16 cechy osoby duchowej

wewnętrzny spokój i zewnętrzna harmonia są wielkimi celami do osiągnięcia.

wszystkim przydałoby się trochę więcej obu, szczególnie w dzisiejszych czasach.

kluczem do jej znalezienia jest bycie lepszą osobą dla siebie i dla siebie nawzajem.

pozwól mi wyjaśnić:

nie mam na myśli zdobywania polubień w mediach społecznościowych.

nie mam na myśli sprawdzania pozytywnego aktu dnia w kalendarzu.

to o czym mówię to:

obejmowanie i integrowanie prawdziwego ciebie, „dobrego” i „złego” oraz odkrywanie i dzielenie się swoimi darami ze światem.

i pomaganie innym w tym samym.

często najlepszymi przewodnikami w tym procesie są ludzie duchowi, którzy znaleźli sposób na przełożenie swoich wewnętrznych doświadczeń na świat zewnętrzny.

ale aby stać się osobą duchową, której działania zmieniają świat wokół ciebie, ważne jest, aby zadać proste pytanie początkowe:

czym jest osoba duchowa?

osoba duchowa to ktoś, kto przywiązuje dużą wagę do duchowości, która jest doświadczaniem i studiowaniem Boskiej i niefizycznej rzeczywistości.

od czasu do czasu spotykasz kogoś, kogo naprawdę chcesz być w pobliżu, ponieważ sprawia, że czujesz się umocniony, zrozumiany i zaakceptowany.

to są ludzie duchowi, którzy są czymś więcej niż tylko pozerem maty do jogi lub guru dobrej zabawy.

bycie osobą duchową w sposób prawdziwy oznacza bycie autentyczną osobą, która jest przyjacielem i sprzymierzeńcem na tej skalistej drodze życia.

ktoś, kto może wytyczyć wewnętrzną ścieżkę do samoleczenia i wzrostu i pomóc innym zrobić to samo.

według Małgorzaty Paweł:

„bycie osobą duchową jest równoznaczne z byciem osobą, której najwyższym priorytetem jest miłość do siebie i innych. Osoba duchowa troszczy się o ludzi, zwierzęta i planetę. Duchowa osoba wie, że wszyscy jesteśmy jednością i świadomie próbuje uszanować tę jedność. Osoba duchowa jest osobą miłą”

Ogólnie rzecz biorąc, bycie duchowym jest nieco trudne do zdefiniowania, ponieważ jest bardzo empiryczne.

niektórzy ludzie nie wierzą, że istnieje jakaś rzeczywistość poza naszym materialnym światem.

inni są religijni lub duchowi i wierzą, że mamy ducha, który jest częścią inteligentnego projektu lub kosmicznego, znaczącego systemu.

jak pisze pisarka Kimberly Fosu:

„duchowość nie wymaga wiary. Dzieje się tak, ponieważ opiera się ona na waszym bezpośrednim doświadczeniu z nietypowymi stanami świadomości, czy to aniołów, duchowych przewodników, Boga, duchowych zwierząt itp. To bezpośrednie doświadczenie przekracza wiarę. Nie potrzebujesz wiary, jeśli masz bezpośrednie doświadczenie rzeczy, w które osoba Religijna może wierzyć lub walczyć o wiarę.”

mówiąc to, w pełni możliwe jest bycie religijnym i duchowym lub bycie niereligijnym i duchowym.

wielu ludzi duchowych i religijnych wierzy, że duch żyje po fizycznej śmierci w jakiejś formie, podczas gdy inni wierzą, że nie, ale że nasze ziemskie życie jest nadal znaczące i częścią wielkiego projektu.

czy są wspólne cechy osoby duchowej?

po drugie, ważne jest, aby przyjrzeć się, czy istnieją wspólne cechy osoby duchowej.

w końcu każdy z nas jest wyjątkowy, a być może bycie duchowym zależy od każdego człowieka w inny sposób.

chociaż jest to prawda i każdego z naszych doświadczeń nie można zgrabnie podsumować ani sparafrazować, istnieją podstawowe cechy ludzi duchowych.

są to cechy i cechy osoby duchowej, która była w stanie dostosować swoją wewnętrzną podróż do swojego zewnętrznego życia.

są to cechy osoby duchowej, która „wyciągnęła wnioski” od wielkich nauczycieli ludzkości i jej starożytnej mądrości, cechy osoby, która rozwinęła prawdziwe podejście do siebie i innych z duchowego punktu widzenia.

oto one, 16 kluczowych cech osoby duchowej.

1) wiedzą, że nie jeden rozmiar pasuje do wszystkich

jedną z podstawowych cech osoby duchowej jest otwartość.

chociaż każdy ma swoje wartości i zasady, duchowa osoba wie, że jeden rozmiar nie pasuje do wszystkich.

to słuchacze i cierpliwi, chętni czekać i patrzeć.

podejmują działania w razie potrzeby i są skutecznymi ludźmi w otaczającym ich świecie, ale nie działają niepotrzebnie ani nie wywołują dramatu i konfliktu, gdy jest to niepotrzebne.

pozwalają, aby różnorodność i odmienność rozkwitały wokół nich i uwzględniały nawet swoje negatywne reakcje na ludzi i sytuacje jako doświadczenia uczenia się, zamiast interpretować je jako potępienia.

osoba duchowa jest wdzięczna za przestrzeń i wolność, którą otrzymała I tę samą uprzejmość przekazuje innym.

jak mówi dr Mark Gafni:

„kiedy człowiek zaczyna wiedzieć, że może żyć pełnią prawdy i piękna, zaczyna promieniować tę głębię do Centrum Społeczności.”

2) nie uważają się za lepszych od innych

bycie osobą duchową polega na fundamentalnym przyjęciu prawdy, że zbawienie nie jest „ponad” ziemią lub w jakimś niejasnym, niewidzialnym królestwie, ale poprzez naszą relację z ziemią tuż pod naszymi stopami.

osoba duchowa naprawdę nie uważa się za lepszą od innych.

patrzą w zdumienie na ludzkie stworzenie i mogą być upokorzeni przez stolarza lub mechanika, jak ta osoba wyjaśnia im swój zawód.

osoba duchowa naprawdę ceni spektrum ludzkich talentów i zainteresowań. Dla nich jest to niesamowity gobelin.

idea, że ich duchowa ścieżka lub doświadczenia uczynią ich lepszymi lub bardziej „zaawansowanymi” niż inni wokół nich, jest daleka od ich umysłu lub życia.

3) szanują różne religijne i duchowe poglądy ludzi wokół nich

Duchowi ludzie często przeszli wiele ewolucji.

jedną z cech osoby duchowej jest to, że daje ona innym ludziom miejsce i szacunek, aby przeszli własną ewolucję i kroczyli własną ścieżką pod względem swoich przekonań religijnych i duchowych.

prawdziwa osoba duchowa nie szuka” gotcha „i nie chce mieć „racji”i obalać innych.

szanują, że inni mogą mocno wierzyć w pewną religię lub ścieżkę duchową, a duchowa osoba pracuje, aby uczyć się i być otwartym na to, co może z tej ścieżki.

osoba duchowa nie zachowuje punktów. Pozwalają innym żyć swoją prawdą, dopóki nie jest aktywnie szkodliwa.

pokonali to duchowe ego nowicjusza, które chce się nawrócić i przekonać wszystkich wokół.

jak mówi Podcaster zdrowia psychicznego i autor Kelly Martin:

„podczas mojego intensywnego okresu podążania za naukami Prawa Przyciągania i Abrahama Hicksa, myślałem, że każdy, kto tego nie „rozumie”, jest idiotą. Stałem się Ewangeliczny w swoich wierzeniach. Nie kwestionowałem słuszności tego, co wtedy mówiłem. Byłam pewna, że mam rację. Trzeba było zmienić perspektywę, aby porzucić nauki i uświadomić sobie, że inne sposoby są równie ważne.”

4) nie przywiązują się ani nie czczą guru i duchowych nauczycieli

wielu ludzi cierpiących na duchowe ego przywiązuje się do guru i duchowych nauczycieli.

często wpadają w pułapkę współzależności, chcąc, aby ktoś „uratował” lub „naprawił” je zewnętrznie.

oczywiście nigdy nie działa.

i czasami prowadzi to do jeszcze gorszych sytuacji nadużyć i manipulacji.

jak wyjaśnia Justin Brown w tym filmie o duchowym Ego, zbytnio uzależnienie się od guru lub stanie się nim samemu, jest śliską ścieżką. Obejrzyj film poniżej.

5) dobrowolnie pomagają i troszczą się o innych

kolejną z głównych cech osoby duchowej jest ktoś, kto dobrowolnie pomaga i troszczy się o innych.

nie robią tego Dla Pieniędzy, uznania czy nagród, robią to, bo mogą.

to także troska o środowisko, zwierzęta, własny dom i wspólne przestrzenie publiczne.

robią dobre rzeczy dla innych i pomagają tam, gdzie mogą, ponieważ przyjęli złotą regułę.

duchowa osoba przyjęła swoją wewnętrzną podróż i dlatego jest gotowa i skuteczna w pomaganiu światu Na Zewnątrz.

znany Herman Hesse pisze o tym poszukiwaniu sensu i autentycznego życia duchowego w swojej książce Narcyz i Goldmund.

Bohater Hesse stwierdza, że sensem życia jest używanie darów, by służyć innym:

moim celem jest to: zawsze stawiać się w miejscu, w którym jestem w stanie najlepiej służyć, gdziekolwiek moje dary i cechy znajdują najlepszą glebę do uprawy, najszersze pole działania. Nie ma innego celu.

6) dbają o swoje otoczenie i realia codziennego życia

jednym z problemów ludzi, którzy „dostroją się” i myślą o życiu duchowym jako o ucieczce od normalnego życia jest to, że często stają się odłączeni.

żyją w takim stanie hiper-pozytywności i „błogości”, że tracą kontakt ze swoim otoczeniem i realiami codziennego życia. Jest to kluczowe niebezpieczeństwo duchowego ego.

i to jest coś, co prawdziwie duchowa osoba przezwyciężyła podczas swojej podróży.

duchowa osoba rozkoszuje się przyrządzaniem pysznego posiłku.

lub wspólny wieczór przy lampce wina i towarzystwie ukochanej osoby.

lub nawet grając w zabawną grę planszową z rodziną i ciesząc się magią śmiechu.

są w pełni w teraźniejszości i zaangażowani w rzeczywistość codziennego życia.

7) wiedzą, że miłość zaczyna się od kochania i szanowania samych siebie

inną wspaniałą cechą osoby duchowej jest to, że kocha i szanuje siebie.

nie ukrywają ani nie tłumią swoich negatywów, nie chwalą się ani nie nadmuchują swoich pozytywów.

akceptują i w pełni urzeczywistniają swoją własną moc i miłość do siebie, aby potwierdzić swoje miejsce w naszym żywym biomie.

jako światowej sławy szaman, Rudá Iandê naucza w swojej wolnej klasie mistrzowskiej na temat znajdowania prawdziwej miłości i intymności, poszukiwanie miłości, która jest znacząca i trwała, zaczyna się wewnątrz.

jest to coś, czego duchowa osoba doświadcza każdego dnia.

nie jest tak, że nigdy nie czują się smutni, rozczarowani lub źli. Chodzi o to, że na poziomie podstawowym, żywym i oddychającym powiedzieli ” tak ” życiu i swojemu miejscu w nim.

8) są pokorni i otwarci na naukę i nowe doświadczenia

Inną cechą osoby duchowej jest pokora.

nie przeceniają siebie ani nie szukają wycieczek ego.

uwielbiają pomagać i robić zmiany, ale nie dla własnej chwały. Nie przepowiadają i nie realizują, każdą sytuację traktują realistycznie i planują na przyszłość z praktycznym zdrowym rozsądkiem i rozsądnym, świadomym optymizmem.

bycie prawdziwie duchowym oznacza bycie pokornym w prawdziwym tego słowa znaczeniu. Nie w wstydzeniu się naszej mocy, ale w posiadaniu naszej mocy i łączności z ziemią.

jak podaje źródło:

„jeśli rzeczywiście przeanalizujemy to słowo, zauważymy, że łaciński korzeń humilis pochodzi od próchnicy, a raczej, że jest właściwy dla Ziemi. Człowiek pokorny jest Tym, który utrzymuje kontakt z ziemią, z rzeczywistością, który trzyma stopy na ziemi. Pamiętając o własnych korzeniach, nie da się zwieść pindarycznym lotom umysłu, często napędzanym nierozwiązanymi, nieświadomymi ranami.”

9) koniec z wytykaniem palcami i wzbudzaniem konfliktu

pomysł, że duchowa osoba jest ciepłym i rozmytym pakietem radości przez cały czas jest głupi.

to często popychane przez „Prawo przyciągania” New Age, którzy nie rozumieją ciemnej strony pozytywnego myślenia.

to też trochę smutne, bo tyle potencjału tkwi w żalu, wściekłości i lęku przed transformacją, ale kiedy ją stłumisz, tracisz tę potencjalną szansę.

nieporozumienie i zniekształcenie dzieje się z prostego powodu:

Duchowi ludzie są skończeni z dramatem i konfliktem.

to nie znaczy, że nigdy nie wpadają w złość lub depresję. Oznacza to, że nie „podniecają się” kłótniami, plotkami lub dramatami innych ludzi. A wytykanie palcami lub obwinianie nie jest już niczym innym, jak tylko słabością.

to ich po prostu męczy, bo widzą, jak niepotrzebne i wyczerpujące jest to wszystko. Więc odchodzą.

to nie znaczy, że nic nie dociera do osoby duchowej, to tylko znaczy, że wyszli z codziennego dramatu, który często może wiązać tak wielu z nas w swoje komplikacje.

Jak to ujął Fosu:

„są świadomi swoich emocji, rzeczy, które muszą uleczyć, i są świadomi faktu, że ich świat zewnętrzny jest odbiciem tego, co dzieje się wewnątrz. Z powodu tego poziomu samoświadomości duchowa osoba nigdy nie będzie wskazywać palcami na świat zewnętrzny.”

10) niesprawiedliwość i egoizm czynią ich prawdziwie smutnymi

inną rzeczą, jeśli chodzi o cechy osoby duchowej, jest to, że niesprawiedliwość i egoizm czynią ich prawdziwie smutnymi.

nie oznacza to, że wstrząsa ich podstawową tożsamością, ani że sprawia, że chcą obwiniać, walczyć i mieć „rację”.”

jest trochę inaczej:

naprawdę czują się rozczarowani, ponieważ wiedzą, że lepszy sposób jest możliwy. Widzą, że ludzie wpadają w te same pokusy i instynkty, nie będąc świadomi i czują się sfrustrowani na szerszym poziomie.

nie chodzi o to, by być osobiście na kogoś wściekłym, czy myśleć, że jest złym człowiekiem, bo jest egoistą, chciwym lub nienawistnym. Zamiast tego, to frustracja, że mogą być o wiele bardziej.

a ten smutek i frustracja jest potężna, ponieważ jest to podstawa, której używają jako podstawy do nauczania, uzdrawiania i pomagania sobie i innym.

możemy zrobić lepiej.

zrobimy to lepiej.

11) wiedzą, że miłość to nie tylko słońce i róże

Inną cechą osoby duchowej jest to, że jest ona emocjonalnym realistą.

chodzi mi o to, że wiedzą, że miłość i duchowość to nie tylko słońce i róże.

kontaktując się z mocą naszego oddechu możemy wykorzystać głęboką energię duchową, a nawet robiąc to, możesz napotkać wiele „negatywnych” i trudnych urazów i bólu w sobie.

duchowa osoba wie, że trauma i ból są częścią duchowej podróży i że życie może być naprawdę trudne.

nawet najpiękniejsze stworzenia pewnego dnia uschną i umrą, a rozczarowanie może dotknąć nawet najbogatszą i najpotężniejszą osobę na planecie.

wszyscy jesteśmy w tej samej łodzi, a droga do akceptacji siebie i innych może być trudna.

ale warto.

12) wiedzą, jak dostać się do stanu przepływu

inną z najciekawszych cech osoby duchowej jest to, że wiedzą, jak dostać się do stanu przepływu.

rozumieją, że” płynąc z prądem „nie chodzi tak naprawdę o” puszczanie”, ale o trzymanie się właściwych rzeczy.

duchowa osoba samorealizuje się, skupiając się na tym, co ważne i doskonaląc swoje dary.

pomyśl o wielu z nas jak o samochodach z zatkanymi gaźnikami, zużywających dużą moc i paliwo, aby zejść z drogi.

duchowej osobie udało się spalić ten syf i jest czysty. Są ładowane i zasilane bez marnowania czasu i energii na wszystkie blokady i zakłócenia w ich własnym silniku.

13) pomagają innym osiągnąć swój pełny potencjał

kolejną z największych cech osoby duchowej jest to, że chcą tego, co najlepsze dla innych.

nawet najlepsi z nas mogą utknąć w myśleniu o życiu, karierze, a nawet miłości jako ” grze o sumie zerowej.”

innymi słowy: jeśli masz niesamowitą karierę, wspaniałą rodzinę i wspaniałą żonę lub partnera, oznacza to, że jest mniej do obejścia dla reszty z nas i jest to przypomnienie, że nie dostaję XY ani Z tego, czego chcę.

duchowa osoba całkowicie odpuściła tę mentalność.

to już nie dotyczy ich. Są naprawdę zadowoleni z sukcesu innych i chcą tego samego dla tych wokół siebie, co chcą dla siebie.

jak mówi Prorok Mahomet (pokój z nim) w hadisie 13, nie ma miejsca na hassad (zazdrość) lub ghibta (zazdrość) w osobie duchowej:

nikt z Was nie uwierzy, dopóki nie pokochacie brata tego, co kochacie dla siebie.

14) rozumieją i przyjmują własną moc

kolejną z wielkich cech osoby duchowej jest zrozumienie i przyjęcie własnej mocy.

jako duchowa Nauczycielka, autorka i kandydatka na prezydenta Marianne Williamson napisała w swojej książce z 1992 roku powrót do miłości:

Twoja gra mała nie służy światu. Nie ma nic Oświeconego w kurczeniu się, aby inni ludzie nie czuli się niepewnie wokół ciebie.

jest to prawda, którą duchowa osoba zna w głębi swojej istoty.

odkryli kluczową różnicę między ego a władzą.

Ego, naprawdę, to słabość. To działanie ze strachu i chciwości oraz chęć posiadania „więcej” niż inni.

władza wie, że gdy wygrasz, ja wygram. Moc to świadomość, że z pomocy udzielanej innym i z własnego wewnętrznego spokoju czerpiemy o wiele więcej niż z samochodów, domów i posiadłości.

15) nie szukają nagród i zewnętrznej walidacji

jedną z podstawowych cech osoby duchowej jest to, że nie szukają nagród ani zewnętrznej walidacji.

to dlatego, że nie są w nim podziękowania, Oscary, oklaski.

oni robią dobre rzeczy i są konstruktywni.

są w nim, aby oświetlić ścieżkę.

są w nim, aby tworzyć i podtrzymywać sytuacje, w których wszyscy wygrywają.

i to jest największa nagroda na świecie.

16) są naprawdę wdzięczni i pełni zdumienia o życiu

ludzie Duchowi są wdzięczni.

to nie znaczy, że muszą codziennie publikować o tym na Instagramie lub „mówić” ludziom, jak są wdzięczni. Mówię tylko, że są. (Jest różnica).

oni też są pełni cudów życia.

jak mówi postać Hesji Goldmund W Magnum Opus Hesji Narcyz i Goldmund:

„wierzę . . . że płatek kwiatu lub małego robaka na ścieżce mówi o wiele więcej, zawiera znacznie więcej niż wszystkie książki w bibliotece. Nie można wiele powiedzieć za pomocą samych liter i słów. Czasami będę pisał grecką literę, theta lub Omegę, i przechylę pióro choć trochę; nagle litera ma ogon i staje się rybą; w sekundę przywołuje wszystkie strumienie i rzeki świata, wszystko, co jest chłodne i wilgotne, morze Homera i wody, po których wędrował Święty Piotr; lub staje się ptakiem, trzepie ogonem, trzęsie piórami, nadyma się, śmieje, odlatuje. Pewnie nie doceniasz takich listów, prawda Narcyzie? Ale ja mówię: z nimi Bóg napisał świat.”

ostatnie słowo

jako ostatnie słowo chciałbym podkreślić, że bycie duchowym nie jest konkurencją. Jedną z najgorszych rzeczy w duchowym Narcyzmie New Age jest to, że sprawił, że bycie duchowym wydaje się „elitarne” i cliquey dla wielu ludzi.

ale prawda jest taka, że duchowość jest przeciwieństwem konkurencji: to współpraca.

stajemy się prawdziwie duchowymi i skutecznymi ludźmi, kiedy przyjmujemy wzajemne powiązania życia i nasze połączenie ze sobą.

nie musisz śpiewać ani wizualizować swoich czakr, aby być duchowymi, chociaż istnieje wiele wspaniałych medytacji dla wewnętrznego spokoju, które możesz wypróbować.

możesz być duchowy po prostu ciesząc się prostym dniem w domu z rodziną i obserwując ptaki dziobające w karmniku dla ptaków na podwórku.

możesz być duchowy, naprawdę kontaktując się ze swoim gniewem i kierując go w coś pozytywnego.

lub siedząc nad oceanem, oglądając fale i pozwalając, aby uczucie przebaczenia obmywało Cię.

doświadczenia duchowe są wokół was i wewnątrz was.