reklamy:
w tym artykule omówimy bezpłciowe i seksualne metody rozmnażania, które występują w cyklu życiowym chlamydomonas.
1. Rozmnażanie bezpłciowe:
odbywa się następującymi metodami:
(A) przez zoospory – powstawanie zoospor zachodzi w sprzyjających warunkach. Formacja zoospore odbywa się w następujący sposób:
reklamy:
protoplasty kurczą się i oddzielają od ściany komórkowej. Komórka macierzysta traci wić lub u niektórych gatunków Chlamydomonas wić są wchłaniane. Wakuole skurczowe i aparat nerwowo-ruchowy znikają. Protoplazma dzieli się wzdłużnie prostym podziałem mitotycznym tworząc dwa protoplasty potomne.
drugi Podłużny podział protoplazmy odbywa się pod kątem prostym do pierwszego, tworząc w ten sposób cztery chloroplasty potomne. Czasami protoplazma może dalej się dzielić, tworząc 8-16-32 protoplasty potomne. Pyrenoidy i inicjały aparatu neuro-motorycznego również się dzielą. Wakuole skurczowe rozwijają się również u protoplastów córek. Każda komórka potomna rozwija ścianę komórkową, wić i przekształca się w zoospore (Fig. 6).
zoospory są uwalniane z komórki macierzystej lub zoosporangium przez żelatynizację lub pęknięcie ściany komórkowej. Zoospory są identyczne jak komórki macierzyste w strukturze, ale mniejsze. Zoospory po prostu powiększają się, aby stać się dojrzałymi Chlamydomonas. W sprzyjających warunkach tworzenie się zoospor może odbywać się co 25 godzin.
ogłoszenia:
(ii) przez Aplanospory:
aplanospory powstają nieznacznie w niekorzystnych warunkach, np. u C. caudata. Komórka macierzysta traci wić.
protoplasta otacza się i wydziela cienką ścianę na zewnątrz, ale nie rozwija się Fig. 7. A) komórka macierzysta, B) formacja Aplanospore, C) Hypnos pore flagella. Te bezruchowe struktury nazywane są aplanosporami. Przy sprzyjających warunkach aplanospory mogą kiełkować bezpośrednio lub dzielić się w celu wytworzenia zoospor (rys. 7 A, B).
(III) przez hipnozy:
w skrajnie niekorzystnych warunkach protoplast rozwija grubą ścianę, a opracowana struktura nazywa się Hypnos pore np. u C. nivalis. Hipnozy również kiełkują jak aplanospory przy sprzyjających warunkach. (Rys. 7 C).
(iv) etap Palmella:
etap palmella powstaje w niekorzystnych warunkach, takich jak niedobór wody, nadmiar soli itp. Protoplast komórki macierzystej dzieli się tworząc wiele protoplastów potomnych, ale nie tworzą one zoospor. Ściana komórki macierzystej żelatynizuje się, tworząc śluzowatą osłonkę wokół protoplastów córek. Protoplasty córek również rozwijają wokół siebie galaretowatą ścianę, ale nie rozwijają wici.
te protoplasty nazywane są palmellosporami. Podział i czerwone wizje tych protoplastów ostatecznie tworzą amorficzną kolonię z nieokreśloną liczbą zarodników i nazywa się ją Stadium palmella (rys. 8). Po powrocie sprzyjających warunków galaretowata ściana ulega rozpuszczeniu, palmellospory rozwijają wić, a zarodniki uwalniają się tworząc nową plechę.
2. Rozmnażanie płciowe:
rozmnażanie płciowe w Chlamydomonas może być izogamiczne, anizogamiczne lub oogamiczne. he thallus może być homothallic tj. oba typy GAMET są produkowane w tym samym thallus np., C. mogama i C. media lub mogą być heterothallic tj., (+) i (-) gamety pochodzą od różnych rodziców, gamety he mogą być nagie i nazywane gymnogametes np., C. debaryana lub pokryte identyfikatorem ściany komórkowej zwanym calyptogametes np., C. media.
(i) Izogamia:
większość gatunków Chlamydomonas ma charakter izogamiczny. W reprodukcji izogamicznej zachodzi fuzja GAMET, które są podobne pod względem wielkości, kształtu i struktury. Gamety te są morfologicznie podobne, ale fizjologicznie odmienne.
u wielu gatunków izogamicznych komórki wegetatywne mogą bezpośrednio funkcjonować jako gamety, nie ulegając żadnemu podziałowi, np. u C. snowiae fuzja ta nazywana jest hologamią. Thalli zrzucają swoje ściany i funkcjonują jako gamety.
ogłoszenia:
dwie gamety zbliżają się do siebie przednimi końcami, a później fuzja przechodzi na boki boczne (rys. 9A-D). Produktem syntezy jest struktura czworonożna i dwujądrowa z dwoma pirenoidami i dwoma plamkami ocznymi. Czworonożna zygota pozostaje nieruchoma przez kilka godzin do kilku dni. (Rys. 9 E, F).
u C. eugametos komórki wegetatywne nie zrzucają swoich ścian, po zjednoczeniu zawartość jednej gamety wchodzi w inną gametę jako taką. Według Chapmana (1964) rozmnażanie izogamiczne odbywa się poprzez wytworzenie 8, 16 lub 32 bibelotowanych GAMET. Proces przebiega w następujący sposób (rys. 10). Plecha wegetatywna pełniąca funkcję gametangium odpoczywa i traci wić.
protoplast wycofuje się ze ściany komórkowej. Protoplast dzieli się powtarzającymi się podłużnymi podziałami mitotycznymi, tworząc 8-16-32 lub 64 protoplasty potomne. Każda z protoplastów córek rozwija parę wici i przekształca się w gametę. Gamety są uwalniane przez przełamanie ściany gametangium. Wici GAMET pokryte są aglutynami i wydzielają hormon zwany gamonem.
ogłoszenia:
te substancje chemiczne biorą udział w rozpoznawaniu GAMET przeciwnych szczepów. U gatunków heterotalicznych ( + ) i ( – ) gamety klastrują się razem, a zjawisko to nazywa się zlepianiem. Gamety przeciwnego szczepu łączą się przez przedni koniec, tj. fuzję wierzchołkową lub boczną, tj. fuzję boczną (rys. 10). Sparowane gamety oddalają się od kępy.
ściana w miejscu kontaktu rozpuszcza się i zapłodnienie odbywa się w dwóch etapach—plazmogamia i kariogamia. W plazmogamii zachodzi fuzja cytoplazmy, a w kariogamii fuzja jąder. Po zapłodnieniu powstaje czworokątna zygota. Zygota później traci wić i zostaje przykryta grubą ścianą i obecnie nazywana jest zygosporem.
(ii) Anisogamia:
reklamy:
w rozmnażaniu anizogamicznym gamety są nierówne pod względem wielkości. Gamety męskie lub mikrogamety są mniejsze, gamety żeńskie lub makrogainety są większe np. u C. braunii i C. suboogama. Makrogamety powstają w gametangium żeńskim, w którym protoplast dzieli się tworząc tylko 2-4 gamety (Fig. 11 A, C).
mikrogamety powstają w męskim gametangium, gdzie protoplast dzieli się, tworząc 8-16 GAMET (Fig. 11 B, D). Mikrogamety są bardziej aktywne niż makrogamety. Mikrogamety zbliżają się do makrogamety, protoplast mikrogamety wchodzi do makrogamety, a po fuzji powstaje diploidalna zygota. Zygota wydziela grubą ścianę i przekształca się w zygospore (rys. 11 E-H).
(iii) Oogamia:
oogamiczny rozmnażanie płciowe odbywa się u C. coccifera i C. ooganum. Plecha wegetatywna funkcjonująca jako komórka żeńska wycofuje swoją wić i bezpośrednio funkcjonuje jako makrogameta bezruchowa lub jajo. Gameta żeńska zawiera wiele pirenoidów (rys. 12A, B).
mikrogamety są tworzone przez cztery podziały protoplastu, jak w przypadku rozmnażania anizogamicznego (Fig. 12 C, D). Mikrogameta dociera do gamety żeńskiej i łączy się przednimi końcami. Ściana kontaktowa między tymi dwoma rozpuszcza się. Po plazmogamii i kariogamii powstaje diploidalna zygota (rys. 12 E-G). Zygota wydziela grubą ścianę i przekształca się w zygosporę.
zygota / Zygospore:
zygota jest spoczynkowym diploidalnym zarodnikiem. Zygota wydziela grubą ścianę, gładką lub zdobioną. Zygota gromadzi duże ilości olejów i skrobi. Zygospory są koloru czerwonego ze względu na obecność hematochromu. zygospora przeżywa długi okres niesprzyjających warunków i kiełkuje przy zbliżaniu się do sprzyjającej Pory roku.
po zakończeniu okresu spoczynku i sprzyjających warunkach pojawia się zygospora kiełkuje. Jego diploidalne jądro dzieli się przez mejozę tworząc cztery haploidalne jądra. Cztery protoplasty potomne, każdy z jednym haploidalnym jądrem, tworzą cztery haploidalne zoospory lub mejozoospory.
