Bryony& Ryan
nasza historia
podziel się swoją inspirującą historią sukcesu! Ryan i ja pobraliśmy się w 2011 roku. Ryan miał wspaniałego syna z poprzedniego związku, który miał wtedy pięć lat.
chcieliśmy poczekać na dziecko, aż nasza nowa rodzina będzie bardziej stabilna i finanse będą lepsze.
zawsze miałam skurcze i nieregularne, ciężkie miesiączki, więc poszłam do ginekologa po odpowiedzi na ten temat. W 2009 roku zdiagnozowano u mnie endometriozę i poddano mnie operacji usunięcia jej części.
to utkwiło mi w głowie po ślubie, ale stwierdziłam, że jestem jeszcze młoda (26 lat), więc nie było się czym martwić.
w 2013 roku postanowiliśmy oficjalnie rozpocząć próby zajścia w ciążę. Nie zrobiliśmy nic specjalnego, tylko czekaliśmy, żeby to zobaczyć.
moje miesiączki były nieregularne, więc przeszłam dosłownie setki testów ciążowych i nigdy nie widziałam tej podwójnej niebieskiej linii. Mój ginekolog przepisał Clomid na 3 miesiące w czerwcu 2013 roku (ze względu na moją historię z endo). Nigdy nie owulowałem.
w styczniu 2014 mój ginekolog skierował mnie do dr Alison Zimon.
przy pierwszej wizycie spotkałam jej pielęgniarkę, Karen-i rozpłakałam się. Ciężko było myśleć, że sama nie mogę zajść w ciążę. Czułam się okropnie. Jakbym nie była kobietą.
wstydziłam się i czułam się okropnie z powodu mojego męża, który tak łatwo miał dziecko, zanim się ze mną ożenił. Karen dała mi chusteczkę i przytuliła i powiedziała, że będzie dobrze. Naprawdę mnie uspokoiła.
Dr Zimon był taki sam. Była wspaniała. Zgodziła się pominąć spiralę, ponieważ miałem problemy z owulacją z Clomidem i przeszliśmy od razu do in vitro.
badanie krwi Zajęło mi 6 miesięcy, ponieważ moje hormony były tak niekontrolowane, a cykle były tak nieregularne.
w końcu skończyłam badania krwi i zaczęliśmy przygotowywać się do nowego cyklu. Byłam taka podekscytowana i optymistyczna.
w październiku 2014 roku rozpocząłem iniekcje. Bałem się spróbować, ale tak szybko mi przeszło. Moje jajniki były tak nadęte i czułem się jak wieloryb na plaży, ale utrzymywałem optymizm, wiedząc, że to była moja jedyna szansa dla dziecka.
pod koniec października miałem pobranie i doktorowi udało się uzyskać 5 dobrych zarodków. Trzy dni później poszłam na implantację. Wtedy….dwa tygodnie oczekiwania.
to było straszne. Przysięgłam, że nie zrobię testu ciążowego w domu i nie zrobiłam.
wszystko powyżej 25 roku życia było w ciąży. Miałem 29 lat. Byłam w ciąży. Ale Karen ostrzegała mnie, że moje wyniki są niskie. W ciągu dwóch dni musiałbym zrobić powtórne testy. Następna kontrola, moje numery były nadal niskie, ale wzrosła na tyle, że wydawało się to dobry znak. Powiedziałem wszystkim. Powiedziałem moim rodzicom, rodzeństwu, współpracownikom, przyjaciołom itp. Byłem zachwycony.
dwa tygodnie później poczułam się nieswojo. To była niedziela, a mój mąż przyprowadzał pasierba do domu. Poszedłem do łazienki i zobaczyłem krew w bieliźnie. Natychmiast zadzwoniłem do Karen, która kazała mi iść po krew następnego ranka.
pamiętam, że mój mąż był ze mną w domu z pracy, kiedy dostaliśmy telefon. Mój poziom HCG nie był wystarczająco wysoki. To nie była żywa ciąża. Byłem zdruzgotany.
cała moja ciężka praca i przyklejanie się igłami i wzdęcia na nic. Czułem się, jakby część mnie umarła. Nawet siedząc tu i pisząc to, nadal jest mi smutno z powodu tej straty.
tego dnia powiedziałam mężowi, że skończyłam. Więcej tego nie robiłem.
dwa tygodnie później poszliśmy do doktora Zimona. Oczywiście płakałam, gdy omawialiśmy moje poronienie. Namówiła mnie, żebym spróbował ponownie użyć jednego z zamrożonych embrionów, które mieliśmy. Zgodziłem się, że spróbuję jeszcze raz, ale to wszystko.
19 stycznia 2015 roku udaliśmy się na implant zamrożonego embrionu. Przygotowanie było takie proste! Żadnych zastrzyków, żadnych wzdęć. To był wietrzyk. Potem kolejne dwa tygodnie oczekiwania.
w dniu badania krwi oberwaliśmy metrem śniegu. Laboratoria były oczywiście zamknięte. Został mi jeden test ciążowy w domu, więc pomyślałam ” a co mi tam.”Czekałem pięć minut, spojrzałem w dół i rozpłakałem się. Tam byli. Dwa, pogrubione niebieskie linie. Byłam w ciąży.
kiedy w końcu zrobiłam badania krwi, poziom HCG był tak wysoki, że myśleliśmy, że to mogą być bliźnięta (jeden embrion rozszczepiony po implantacji). 41 tygodni później urodziłam najwspanialsze dziecko, Quinten.
żartujemy z mężem, że jest tak zaawansowany (pod wieloma względami), bo był zamrożony na 3 miesiące. Czy ktoś / coś jeszcze pomogło ci w podróży po niepłodności? Pielęgniarki z Boston in vitro były wybitne.
znalazłem też na Facebooku kilka grup, które były małe i lokalne. Kobiety tam były wybitne. Powiedziałem też wszystkim, co robimy. Nigdy nie wstydziłem się opowiadać swojej historii. Trudno było powiedzieć ludziom, że poroniłam, ale miałam ich wsparcie.
nigdy nie byłam sama, a kiedy w końcu zaszłyśmy w ciążę, wszyscy, których znaliśmy, zdali sobie sprawę, jakie to niesamowite! Jakie były wzloty lub upadki leczenia? Co jest wyjątkowego / innego w twojej historii? Nie zajęło mi to lat, ale te dwa lata były pełne wzlotów i upadków. Czułem, że to ciągła walka o to, by wszystko poszło dobrze.
myślę, że poronienie było naprawdę najgorsze z „upadków”. Nigdy wcześniej nie byłam w ciąży i nagle to się stało – a kilka tygodni później od razu zostało mi wyrwane.
po prostu chcę, żeby ludzie wiedzieli, że zdaję sobie sprawę, że jest prawie niemożliwe, aby przejść od tego.
ustawiłem limit, że to będzie moja ostatnia próba, bo właśnie to musiałem zrobić, żeby zachować się przy zdrowych zmysłach.
ale musisz zrobić to, co jest dobre dla Ciebie i Twojej rodziny. Jakie rady masz dla innych zmagających się z niepłodnością? Dotrzyj do ludzi.
Wiele osób tam było, a o niektórych możesz nawet nie wiedzieć.
bądź dla siebie delikatny. To stresujące, straszne, szalone i cudowne naraz.
Bądź miły dla swojego partnera. Często atakowałam męża, ale nie zdawałam sobie sprawy z tego, że tak samo ciężko mu było przez to przejść. Opowiedz nam o swoich doświadczeniach z boston ivf niesamowite! Nie mogę powiedzieć o nich wystarczająco dobrych rzeczy.