Streszczenie
utrata ptaków drapieżnych, a w szczególności sokoła wędrownego podczas stosowania chlorowanych węglowodorów jako pestycydów doprowadziła do dyskusji na temat sposobów, za pomocą których te związki wywołały ich działanie. Efekt rozrzedzenia skorupek jaj jest dobrze znany i może to być główny wkład w zmianę zdolności rozrodczych. Inne gatunki ptaków zwiększyły jednak populację w Irlandii w tym samym okresie. Kaptur i czapla nadal odnosiły sukcesy w tym okresie. Sroka również zwiększyła swoją populację. Kruk i Sroka są padlinożercami, a nie raptorami, podczas gdy Czapla jest raptorem dla ryb. Inną możliwością jest to, że peregrine mógł być szczególnie podatny na działanie chlorowanych węglowodorów, ponieważ polegał na precyzji zapewnianej przez jego układ nerwowy w zabijaniu, a tym samym kontynuowaniu karmienia. Ponadto sugeruje się, że wykazuje oznaki drażliwości i nadpobudliwości, które w okresie inkubacji jaja narażałyby cienkie jajo łuskane na większe ryzyko.
aktywność ssaków jest również zaburzona przez obciążenie organizmu chlorowanymi węglowodorami. Chociaż nie przedstawiono dowodów na bezpośredni wpływ tych związków na reprodukcję, przeżycie noworodka szczura może być zagrożone przez zmianę zachowania matki. Nawet przy niskich poziomach chlorowane węglowodory mogą prowadzić do zmiany zachowania. Samica może odgryźć pępowinę, ale nie zatrzyma się, dopóki nie ugryzie się w brzuch. Niepowodzenie reprodukcji było zatem niepowodzeniem przeżycia noworodka.