Cinecittà, największe studio Filmowe we Włoszech . Znajduje się poza Rzymem.
Riama film and Pathé Consortium Cinéma; fotografia z prywatnej kolekcji
Cinecittà zostało zbudowane w latach 1936-37 na miejscu Cines, ważnego, wczesnego studia, które spłonęło i było ważną częścią próby faszystowskiego rządu, aby rozwinąć krajowy przemysł filmowy równy Hollywoodzkiemu. Cinecittà było centrum włoskiego przemysłu filmowego podczas II Wojny Światowej, kiedy bombardowania niemal całkowicie zniszczyły jego obiekty. Po wojnie alianci wykorzystywali Cinecittà jako obóz jeniecki, a następnie jako obóz przesiedleńców. Zamknięcie Cinecittà po wojnie przyczyniło się do powstania włoskiego neorealizmu, który sprzyjał filmom kręconym na miejscu.
studia zostały ostatecznie przebudowane i do 1950 roku Cinecittà ponownie była w pełnej produkcji. Przez następne 20 lat Cinecittà wyznaczała trendy kinowe dzięki pracy takich reżyserów jak Michelangelo Antonioni, Vittorio De Sica, Luchino Visconti, Roberto Rossellini, a zwłaszcza Federico Felliniego, który kręcił tam większość swoich filmów. Przyciągnięte subwencjami produkcyjnymi i niskimi kosztami pracy Amerykańskie studia kręciły tam takie filmy, jak Rzymskie wakacje (1953), Ben-Hur (1959) i Kleopatra (1963), zyskując Cinecittà przydomek „Hollywood nad Tybrem.”Rozwój telewizji i spadek jakości filmów Cinecittà zmniejszył jednak jego prestiż, począwszy od lat 70.XX wieku.
studio zostało sprywatyzowane w 1997 roku i rozszerzone do kontrolowania dwóch innych studiów we Włoszech, Dino Studios koło Rzymu i Umbria Studios koło Terni, a także do częściowej kontroli Cla Studios w Ouarzazate w Maroku. Chociaż na początku XXI wieku liczba projektów produkcyjnych była tylko jedną trzecią tego, co miało miejsce w latach 60.XX wieku w Cinecittà, studio nadal odgrywało ważną rolę we włoskim przemyśle filmowym i nadal przyciągało zagraniczne produkcje.