Aktualizacja Poison ivy

aktualizacja Poison ivy

William L. Epstein, MD, Jere D. Guin, MD, i Howard I. Maibach, MD

wiele dzieci będzie miało reakcję alergiczną na trujący bluszcz, trujący dąb i trujący sumak w nadchodzącym sezonie-a wielu cierpiących będzie nieszczęśliwych. Co możesz zrobić, aby pomóc pacjentom zapobiec problemowi i złagodzić ich dyskomfort, gdy padną ofiarą?

wiele dzieci, które wypełnią Twoją poczekalnię późną wiosną i latem, pojawi się z pęcherzy, swędzących wysypek-wynikiem spotkania z trującym bluszczem, trującym dębem lub trującym sumakiem. Oprócz łagodzenia dyskomfortu, możesz pomóc pacjentom i ich rodzicom nauczyć się rozpoznawać Rośliny i chronić się, aby mogli cieszyć się na zewnątrz bez płacenia za konsekwencje.

trujący bluszcz, dąb i sumak są członkami rodziny Anacardiaceae, rodzaju Toxicodendron. Te powiązane rośliny wyglądają inaczej, chociaż mają pewne ogólne cechy (patrz Tabela 1).1 zaskakujące jest to, że trujący bluszcz rosnący w Twojej okolicy może nie wyglądać jak trujący bluszcz znaleziony w połowie kraju. A trujący dąb na Wschodnim Wybrzeżu bardzo różni się od trującego dębu na Zachodzie. Jednak zapalenie skóry wywołują te rośliny-i podejście do leczenia – jest podobne. Dlatego też, o ile nie jest przeznaczona konkretna roślina, ten artykuł używa skrótu „poison ivy” w odniesieniu do trującego bluszczu, dębu i sumaku.

„użądlenie” przez trujący bluszcz

chociaż nie wszystkie dzieci narażone na te rośliny wybuchną wysypką, wiele z nich ma zdolność rozwijania wrażliwości. Rozbieżność polega na możliwości ekspozycji i koncentracji alergenu. Dzieci z niedoborem odporności, takie jak te z białaczką lub AIDS, może być rzeczywiście mniej podatne, ponieważ alergiczne kontaktowe zapalenie skóry jest komórkową reakcją immunologiczną.

częstość występowania trującego bluszczu zapalenie skóry również wydaje się być zmniejszona u tych, którzy mają astmę, katar sienny i inne rodzaje alergii. Może to być spowodowane tym, że mają zmniejszoną funkcję odpornościową lub dlatego, że są mniej narażone na aktywność na świeżym powietrzu, która naraża je na działanie roślin.

„trucizną” tych roślin jest chemiczny urushiol, który znajduje się w soku. Wszystkie części rośliny—liście, łodygi, korzenie, kwiaty i jagody—zawierają urushiol. Nienaruszona roślina nie jest w stanie wywołać reakcji alergicznej. Ciągnięcie chwastów lub cięcie rośliny podczas koszenia może uwolnić toksyczny materiał. Podmuch wiatru może wystarczyć, aby złamać liść i pozwolić na wyciek soku. Szczotka nogi turysty, zagubionej piłki dziecka lub narzędzia ogrodnika może złamać łodygę i pozwolić urushiolowi wyciekać.

po wystawieniu na działanie powietrza, żółtawy do przezroczystego urushiol zmieni kolor na czarny. Czarne plamy na roślinie są dobrą wskazówką, że jest to trujący bluszcz lub jeden z jego kuzynów. Są one widoczne tam, gdzie dochodzi do uszkodzenia szlaku lub gdzie owady uszkadzają liść. Osoby wrażliwe powinny unikać dotykania roślin z czarnymi plamami, niezależnie od tego, czy wygląda to na trujący bluszcz, dąb lub sumak powszechny w Twojej okolicy.

szybka naprawa po ekspozycji?

Urushiol jest haptenem i szybko wnika w skórę, aby połączyć się z białkami skóry. Osoba, która jest świadoma nawiązania kontaktu z trującym bluszczem, może być w stanie zapobiec erupcji, podejmując szybkie działania wkrótce po kontakcie. Wpływ urushiolu można zmniejszyć, myjąc zwykłą wodą. Jeszcze lepiej jest dodawać mydło lub używać rozpuszczalnika organicznego lub środka utleniającego, takiego jak nadtlenek wodoru.

wiele wysypek nie jest wynikiem bezpośredniego kontaktu z rośliną, ale przeniesienia urushiolu z ręki do innej części ciała. Na przykład ktoś, kto dotknął trującego bluszczu, wyciera spocone czoło, a później czoło jest wyboiste i swędzące. Urushiol uwięziony pod paznokciami wyląduje na skórze bezczynnie porysowanej, dlatego ważne jest, aby szorować pod paznokciami po dotknięciu trującego bluszczu. Sama wysypka nie jest zaraźliwa—to jeden z wielu uporczywych mitów na temat trującego bluszczu (patrz „oddzielanie fikcji od faktu”).

ponieważ urushiol jest olejem, łatwo wnika w skórę. Cokolwiek miało kontakt z trującym bluszczem, należy dobrze umyć-odzież, narzędzia, Sprzęt sportowy, a nawet zwierzęta domowe. Zwierzęta mogą nosić olej na futrze i pozostawiać go na meblach lub na skórze kochającego ludzkiego towarzysza. Niczego nie podejrzewający sportowiec może skończyć z zapaleniem skóry po odzyskaniu piłki, która wjechała w łatkę trującego bluszczu tygodnie wcześniej. Ktoś, kto zbiera ubrania do prania, może wybuchnąć po odebraniu namoczonego w urushiolu stroju.

prezentacja kliniczna

reakcja alergiczna może rozpocząć się już sześć godzin po ekspozycji, z liniową grupą swędzących, czerwonych plam w miejscu kontaktu z urushiolem. Bardziej typowo, początek objawów jest 24 do 72 godzin po ekspozycji. Świądowi i rumieńowi towarzyszą obrzęki i mogą rozwinąć się płytki pokrzywkowe i bulki (ryc. 1). Liniowe pęcherzyki lub papulovesicles silnie sugerują, że wysypka jest spowodowana przez trujący bluszcz.

kilka dni lub nawet dwa tygodnie po początkowej erupcji wysypka może pojawić się na innych obszarach ciała. Doprowadziło to do błędnego przekonania, że trujący bluszcz zapalenie skóry rozprzestrzenia się przez płyn blistrowy. Istnieją dwa powody, dla których ognisko może wystąpić etapami. Po pierwsze, skóra, która wykwita w późniejszym czasie, mogła być narażona na mniej urushiolu. Uważa się jednak, że bardziej prawdopodobnym wytłumaczeniem jest różnica w szybkości wchłaniania i różnice w reaktywności skóry w różnych miejscach anatomicznych. Cienka skóra wokół oczu wchłonie urushiol znacznie szybciej niż grubsza skóra na ramionach. Chociaż ręce prawdopodobnie nawiązują kontakt z tymi szkodliwymi roślinami częściej niż jakakolwiek inna część ciała, wysypki są rzadkie na rękach, ponieważ skóra jest znacznie grubsza.

chociaż nie jest prawdopodobne, aby się wyrwać, ręka często jest agentem transferowym urushiolu. Wiele razy wysypka, która rozwija się na twarzy lub ramieniu może przypominać odcisk dłoni, a liniowe zmiany mogą śledzić ślady drapania palców.

silny obrzęk na delikatnej skórze twarzy i narządach płciowych może być jedynym objawem spotkania z trującą rośliną. Obszary narządów płciowych i odbytu zwykle ulegają wpływowi, gdy ktoś wypróżnia się w lesie i przypadkowo szczotkuje o trujący bluszcz lub wybiera skażony urushiol liść jako papier toaletowy. Ponadto zatrute zapalenie bluszczu zostało nabyte w intymnych momentach kontaktu ze skórą przez osoby, których partnerzy seksualni nie zmyli urushiolu.

przed zebraniem się przy kominku lub ognisku, ludzie powinni sprawdzić kłody pod kątem trzymania winorośli, brązowych korzeni i czarnych plam urushiol. Dym z płonących roślin, który przenosi cząstki soku, może powodować rozproszone zapalenie skóry. W przypadku wdychania urushiol może powodować zapalenie oskrzeli lub zapalenie płuc. Prawie jedna trzecia pracowników leśnych i strażaków w północno-zachodniej części Pacyfiku ma wysypki lub podrażnienia płuc w wyniku kontaktu z trującym dębem.2 śmiertelny zespół niewydolności oddechowej dorosłych został niedawno zgłoszony u człowieka wystawionego na działanie dymu płonącej trującej rośliny bluszczu.3

diagnoza zapalenia skóry trującego bluszczu jest zwykle oczywista, a źródło na ogół można określić nawet w nietypowych prezentacjach. Jednakże, być może będziesz musiał założyć czapkę Sherlocka Holmesa, aby dotrzeć do źródła problemu, jeśli pacjent wraca z zapaleniem skóry lub jeśli zmiany nie zagoją się w ciągu kilku tygodni. Nawracające lub uporczywe zapalenie skóry wskazuje na wielokrotne zanieczyszczenie urushiolem. Pacjent może być w kontakcie z fomites takich jak zwierzęta, odzież, lub narzędzi. Mycie wszelkich możliwych źródeł zanieczyszczeń powinno wyeliminować problem.

leczenie: Rx na cierpienie

kontaktowe zapalenie skóry z trującego bluszczu jest chorobą samoograniczającą się. Bez żadnego leczenia łagodny przypadek często ustępuje w ciągu około dwóch tygodni. Ale dyskomfort jest zbyt duży, aby większość cierpiących mogła go zignorować. Omawiane tu zabiegi nie leczą choroby; po prostu łagodzą cierpienie.

pacjenci znajdą ulgę przy użyciu chłodnych kompresów z substancjami ściągającymi, takimi jak roztwór octanu aluminium lub moczenie koloidalnymi płatkami owsianymi. Balsam kalaminowy jest kojący, ale produkty zawierające miejscowo leki przeciwhistaminowe, takie jak difenhydramina, powinny być stosowane tylko ze zrozumieniem, że może wystąpić uczulenie. (Na szczęście uczulenie jest rzadkie.) Dla dzieci z łagodnymi reakcjami na trujący bluszcz, proste kompresy, moczenie i płyny będą prawdopodobnie odpowiednie, a zmiany będą się wtedy samoistnie leczyć.

wielu ekspertów uważa, że doustne leczenie kortykosteroidami nie jest najlepszym sposobem na podejście do rutynowego leczenia ograniczonej choroby, takiej jak trujący bluszcz. Kortykosteroidy powinny być zarezerwowane dla bardziej poważnych przypadków, zwłaszcza tych, w których wysypka jest ciężka i towarzyszy obrzęk. Dla niektórych pacjentów, dyskomfort może być tak przygnębiające, że krótki kurs kortykosteroidów byłoby korzystne. W każdym przypadku doustne kortykosteroidy ogólnoustrojowe można szybko zwężać i odstawiać; dawki powinny być stosunkowo małe i dostosowane do indywidualnego pacjenta. U dzieci dawka doustnych kortykosteroidów powinna wynosić od 1 do 2 mg/kg mc./dobę przez pięć do siedmiu dni; czasami potrzebny jest dłuższy kurs. Kortykosteroidy podawane we wstrzyknięciach są uzasadnione w nietypowych przypadkach, w których urushiol został wdychany lub połknięty. Wstrzyknięcie szybko działających kortykosteroidów szybko zatrzyma reakcję. Pacjenci w skrajnym dyskomforcie mogą również odczuwać szybszą ulgę po wstrzyknięciu leków, takich jak fosforan sodu betametazonu. Im wcześniej zostanie podany zastrzyk, tym lepsza ulga w objawach.

miejscowe kortykosteroidy, takie jak propionian klobetasolu, mają pewną przydatność; mogą być pomocne w leczeniu ostrych zmian, które nie tworzą pęcherzy. Pełnej reakcji można uniknąć, jeśli najwcześniejsze swędzące, czerwone zmiany są leczone silnym miejscowym kortykosteroidem, takim jak mometazon furoinian (Elocon krem 0,1%, z oznakowaniem opakowania dla dzieci w wieku 2 lat i starszych) lub olej acetonidowy fluocinolonu (Derma – Smoothe/FS 0,01%, z oznakowaniem opakowania dla dzieci w wieku 6 lat i starszych). Jednak pacjenci rzadko przychodzą na leczenie tak szybko. Do czasu, gdy widzisz większość cierpiących, mają już pęcherze, a w tym momencie miejscowe kortykosteroidy zrobią niewiele dobrego. Kortykosteroidy w preparatach OTC są zbyt słabe, aby były skuteczne.

w rzadkich przypadkach, gdy leczenie kortykosteroidami układowymi jest przeciwwskazane, a zapalenie skóry jest ograniczone do ograniczonego obszaru, leczenie miejscowe może być rozwiązaniem. Kortykosteroid o średniej mocy może być stosowany z opatrunkiem okluzyjnym stosowanym przez 24 godziny. Zabieg powtarza się następnego dnia. Opatrunek okluzyjny zwiększa skuteczność leku. Głównym powodem stosowania leków przeciwhistaminowych w leczeniu reakcji trującego bluszczu jest to, że pacjent jest zbyt nieszczęśliwy, aby spać w wyniku intensywnego swędzenia. W takim przypadku może być pożądane działanie uspokajające leków przeciwhistaminowych. Nonsedating leki przeciwhistaminowe prawdopodobnie nie mają żadnej roli w leczeniu trującego bluszczu zapalenie skóry.

jaka rola dla” naturalnych ” środków?

na przestrzeni wieków wiele zabiegów ziołowych i środków ludowych zostało reklamowanych na trujący bluszcz. Takie naturalne terapie są zobowiązane do odwołania się do niektórych rodziców, którzy są entuzjastami outdoor. Wśród rzekomych zabiegów ziołowych na trujący bluszcz są babka, feverfew i jewelweed. Pomimo anegdotycznych doniesień, że rośliny te łagodzą dyskomfort, nie ma dowodów naukowych wykorzystujących ludzi do wspierania stosowania jakichkolwiek leków ziołowych. Jednak mogą mieć działanie kojące podobne do kompresów, które od dawna są zalecane przez lekarzy dla pacjentów cierpiących na swędzącą wysypkę.

zapobieganie

trujący bluszcz jest jednym z warunków, dla których najlepszym leczeniem jest zapobieganie. Każdy powinien nauczyć się rozpoznawać odmiany trującego bluszczu, trującego dębu i trującego sumaku, które rosną w obszarach, w których żyją lub grają. To nie jest takie proste, jak się wydaje. Rośliny przybierają różne formy i żaden podręcznik, bez względu na to, jak dokładny, nie zobrazuje każdego możliwego winowajcy.

bentonit czwartorzędowy-18 jest dostępny w celu zapobiegania zatruwającemu bluszczowi skóry. Sprzedawany jako blok bluszczu i sprzedawany bez recepty, ten balsam tworzy gliniastą barierę przed sokiem rośliny. Aktywny składnik to organoklay, który jest stosowany od lat w kosmetykach i ma dobre wyniki w zakresie bezpieczeństwa.

wieloośrodkowe badanie wykazało, że balsam bentonitowy czwartorzędu-18 zapobiegał lub zmniejszał trujący bluszcz i zatrute zapalenie skóry dębu u podatnych ochotników.4 Po nałożeniu na co najmniej 15 minut przed wystawieniem na działanie roślin, produkt zapewnia ochronę osobom, które są lekko lub umiarkowanie wrażliwe na trujący bluszcz. Stoko Gard Outdoor Cream, kolejny produkt, który tworzy barierę na skórze i może pomóc w zapobieganiu trującemu bluszczowi skóry, jest dostępny u dostawców przemysłowych.

chociaż ludzie, którzy wiedzą, że mają zamiar wejść na obszar gęsty trującym bluszczem, mogą uzbroić się w balsam barierowy, większość kontaktów z roślinami nie jest przewidywana. Dlatego konieczne stają się inne środki ostrożności. Skorzystaj z dołączonego przewodnika, aby nauczyć rodziców i pacjentów rozpoznawać Rośliny i podejmować środki, aby zmniejszyć szansę na ich cierpienie tydzień lub dwa agonii (patrz „trzymaj się z dala od trującego bluszczu!”poniżej).

gdy nie można uniknąć znanego alergenu, często zalecany jest program odczulania. W pewnym momencie dostępne były preparaty do nadwrażliwości na trujący bluszcz. Świąd i pokrzywka, które wywołały, przeważały nad ich skutecznością, a FDA wycofała zgodę na wprowadzenie tych produktów na rynek. Te metody odczulania polegały na podawaniu coraz większych dawek częściowo oczyszczonego urushiolu. Nowe podejścia oparte na koncepcjach odporności komórkowej są badane, chociaż takie produkty odczulania nie będą dostępne przez jakiś czas.

1.Guin JD: Plant, in Guin JD (ed): Practical Contact Dermatitis: A Handbook for the Practitioner. New York, McGraw Hill, Health Professional Division, 1995, p 497

2.Stehlin IB: przechytrzyć trujący bluszcz i jego kuzynów. FDA Consumer 1996; (wrzesień):25

3.Kollef MH: zespół niewydolności oddechowej dorosłych po wdychaniu dymu z płonącego trującego bluszczu. JAMA 1995;274:358

4.Marks JG Jr, Fowler JF Jr, Sherertz EF, et al: Prevention of poison ivy and poison oak allergic contact dermatitis by quaternium-18 bentonit. J Am Acad Dermatol 1995;33:212

Sugerowana Lektura

Avalos J, Maibach H: Dermatologia Roślin. Boca Raton, FL, CRC Press, 1999

Dr EPSTEIN jest profesorem dermatologii, University of California, San Francisco, School Of Medicine.

Dr GUIN jest profesorem dermatologii, University of Arkansas for Medical Sciences, Little Rock.

Dr MAIBACH jest profesorem dermatologii, University of California, San Francisco, School Of Medicine.

poradnik dla rodziców na temat trującego bluszczu może być kopiowany i rozpowszechniany wśród rodzin w Twojej praktyce bez zgody Wydawcy.

PORADNIK DLA RODZICÓW

trzymaj się z dala od trującego bluszczu!

jeśli ty lub Twoje dziecko kiedykolwiek miało styczność z trującym bluszczem, trującym dębem lub trującym sumakiem, znasz wyniki: swędząca, pęcherzy wysypka. Najlepszym sposobem, aby temu zapobiec, jest unikanie roślin.

poznaj wroga

trujący bluszcz można znaleźć w większości części kraju. Trujący dąb rośnie we wschodnich stanach i wzdłuż zachodniego wybrzeża. Sumak trujący występuje głównie na bagnistych obszarach na południowym wschodzie. Chociaż te rośliny wyglądają inaczej, szkody, jakie wyrządzają, są podobne.

stare powiedzenie, które pomaga ludziom unikać tych roślin, to ” liście trzech, niech będą.”To dobra rada, ale to nie wystarczy. Liście mogą być pięć dla trującego bluszczu i dębu; siedem do 13 dla trującego sumaku.

trujący bluszcz występuje w wielu odmianach. Jest pospolity na terenach zalesionych, spotykany także w pobliżu jezior i strumieni. Trujący bluszcz często rośnie jako winorośl, ale może być również krzewem. Liście są często pierwszymi, które jesienią zmieniają kolor na czerwony. Wiosną roślina ma żółte lub zielone kwiaty lub białe jagody.

trujący dąb przybiera dwie formy. Na wschodzie i południu rośnie jako niski krzew; wzdłuż wybrzeża Pacyfiku może to być wysoki krzew lub wysoko wspinająca się winorośl. Karbowane liście przypominają te z pospolitego białego dębu. Żółte jagody rosną w skupiskach i są zielone latem i białawe zimą.

trujący sumak sprzyja zabagnionym obszarom. Wysoki krzew ma od 7 do 13 gładkich listków na każdej łodydze. Jagody są zielone latem, bladożółto-białe, gdy dojrzeją.

najlepszą radą jest dowiedzieć się, jak wyglądają problematyczne rośliny w Twojej okolicy. Unikaj również roślin z czarnymi plamami. To ślady urushiolu, substancji w soku, który powoduje wysypkę.

wszystkie części tych roślin zawierają sok-nie tylko liście, ale także winorośl, łodygi, korzenie, kwiaty i jagody. Nie dotykaj żadnej części rośliny. Sok może przetrwać całą zimę, więc wybierz drewno opałowe ostrożnie!

jak się chronić

Gdy twoja rodzina planuje być w obszarze, w którym rośnie trujący bluszcz, dąb lub sumak, niech wszyscy podejmą te kroki ochronne:

• noś długie rękawy i długie spodnie, nawet w upały.

• po kontakcie z trującym bluszczem lub jego kuzynami reagują szybko. Sok zejdzie z wodą, ale najlepiej zmyć go wkrótce po kontakcie. Szoruj również pod paznokciami,aby pozbyć się soku.

• należy uważać, aby nie wcierać soku w uszkodzoną skórę ani nie rozprzestrzenić go na inne obszary ciała. Na przykład ostrzegaj dzieci, aby nie pocierały oczu ręką, która mogła dotknąć trującej rośliny.

• unikaj Przytulania zwierzaka, który włóczy się w trującym bluszczu, dopóki nie wykąpie się. Zwierzęta mogą nosić sok na futrze.

• prać ubrania, które mogły mieć kontakt z trującym bluszczem. Uważaj, aby nie dotknąć soku, który jest nadal na ubraniu.

• aby poradzić sobie z roślinami, należy nosić rękawice winylowe. Urushiol może nasiąkać tkaniną, a nawet gumą, ale winyl jest odporny.

• po pracy w ogrodzie spłucz narzędzia.

co zrobić, jeśli pękniesz

jeśli swędzenie jest złe, lekarz zaleci leki. Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza.

większość ludzi uważa, że chłodne, wilgotne kompresy są pomocne. Ulgę przynoszą również moczenie płatków owsianych (Aveeno). Balsam taki jak kalamina jest kojący, ale nie używaj produktów takich jak Benadryl, który zawiera lek, który może pogorszyć wysypkę.

staraj się zapobiegać drapaniu, które może złamać skórę i prowadzić do infekcji. Wysypka nie rozprzestrzenia się przez drapanie, jednak, chyba że jest sok pod paznokciami.

nie martw się o rozprzestrzenianie wysypki na innych. To nie jest zaraźliwe. Jedyną reakcją na trujący bluszcz jest bezpośredni kontakt z sokiem.

jeśli nie znasz źródła wysypki, zrób kilka badań. Przeszukaj Podwórko i inne obszary pod kątem roślin. Dopóki ich nie znajdziesz, ryzykujesz więcej epidemii. Inne możliwe źródła to:

• zwierzęta domowe

• Narzędzia Ogrodowe

• sprzęt sportowy

• odzież noszona podczas zabawy na świeżym powietrzu, wędrówek lub ogrodnictwa

• Topsoil

• Drewno kominkowe