Czy Gluten Powoduje Depresję?

ostatnio konsultowałem się z 24-letnim pacjentem, u którego zdiagnozowano ADHD, lęk i depresję. Dla każdej diagnozy przepisano mu inny lek: Adderall na ADHD, Valium na lęk i Zoloft na depresję.

był na trzech lekach, po jednym na każdą diagnozę, ale nadal zmagał się z problemami z uwagą, lękiem i depresją! Co więcej, chciał dodatkowych leków, które pomogą mu zasnąć.

przed przepisaniem leków dla każdego pacjenta polecam kompleksowy panel badań krwi, aby wykluczyć niedobory hormonów lub żywieniowe.

w przypadku mojego 24-letniego pacjenta odkryłem, że miał anemię z bardzo niskim poziomem żelaza i cynku oraz znacznym niedoborem B12. Dla zdrowego fizycznie, jedzącego mięso młodego człowieka były to niezwykłe wyniki laboratoryjne.

dlaczego inni lekarze nie wyłapali tych wyników? Jego poprzedni psychiatrzy nigdy nie zlecili żadnych badań krwi, a jego ostatnia wizyta w PCP była na grypę i badania krwi nie zostały wykonane.

na podstawie jego niedoborów żywieniowych zamówiłem dodatkowe badania. Dalsze badania wykazały, że był dodatni na obecność przeciwciał przeciwko gliadynie, białku występującemu w pszenicy często używanym jako marker obecności celiakii. Biopsja potwierdziła celiakię.

celiakia, powszechnie uważana za tylko zaburzenie przewodu pokarmowego, może powodować głębokie objawy psychologiczne. Jednym z nich jest depresja.

w celiakii układ odpornościowy organizmu omyłkowo atakuje białko zwane glutenem, które znajduje się w pszenicy, żyta i jęczmienia. W ataku na gluten układ odpornościowy uszkadza jelito cienkie, powodując objawy jelitowe, takie jak skurcze brzucha i obrzęk, ból, Gaz, wymioty, biegunka i zaparcia. Po uszkodzeniu jelita cienkiego nie może wchłonąć niezbędnych witamin, minerałów i białek, jak również powinny.

konsekwencje zdrowotne celiakii wykraczają jednak poza problemy żołądkowo-jelitowe i mogą wpływać na każdy układ narządów, w tym mózg.

inne konsekwencje celiakii obejmują:

• Anemia
• anoreksja
• zapalenie stawów
• zmiany behawioralne
• depresja
• zmęczenie
• niepłodność
• ból stawów i zapalenie
• migrenowe bóle głowy
• pominięte miesiączki
• drętwienie i mrowienie rąk i stóp
• osteoporoza
• drgawki i inne problemy neurologiczne
• zmiany skórne
• próchnica i przebarwienia zębów
• osłabienie
• utrata masy ciała

naukowcy od dawna obserwowali pokrywają się między celiakią a depresją. Doniesienia o depresji wśród pacjentów z celiakią pojawiły się już w 1980 roku. w 1982 roku szwedzcy naukowcy donoszą, że „Psychopatologia depresyjna jest cechą celiakii dorosłych i może być konsekwencją złego wchłaniania.”Badanie z 1998 r.potwierdziło, że około jedna trzecia osób z celiakią również cierpi na depresję. Młodzież z celiakią również narażona jest na wyższe niż zwykle wskaźniki depresji. Młodzież z celiakią ma 31% ryzyka depresji, podczas gdy tylko 7% zdrowych nastolatków jest narażonych na to ryzyko.

jak depresja odnosi się do uszkodzenia jelita cienkiego w celiakii? Uszkodzenie jelit spowodowane przez celiakię zapobiega wchłanianiu niezbędnych składników odżywczych, które utrzymują mózg w zdrowiu, zwłaszcza cynku, tryptofanu i witamin z grupy B. Te składniki odżywcze są niezbędne do produkcji niezbędnych substancji chemicznych w mózgu, takich jak serotonina, której niedobór jest związany z depresją.

w szczególności niski poziom cynku został powiązany z depresją. Oprócz utrzymywania silnego układu odpornościowego i ostrej pamięci, cynk odgrywa ważną rolę w produkcji i stosowaniu neuroprzekaźników-substancji chemicznych w mózgu, które pomagają modulować nastrój. To dlatego niski poziom cynku zostały związane z poważną depresją, i dlaczego suplementacyjny cynk nasila działanie leków przeciwdepresyjnych u wielu ludzi. Badanie 2009 wykazało, że suplementacja cynku znacznie zmniejszyła wyniki depresji u osób, którym w przeszłości nie pomagały leki przeciwdepresyjne.

niestety, w przypadku celiakii związanej z depresją te niedobory żywieniowe są często ignorowane przez lekarzy, którzy są bardziej komfortowi w leczeniu objawów depresji za pomocą leków.

dlaczego tak się dzieje?

lekarze mogą sądzić, że niedobory żywieniowe nie są związane z depresją. Celiakia jest często nierozpoznana lub błędnie diagnozowana jako zaburzenia o podobnych objawach żołądkowo-jelitowych, takich jak anoreksja nerwosa, zespół chronicznego zmęczenia, IBS (zespół jelita drażliwego) lub choroba Leśniowskiego-Crohna. Lekarze, podobnie jak w przypadku wielu osób, mają tendencję do oddzielania problemów żołądkowo-jelitowych celiakii od problemów psychologicznych i traktują je oddzielnie.

jeśli podejrzewa się celiakię, podaje się badanie krwi w celu znalezienia przeciwciał przeciwko glutenowi-anty-gliadynie, anty-endomysial i anty-transglutaminazie tkankowej. Wysoki poziom przeciwciał wskazuje na obecność celiakii. Jednak jedynym sposobem na postawienie ostatecznej diagnozy jest wykonanie endoskopii błony śluzowej jelita.

po rozpoznaniu, jak leczyć celiakię? Tragiczna wiadomość jest taka, że żadne leczenie nie wyleczy celiakii. Ale chorobę można leczyć za pomocą diety bezglutenowej. Unikając żywności zawierającej gluten, objawy celiakii, w tym objawy psychologiczne, rozwiążą się, a ciało może wyleczyć niektóre, jeśli nie wszystkie uszkodzenia jelit. Większość osób, które rozpoczynają dietę bezglutenową, czuje się lepiej niemal natychmiast, chociaż objawy psychologiczne mogą wymagać miesięcy wsparcia żywieniowego,zanim zauważy się poprawę.

po postawieniu ostatecznej diagnozy dla mojego 24-letniego pacjenta, zaczął stosować dietę bezglutenową. Po prawie dwóch latach nie bierze już żadnych leków psychiatrycznych i nie ma już trzech diagnoz psychiatrycznych. Jego objawy lęku i depresji powoli ustępowały po diecie bezglutenowej.

nierozpoznana celiakia może nasilać objawy depresji, a nawet być jej przyczyną.

pacjenci z depresją powinni być badani pod kątem niedoborów żywieniowych. Kto wie, celiakia może być prawidłową diagnozą, a nie depresją.