Chrysiasis jest chorobą dermatologiczną wywołaną pozajelitowym podawaniem soli złota, zwykle w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów.: 859-60 takie leczenie zostało zastąpione jako najlepsza praktyka leczenia choroby ze względu na „liczne skutki uboczne i wymagania dotyczące monitorowania, ich ograniczoną skuteczność i bardzo powolny początek działania”.
Dermatologia 
podobnie jak w przypadku srebra, złoty preparat stosowany pozajelitowo przez długi czas rzadko może powodować trwałą pigmentację skóry-zwłaszcza jeśli skóra jest narażona na działanie promieni słonecznych lub sztucznego promieniowania ultrafioletowego.
pigmentacja skóry (w tym stanie) została opisana jako jednolicie szara, szarawo-fioletowa, łupkowo-szara lub szarawo-niebieska i zwykle ogranicza się do odsłoniętych części ciała. Może to dotyczyć spojówek nad skleroną, ale zwykle nie błony śluzowej jamy ustnej. Lokalizacja pigmentu głównie w górnej skórze właściwej prowadzi do niebieskiego składnika koloru skóry poprzez zjawisko rozpraszania. Jest znacznie mniej prawdopodobne, aby odkładać się w paznokciach i włosach.
Chrysioza była znacznie częstsza, gdy do leczenia gruźlicy stosowano leki zawierające śladowe ilości złota (powszechne formy leczenia prawie pięćdziesiąt lat temu). Zabiegi zawierające śladowe ilości złota stosowano również w leczeniu przypadków reumatoidalnego zapalenia stawów – jednak ze względu na to, że dawka stosowana w przypadku gruźlicy była wyższa niż w przypadku zapalenia stawów, nie dotknęła ona wielu osób.
złoto można zidentyfikować w skórze chemicznie za pomocą mikroskopii świetlnej, mikroskopii elektronowej i spektroskopii.
nie ma sposobu, aby odwrócić lub leczyć chrysiasis.