
nie według większości lekarzy i stowarzyszeń lekarskich. American Medical Association 's Code of Medical Ethics: Opinion 8.19 stwierdza, że” lekarze na ogół nie powinni leczyć siebie ani członków swoich najbliższych rodzin.”Podręcznik Etyki American College Of Physicians stwierdza, że” lekarze powinni unikać leczenia siebie, bliskich przyjaciół lub członków własnej rodziny.”William Beaumont Hospital, gdzie działam i działam jako profesor nadzwyczajny chirurgii, zabrania chirurgom operowania członków rodziny.
jako lekarze uczymy się świętości relacji lekarz–pacjent i utrzymywania właściwej granicy zawodowej między nami a naszymi pacjentami. W ten sposób możemy zapobiec wpływowi emocji na osąd Medyczny.
oczywiście emocje odgrywają rolę, jeśli chodzi o rodzinę. Różnie reaguję, gdy jedno z moich dzieci zostaje zranione, niż kiedy widzę rannego pacjenta w moim gabinecie. Mogę łatwo wpaść w mój nerwowy tryb ” tatusia „i wyjść z mojego pewnego siebie trybu” lekarza”.
w skrajnym przypadku, takim jak Dr Sanders i jego wnuk, każdy mniej niż akceptowalny wynik medyczny może zrobić więcej niż nadwyrężenie relacji lekarz-pacjent. To może rozerwać rodzinę na strzępy.
jednak tak wielu lekarzy-w tym chirurgów plastycznych – nalega na leczenie członków rodziny. Znam wielu chirurgów plastycznych, którzy wykonywali operacje powiększania piersi, podciągania brzucha i liftingu twarzy swoich żon. Podejrzewam, że jest ku temu kilka powodów.
po pierwsze, jako chirurdzy, jesteśmy bardzo pewni naszych szkoleń i umiejętności i obawiamy się, że inny chirurg może nie wykonać tak dobrej pracy, jak my. Po drugie, samodzielne wykonanie zabiegu może zaoszczędzić sporo pieniędzy. Po trzecie, i najbardziej niepokojące, niektórzy chirurdzy plastyczni używają swoich małżonków jako żywych billboardów do swojej pracy. Dla nich nie ma lepszej reklamy niż pokazanie ich pięćdziesięcioletniego małżonka, który teraz przypomina Pam Anderson.
Fuj.
pełne ujawnienie: poza usunięciem kreta lub dwóch, nigdy nie operowałem żony i nigdy tego nie zrobię. Uważam się za wysoko wykwalifikowanego chirurga, byłem znany jako malutki oszczędny, a w przeszłości kupowałem reklamy dla mojej praktyki.
jednak potencjalne ryzyko katastrofalnej sytuacji, takiej jak Dr Sanders, jest wystarczającym powodem, aby uniknąć operacji na mojej żonie. Cóż, ten i jeszcze jeden ważny czynnik-nie mam ochoty widzieć jej wnętrzności.
zostawię to innemu lekarzowi.