Wiele osób powtarza te same niezdrowe wzorce relacji-pomimo ich najlepszych intencji.
rozważ współzależność – gdy dwoje ludzi z dysfunkcyjnymi cechami osobowości pogarsza się razem. Enmeshment ma miejsce, gdy jasne granice o tym, gdzie zaczynasz i gdzie kończy się twój partner nie są jasno określone.
pomyśl o najbardziej nieszczęśliwej parze, jaką kiedykolwiek spotkałeś. (Mam nadzieję, że nie jesteś częścią tego duetu.) Możesz się zastanawiać, dlaczego ci ludzie wciąż są razem. Dorośli są chętnymi uczestnikami partnerstwa. I tak niezdrowe, jak relacje mogą być, mogą być zyski dla obu stron. Najczęstsze powody trzymania się razem to dzieci, Finanse, czas zainwestowany i strach przed wstydem, który może przyjść z rozdzielenia. Ale większym problemem jest przekonanie, że jedna lub obie osoby wierzą, że zasługują na złe traktowanie. (Aby uzyskać dogłębny artykuł na temat tej dysfunkcyjnej dynamiki, kliknij tutaj.)
oznaki współzależności
tradycyjna definicja współzależności koncentruje się na kontroli, pielęgnowaniu i utrzymywaniu relacji z osobami zależnymi chemicznie lub angażującymi się w niepożądane zachowania, takie jak narcyzm. Klasycznym modelem współzależności jest mąż alkoholik i jego żona.
Dupont i McGovern (1991) twierdzą, że osoby współzależne „ponoszą odpowiedzialność za niezdrowe zachowanie, przede wszystkim skupiając swoje życie na chorym lub złym zachowaniu oraz uzależniając własne poczucie własnej wartości i Dobre Samopoczucie od zachowania niezdrowego członka rodziny.”(str. 316).
Le Poire (1992) zakłada, że funkcjonalny (lub zdrowy) partner pielęgnuje chorego partnera, gdy angażuje się w niepożądane zachowanie. Takie zachowanie jest ostatecznie przyjemne dla chorego partnera, co służy jego wzmocnieniu. Zakłada się, że partner, który kontroluje najwięcej nagród (które buduje swoją siłę), jest potężny, podczas gdy drugi jest mu dłużny (Beattie, 1987). Zapożyczając zdanie od mojego mentora klinicznego, Reevah Simon, ” ilekroć trwa konflikt, istnieje podstawowa umowa.”Innymi słowy, do tanga potrzeba dwojga, a zależny lub podporządkowany partner może nie być tak słaby, pasywny lub niewinny, jak się wydaje.
poniższe pytania Mogą służyć jako przewodnik do ustalenia, czy twój związek wiąże się z współzależnością:
- czy twoje poczucie celu wiąże się z podejmowaniem ekstremalnych poświęceń, aby zaspokoić potrzeby partnera?
- czy trudno odmówić, gdy twój partner stawia wymagania dotyczące Twojego czasu i energii?
- czy pokrywasz problemy swojego partnera narkotykami, alkoholem czy prawem?
- ciągle martwisz się o opinie innych o Tobie?
- czujesz się uwięziony w swoim związku?
- milczysz, żeby uniknąć kłótni?
rozwój współzależności
po urodzeniu jesteśmy wewnętrznie wrażliwi i całkowicie zależni od naszych opiekunów w zakresie żywności, bezpieczeństwa i regulacji. Przywiązanie i przywiązanie niemowlęcia do jednego lub więcej opiekunów ma kluczowe znaczenie dla fizycznego i emocjonalnego przeżycia. To fundamentalne przywiązanie sprawia, że niemowlę opiera się na potrzebach i słabościach opiekuna.
dorastanie z nierzetelnym lub niedostępnym rodzicem oznacza przyjęcie roli dozorcy i / lub opiekuna. Dziecko w tej sytuacji stawia na pierwszym miejscu potrzeby rodzica. Rodziny dysfunkcyjne nie uznają, że istnieją problemy. W rezultacie jego członkowie tłumią emocje i lekceważą własne potrzeby, aby skupić się na potrzebach niedostępnych rodziców. Kiedy „rodzicielskie” dziecko staje się DOROSŁYM, powtarza tę samą dynamikę w swoich dorosłych związkach.
niechęć rodzi się, gdy nie rozpoznajesz własnych potrzeb i pragnień. Powszechną tendencją behawioralną jest przesadzanie lub atakowanie, gdy partner cię zawodzi. Brak wewnętrznego locus kontroli oznacza poszukiwanie zewnętrznych źródeł walidacji i kontroli. Możesz próbować kontrolować zachowania partnera, abyś czuł się dobrze. Możesz zachowywać się egoistycznie i apodyktycznie i stawiać nierozsądne wymagania swojemu partnerowi. A kiedy zdajesz sobie sprawę, że nie możesz kontrolować jego nastrojów lub działań, stajesz się rozczarowany i możesz wpaść w stan depresji.
powrót do zdrowia po współzależności
leczenie współzależności często polega na badaniu problemów wczesnego dzieciństwa i ich związku z obecnymi wzorcami zachowań dysfunkcyjnych. Nawiązanie kontaktu z głęboko zakorzenionymi uczuciami zranienia, straty i gniewu pozwoli zrekonstruować odpowiednią dynamikę relacji.
psychoterapia jest wysoce zalecana, ponieważ te cechy osobowości są zakorzenione i trudne do zmiany na własną rękę. Wybór odpowiedniego terapeuty może mieć wpływ na powrót do zdrowia. Będziesz wiedzieć, że jesteś na dobrej drodze, gdy następujące cechy staną się częścią twojej osobowości:
- pielęgnujesz własne pragnienia i pragnienia i rozwijasz połączenie ze swoim wewnętrznym światem. Widzisz siebie jako samodzielnego, mądrego i zdolnego.
- żegnasz się z nadużyciami. Świadomość, zmiana i wzrost są niezbędne dla Ciebie i Twojego partnera, aby przezwyciężyć niezdrowe nawyki związane z relacjami. Uważne i sprzyjające zachowanie jest uznawane i zatrzymywane.
- odpowiadasz zamiast reagować na partnera—i na innych. Wyznaczanie jasnych, zdecydowanych granic oznacza, że nie reagujesz automatycznie na myśli i uczucia wszystkich. Tolerujesz opinie innych ludzi i nie stajesz się defensywny, gdy się nie zgadzasz. Zdajesz sobie sprawę, że twoja reakcja jest twoją odpowiedzialnością. Przyjmujesz zdrowy sceptycyzm w odniesieniu do tego, co inni mówią o tobie (dobre lub złe), a twoja samoocena nie rośnie i nie spada w rezultacie. Mówisz ” nie „i akceptujesz „nie”.
kiedy wyzdrowiejesz z współzależności, nie czujesz się już zmuszony do pozostania w niezdrowym, bolesnym związku. Wiesz, że nie jesteś odpowiedzialny za czyjeś szczęście, z wyjątkiem własnego, i możesz czuć się komfortowo z decyzją odejścia.