jako praktycy wstrzykiwania twarzy, staramy się dostarczać najbezpieczniejsze i najwygodniejsze wyniki leczenia estetycznego, a zabiegi kosmetyczne do wstrzykiwania stale rosną z roku na rok.
nie tak dawno usługi te były wykonywane głównie w celu złagodzenia skutków starzenia się. To, co zaczęło się od pogoni za linią i relaksacji zmarszczek, przekształciło się w odmładzanie twarzy, mające na celu osiągnięcie harmonii wolumetrycznej.
w dobie mediów społecznościowych rynek iniekcji rozszerzył się o młodszą grupę demograficzną, której celem jest przywrócenie równowagi twarzy. Zabiegi te, mające na celu wzmocnienie i zachowanie młodości, a nie korygowanie zmian związanych z wiekiem, obejmują powiększanie brody, pompowanie warg, płynną plastykę nosa i modyfikację uśmiechu gummy.
łącznie procedury te są znane jako profiloplastyka. Popularność konsumencka zabiegów kosmetycznych do wstrzykiwania można przypisać minimalnemu przestojowi, szybkim rezultatom, braku potrzeby znieczulenia ogólnego, minimalnemu bólowi lub bez bólu, rozsądnym kosztom i niskim występowaniu poważnych skutków ubocznych.
udane leczenie wypełniaczem tkanek miękkich opiera się na odpowiednim doborze pacjenta, właściwościach produktu do wstrzykiwania, precyzji umieszczania i, oczywiście, estetycznym oku. Z punktu widzenia praktykującego priorytetem jest zawsze bezpieczeństwo.
w ciągu ostatniej dekady zastrzyków z wypełniaczem tkanek miękkich, mikrokannula z tępym końcem zyskała popularność zarówno wśród praktyków, jak i pacjentów. Pacjenci są wdzięczni za zmniejszenie liczby miejsc nakłucia igłą, zwiększenie komfortu oraz zmniejszenie krwawienia i siniaków. Praktycy doceniają te same cechy, oprócz powszechnie uznawanego przekonania, że kaniule są bezpieczniejsze i nie mogą przenikać przez naczynia. Ale czy nauka popiera to założenie?
ponieważ rynek wypełniaczy tkanek miękkich rozszerza się od regeneracyjnych zabiegów przeciwstarzeniowych do ulepszeń wielopokoleniowych, liczba zgłaszanych zabiegów wzrasta z roku na rok. Niestety, ale nie niespodziewanie, liczba zdarzeń niepożądanych wzrasta synchronicznie.
 |
 |
| Rysunek 1. Porty wytłaczania w mikrokanalikach różnią się lokalizacją i rozmiarem. | Rysunek 2. Końcówki Microcannulae różnią się kształtem. |
 |
 |
| Rysunek 3. Igła wprowadzająca (pilotowa), taka jak ta igła 23-gauge, może być używana do tworzenia portalu w skórze kaniuli 25-gauge. | Rysunek 4. Po utworzeniu portalu można wprowadzić do skóry kaniulę tępo zakończoną o średnicy 25 mm. |
najbardziej przerażającymi i potencjalnie poważnymi powikłaniami są te, które mają charakter naczyniowy, przy czym wypełniacz skórny jest wprowadzany do tętnicy lub żyły. Kompromis naczyniowy jest znanym potencjalnym zdarzeniem niepożądanym, które zaobserwowano od zarania kosmetyków do wstrzykiwania na początku XX wieku.
wiele uwagi skupiono na tym potencjalnie niszczącym wyniku w ciągu ostatniej dekady i na tym, jak najlepiej go uniknąć. W tym celu zaproponowano i ogólnie zaakceptowano elastyczną i tępo zakończoną mikrokanułkę jako bezpieczniejszą alternatywę dla igły podskórnej.
Historia kaniuli
słowo ” kaniula „pochodzi z łaciny i oznacza” małą trzcinę.”Zasadniczo kaniula jest elastyczną rurką, którą można wprowadzić do jamy ciała, kanału lub naczynia w celu podawania lub usuwania płynu. Kaniule są używane do różnych zastosowań w medycynie od ponad stu lat, najczęściej do terapii dożylnej.
każda dyskusja o kaniulach wymaga zrozumienia miernika. Urządzenia medyczne, takie jak igły, cewniki, przewody szwu i kaniule są często standaryzowane do systemu Birmingham Gauge. System ten jest również znany jako Stubs Iron Wire Gauge lub Birmingham Wire Gauge System.
te pomiary mogą być mylące dla medycznego neofita, ponieważ ich kodyfikacja jest sprzeczna z intuicją. Na przykład urządzenie 25-gauge ma większą średnicę niż urządzenie 32-gauge. Zrozumienie wyprowadzenia systemu pomaga zrozumieć ten pozornie paradoksalny system klasyfikacji.
gdy handel międzynarodowy stał się powszechny, konieczne stały się znormalizowane średnice drutu. Bez standardowego odniesienia zamawianie drutu z innego kraju byłoby ryzykowne i prawie niemożliwe. Podobnie wymienne części nie mogłyby istnieć bez ustalonej skali.
chociaż dokładny rok kodyfikacji jest niepewny, miary jednostek związane z systemem miar Birmingham zostały mocno ugruntowane i były w regularnym użyciu przed 1735. Chociaż kilka systemów pomiaru drutu było w użyciu jednocześnie, metoda Birmingham stała się na świecie przyjętą ramą, dzięki której średnice drutu będą odwoływane i standaryzowane.
zrozumienie sposobu tworzenia drutu wyjaśnia pozornie dziwną klasyfikację numeryczną. Proces rozpoczyna się od przeciągnięcia solidnego metalowego pręta przez stożkową matrycę. To pierwsze losowanie, a tym samym pierwsze zmniejszenie średnicy, jest oznaczone jako 2. Z każdym kolejnym losowaniem (3, 4, 5 itp.) kaliber drutu zmniejsza się.
Wymiary otworu matrycy nie są oparte na żądanej matematycznej szerokości drutu. Opierają się raczej na tolerancji metalu na proces ciągnienia drutu. Otwór musi być wystarczająco wąski, aby zmniejszyć średnicę drutu, ale wystarczająco szeroki, aby mógł przejść bez zerwania.
Zasadniczo należy zachować równowagę między znaczącym zmniejszeniem a zniszczeniem drutu. Dlatego miernik reprezentuje liczbę przejść pręt dokonał przez znaną sekwencję matryc. Wyjaśnia to antytetyczną nomenklaturę większych liczb związanych z mniejszymi rozmiarami.
to powinno być oczywiste, że miernik jest pomiarem zewnętrznej średnicy kaniuli. Szerokość wewnętrznego światła lub pustej kaniuli jest funkcją grubości ścianki, która różni się od każdego producenta. Inne zmienne produkcyjne obejmują lokalizację i orientację, rozmiar i liczbę bocznych portów wytłaczania (Rysunek 1), długość i elastyczność wału oraz Kształt końcówki kaniuli, która może być owalna, zaokrąglona lub zaokrąglona trapezoidalna (Rysunek 2).
odmiana Mikrokanuli
tępe kaniule były używane do autologicznego transferu tłuszczu w celu przywrócenia objętości od początku ubiegłego wieku.1,2 te kaniule do szczepienia tłuszczu są duże, o średnicy wewnętrznej od 2 do 4 mm. Pozwala to na żywotność adipocytów, jak również komórek macierzystych tkanki tłuszczowej wymagane do retencji przeszczepu. Znacznie mniejsze kaniule stały się dostępne na początku tej dekady, torując drogę do śródskórnego stosowania za pomocą wypełniaczy tkanek miękkich, takich jak kwas hialuronowy.
liczne mikrokannule oczyszczone przez Food and Drug Administration (FDA) są produkowane i dystrybuowane przez różne firmy. Według Amerykańskiego Towarzystwa Badań i materiałów (ASTM) standardowa końcówka kaniuli (i wymagania chemiczne dla stali nierdzewnej) zawiera podobne, ale nie identyczne kombinacje węgla, manganu, fosforu, siarki, krzemu, chromu i niklu.
jak stwierdzono, zmiany kształtu końcówki są owalne, zaokrąglone lub zaokrąglone trapezowe. Elastyczność kaniuli jest wynikiem kombinacji proporcjonalnych. Badania wskazują, że elastyczność może się różnić w zależności od kaniuli do dwóch czynników. Jednakże, jeśli chodzi o penetrację naczyń, wszystkie parametry, w tym moduł sprężystości, wytrzymałość na rozciąganie, wytrzymałość na rozciąganie, właściwości ścierne i korozyjne oraz bezpieczeństwo biologiczne, są nieistotne, gdy wskaźnik kaniuli spada poniżej 27. Badania dowodzą, że kaniule o mniejszym rozmiarze wymagają takiej samej siły, jak równoważna igła pomiarowa do penetracji naczyń.
kaniule w medycynie estetycznej
celowo zaprojektowane bez krawędzi tnącej, kaniule wymagają portalu, zanim zostaną wprowadzone do tkanek miękkich. Igła pilotująca lub” wprowadzająca ” służy do początkowej penetracji skóry. Idealnie, igła pilotująca powinna być większa niż kaniula. Na przykład igła o rozmiarze 23 służy do wprowadzenia kaniuli o rozmiarze 25 w celu przebicia skóry (ryc. 3).
igłę pilotującą wprowadza się pod kątem 30° do 45° w stosunku do skóry i kieruje w żądaną ścieżkę kaniuli. Głębokość włożenia igły powinna wynosić co najmniej długość skosu, ale nie tak głęboko, aby spowodować niepotrzebny uraz i krwawienie.
jeśli jednak zostanie umieszczona zbyt powierzchownie, kaniula spotka się z oporem, co spowoduje ból i wiele nieudanych prób wprowadzenia. Obrót igły o 360° jest pomocny w celu zapewnienia drożności dostępu. Igła powinna pozostać w skórze przez kilka chwil przed wyjęciem, tworząc gładki kanał, który umożliwia łatwe przejście kaniuli (ryc. 4).
zainteresowanie Mikrokanalikami i ich stosowanie wzrosło od czasu ich debiutu na rynku iniekcyjnym w Stanach Zjednoczonych w 2008 roku. Przeważająca opinia była taka, że ze względu na stępiony koniec kaniule były bezpieczniejsze niż igły podczas wstrzykiwania wypełniaczy skórnych. Ten wniosek, że nieumyślne ryzyko wstrzyknięcia naczyniowego można wyeliminować bez ostrej krawędzi czołowej, był powszechnie uznanym przekonaniem.
ta teoria, niestety, była niesprawdzonym założeniem. Wkrótce po ich wprowadzeniu pojawiły się dowody sprzeczne z tą przesłanką. Stało się jasne, że kaniule rzeczywiście są zdolne do penetracji naczyń krwionośnych, co prowadzi do niebezpiecznych zdarzeń zatorowych i zatorowych.
do 2015 r. rosnąca liczba tych katastrofalnych epizodów doprowadziła do wielu opartych na dowodach badań potwierdzających to, co praktycy widzieli w praktyce. Kaniule mogą i przenikają naczynia. Niestety, wielu dzisiejszych praktyków nie zdaje sobie sprawy z tych ustaleń i uważa, że zdarzenia naczyniowe można uniknąć za pomocą kaniul.
mikrokanaliki mają wiele cech, które czynią je pożądanymi, ale nie są pozbawione ryzyka, a rozmiar odgrywa dominującą rolę w tych potencjalnych zagrożeniach. W rzeczywistości, w ciągu ostatnich pięciu lat, czołowi badacze akademiccy i przemysłowi opowiadali się za wyeliminowaniem kaniuli 30-gauge jako strategii bezpieczeństwa. Uznaje się, że te kaniule o mniejszym rozmiarze swobodnie penetrują naczynia w taki sam sposób, jak igły o tym samym rozmiarze. W konsekwencji to dobrze udokumentowane zagrożenie doprowadziło do całkowitego wykluczenia kaniuli 30-gauge w nowszych badaniach.
dowody potwierdzające, że kaniule o rozmiarze mniejszym niż 25 zachowują się dokładnie tak samo, jak igły o tym samym rozmiarze w odniesieniu do penetracji naczyń. Jedno badanie z 2019 r.obejmujące kaniule i igły w zakresie od 27 do 20 wykazało, że kaniula 27 – gauge może przenikać tętnice z dokładnie taką samą siłą jak igła 27-gauge. Ustalono, że siła potrzebna do przebicia tętnicy zmniejsza się w „statystycznie istotny sposób” przy instrumentach o mniejszej średnicy. Dotyczy to zarówno igieł, jak i kaniul.
badanie potwierdziło również wcześniejsze dane wskazujące, że kaniule 25 i większe są zdolne do penetracji naczyń. Jednak te kaniule o większej średnicy wymagają znacznie większej siły do penetracji niż igła o tej samej wielkości. Eksperyment ujawnił ponadto, że siła potrzebna do przebicia naczynia zmniejsza się wraz z wiekiem pacjenta.
jedną z mocnych stron tego badania było zastosowanie próbek nie zabalsamowanych i nie wstrzykiwanych lateksem. Jest to ważne, ponieważ powszechnie wiadomo, że pośmiertne wstrzyknięcie naczyniowe lateksu znacząco wpływa na ilość siły potrzebnej do penetracji naczyń.
bez wątpienia mikrokanaliki oferują pewne zalety techniczne w porównaniu z tradycyjnymi igłami. Możliwość dostarczania szerokich, wielokierunkowych nici i porcji wypełniacza z mniejszą liczbą miejsc włożenia igły jest wyraźną korzyścią. Ale jeśli Bezpieczeństwo definiuje się jako niezdolność do penetracji naczyń krwionośnych, jasne jest, że 27-gauge i mniejsze kaniule nie są lepsze od równoważnych igieł pomiarowych.
istnieje wiele przypadków, w których igły są bardziej pożądane do dostarczania produktu niż kaniule. Na przykład obszary wymagające precyzyjnego umieszczenia w małych ilościach, takie jak naczynia ustne i usta, korzystają z łatwości dokładności oferowanej przez igłę.
chociaż wielu praktyków przestawiło się z igieł na kaniule w oparciu o założenie bezpieczeństwa, to założenie to nie jest już wspierane. Wytyczne bezpieczeństwa zatwierdzają teraz bardziej wymagającą metodę igły zamiast kaniuli o rozmiarze 27 lub 30. Sprzyja to powrotowi do większej precyzji zapewnianej przez igłę w sytuacjach, gdy podstawienie kaniuli o rozmiarze 30 lub 27 było oparte wyłącznie na względach bezpieczeństwa.
dziedzina iniekcji do twarzy nadal ewoluuje dzięki produktom i standardom zgodnym z postępami naukowymi. Protokoły i wytyczne związane z każdym aspektem pola zmieniają się i są aktualizowane co roku. Co więcej, technika lub urządzenie nie jest akceptowalne tylko dlatego, że używają go inni w branży.
w 1979 r.FDA zakazała stosowania ciekłego silikonu jako wypełniacza skórnego. Pomimo tego oficjalnego rozporządzenia i faktu, że jego stosowanie kosmetyczne jest nielegalne w wielu stanach, niektórzy lekarze nadal wykonywać te zastrzyki. Ważne jest, aby praktycy byli aktualni i nie poślizgnęli się poniżej standardów wspólnotowych.
w odniesieniu do mikrokanalików badania są zgodne. Kaniule, które są 27-gauge i mniejsze są nie mniej prawdopodobne, aby przebić naczynia niż igły o tym samym rozmiarze. Jeśli chodzi o bezpieczeństwo, eksperci branżowi zalecają stosowanie kaniuli o rozmiarze 25 lub większym, gdy dostarczenie igły nie jest niezbędne do uzyskania estetycznego wyniku.
Stomatologia i cała opieka zdrowotna jest zobowiązana do danych opartych na dowodach podczas opieki nad pacjentami. Nazywa się to standardem opieki. Jeśli chodzi o penetrację naczyń przez kaniule, to dowody są jasne.
w 2016 r.Goodman i wsp. poinformowali, że w 17% przypadków, w których doszło do wewnątrzcząsteczkowego wstrzyknięcia wypełniacza skórnego, wstrzyknięcie przeprowadzono za pomocą kaniuli. Zarówno lekarze, jak i pacjenci muszą być świadomi potencjalnego ryzyka, a ryzyko to nie jest eliminowane po prostu za pomocą kaniuli.
- Implanty kaniuli i przegląd technik implantacji w chirurgii estetycznej. Chicago: Chicago Oak Press, 1926.
- Coleman SR. strukturalne przeszczepy tłuszczu: idealny wypełniacz? Clin Plast Surg. 2001;28(1):111-119.
Dr Meinecke działa w dziedzinie iniekcji twarzy od 2004 roku. Jej organizacja, FACES, zapewnia szkolenia kosmetyczne i terapeutyczne do wstrzykiwania dla lekarzy i stomatologów, z głównym naciskiem na kompleksową anatomię twarzy. Jej kursy integrują badanie zwłok z iniekcjami żywych pacjentów. Oprócz nauczania w kraju, Dr Meinecke jest dyrektorem kursu wstrzykiwania twarzy i instruktorem w Boston University School of Dental Medicine. Jest autorką książki Start and Grow your Cosmetic Injectable Practice oraz byłą przewodniczącą Maryland Academy of General Dentistry. Jest byłą przewodniczącą ADA Council on Communications i pełni funkcję rzecznika Akademii Stomatologii Ogólnej (AGD). Jest stypendystką AGD, International College of Dentists oraz American College of Dentists. Prowadzi prywatną praktykę w Potomac w stanie Maryland.
czy powinieneś dodać zastrzyki Na twarz do swojej praktyki?
kiedy i jak powiedzieć nie pacjentom do wstrzykiwania twarzy
Dolna twarz wpływa na całkowitą estetykę w procedurach wstrzykiwania