choroba kamieni żółciowych jest jednym z najczęstszych problemów w gastroenterologii i wiąże się ze znaczną zachorowalnością. Może występować jako kamienie w pęcherzyku żółciowym (kamica pęcherzyka żółciowego) lub we wspólnym przewodzie żółciowym (kamica pęcherzyka żółciowego). Pod koniec lat 80.XX wieku wprowadzono laparoskopię, a w 1985 roku wykonano pierwszą laparoskopową cholecystektomię. Laparoskopowa technika usuwania pęcherzyka żółciowego jest obecnie leczenie z wyboru, chociaż istnieją wskazania do operacji otwartej. W celu jak najbezpieczniejszego wykonania cholecystektomii laparoskopowej opracowano wiele środków bezpieczeństwa. Złotym standardem diagnostyki i usuwania kamieni dróg żółciowych jest endoskopowa cholangiopankreatografia Wsteczna (ERCP). Chirurgiczną opcją leczenia kamicy choledocholitycznej jest cholecystektomia laparoskopowa z badaniem dróg żółciowych. Jeśli doświadczenie nie jest dostępne, niż ERCP, po której następuje cholecystektomia w trybie planowym, jest zdecydowanie najlepszym sposobem terapeutycznym. Niniejszy przegląd omówi zastosowanie, korzyści i wady laparoskopii u pacjentów z kamicą żółciową i kamicą żółciową.